Politico: Γιατί το 2021 θα είναι “annus horribilis”- Tο κακό σενάριο και το… χειρότερο

Ζητήθηκε από το ραδιόφωνο της Γαλλίας Inter να φανταστεί πώς θα ήταν η ζωή μετά τον κοροναϊό και ο δυστοπικός Γάλλος μυθιστοριογράφος Michel Houellebecq απάντησε αστειευόμενος και προέβλεψε «η ίδια, λίγο χειρότερη». Όπως γράφει ο αναλυτής του Politico Paul Taylor τα πράγματα θα εξελιχθούν αρνητικά και την φετινή χρονιά σε πείσμα της ελπίδας που αναμφίβολα φέρνει το εμβόλιο.

Παρά την άφιξη των πρώτων εμβολίων κατά του ιού του κορανοϊού και τις πρώτες εκταμιεύσεις από το μεγάλο ταμείο αποκατάστασης (Recovery Fund)της ΕΕ , η Ευρώπη προετοιμάζεται για μια ακόμη τρομακτική χρονιά (annus horribilis) περιοδικών lockdown , περιορισμών στην κοινωνικοποίηση και ταξιδιού, αυξανόμενων επιχειρηματικών αποτυχιών, αυξημένης ανεργίας , αθετήσεις δανείων και παρατεταμένη οικονομική αβεβαιότητα.

Η τελευταία εμπορική συμφωνία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέτρεψε μια χαοτική κατάρρευση όταν η μεταβατική περίοδος του Brexit έληξε τα μεσάνυχτα στις 31 Δεκεμβρίου, αλλά η ευρωπαϊκή οικονομία αναμένεται έχει πολύ σοβαρά προβλήματα. Η πρώτη εικόνα ήταν το χριστουγεννιάτικο χάος όταν εκατοντάδες φορτηγά είχαν εγκλωβιστεί για μέρες στο Κεντ, αφού η Γαλλία απαγόρευσε τα ταξίδια από την Αγγλία για να προσπαθήσει να σταματήσει ένα νέο ταχέως διαδεδομένο στέλεχος COVID-19 μπορεί να ήταν μια προπόνηση.

Μια οικονομική ανάκαμψη θα μπορούσε επίσης να καθυστερήσει εάν ένας μεγάλος αριθμός δύσπιστων Ευρωπαίων αρνούνται να εμβολιαστούν, είτε επειδή δεν εμπιστεύονται τις κυβερνήσεις τους και τις επίσημες συμβουλές για την υγεία τους, είτε επειδή πιστεύουν ότι η παραπληροφόρηση εξαπλώθηκε στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης προειδοποιώντας για παρενέργειες ή θεωρίες συνωμοσίας για τις κακές προθέσεις της Big Pharma.

Είναι χαρακτηριστικό πως στη Γαλλία των “ανοικτών ιδέων” περίπου το 40% των πολιτών δεν θέλουν να εμβολιαστούν.

Ακόμα κι αν η διάθεση των εμβολίων ξεκινά ομαλά, η ανάκαμψη από τη μεγαλύτερη οικονομική συρρίκνωση της Ευρώπης στην ειρήνη είναι πιθανό να είναι αργή και άνιση. Ο εμβολιασμός αρκετών Ευρωπαίων για να επιτευχθεί ευρεία προστασία/ανοσία θα πάρει περισσότερο αν όχι ολόκληρο το 2021, ενώ κάποιοι αμφιβάλλουν εάν μπορεί να επιτευχθεί καθόλου.

Σε ορισμένες χώρες, όπως η Γαλλία και η Πολωνία, η αντίσταση στον εμβολιασμό, όπως μετράται στις δημοσκοπήσεις, είναι τόσο υψηλή που πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν να δεχτούν το τρύπημα για να αποτρέψουν την εξάπλωση του ιού. Απλώς φανταστείτε τον αντίκτυπο εάν ένας ή δύο ασθενείς πέθαιναν από επιπλοκές μετά τον εμβολιασμό.

Μεγάλο μέρος του καταστροφικού αντίκτυπου του COVID-19 στις θέσεις εργασίας, τις εταιρείες και τους οικονομικούς τομείς όπως η αεροπορία, η φιλοξενία, ο πολιτισμός και ο ελεύθερος χρόνος δεν έχουν ακόμη γίνει αισθητές, διότι τα κυβερνητικά προγράμματα στήριξης, τα κρατικά δάνεια γεφύρωσης, οι πληρωμές και οι επιδοτούμενες βραχυπρόθεσμες εργασίες έχουν απορροφήσει τον αρχικό αντίκτυπο.

Τα προγράμματα αυτά πρόκειται να λήξουν ή να μειωθούν το 2021, εκτός εάν κυβερνήσεις, οι οποίες δικαίως επέτρεψαν να διογκωθούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος τους, επεκτείνουν τα δαπανηρά μέτρα έως το 2022. Η πλούσια Γερμανία έχει δεσμευτεί να το κάνει αυτό με το εμβληματικό πρόγραμμα εργασίας μικρής διάρκειας, αλλά χώρες που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο οικονομικό άγχος μετρούν το κόστος και ανησυχούν ότι είναι καιρός να καταργήσουμε αυτά τα γενικά σχέδια.

Ωστόσο, με μια νέα πιο μολυσματική παραλλαγή του ιού που εξαπλώνεται από την Αγγλία, ίσως δεν έχουμε φτάσει ακόμη και στο μισό χρόνο στην πανδημία. Ο Πολωνός υπουργός Οικονομικών Tadeusz Kościński δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι αναμένει ένα τρίτο κύμα COVID-19 τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο. Πολλοί επιδημιολόγοι δεν βλέπουν ανάπαυλα μέχρι το καλοκαίρι του 2021 το νωρίτερο.

Οι οικονομολόγοι δικαίως φοβούνται μια ολική επίδραση από τις επιχειρηματικές αποτυχίες και την παρατεταμένη ανεργία που εξαντλεί τις δεξιότητες και αποτρέπει τους καταναλωτές να ξοδεύουν όσο περισσότερο διαρκεί η πανδημία.

Πολλοί Ευρωπαίοι έχουν συσσωρεύσει αναγκαστικές εξοικονομήσεις λόγω ταξιδιωτικών περιορισμών, κατ ‘οίκον εργασίας και του παρατεταμένου κλεισίματος μη απαραίτητων καταστημάτων, εστιατορίων και χώρων διασκέδασης. Η επανεκκίνηση της οικονομίας απαιτεί από τους καταναλωτές να βγουν έξω και να ξοδέψουν μόλις ανοίξουν τα καταστήματα, όπως έκαναν πολλοί άνθρωποι την άνοιξη και το καλοκαίρι. Όμως, η αβεβαιότητα σχετικά με τις θέσεις εργασίας, την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις, καθώς και μια γενική έλλειψη εμπιστοσύνης, μπορεί να εμποδίσει τέτοιες δαπάνες.

Επιπλέον, η συζήτηση αναμένεται να ξεκινήσει σύντομα σχετικά με το πότε και πώς θα επιβάλει εκ νέου την ανασταλτική δημοσιονομική πειθαρχία και τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ.

Ολόκληρη η ανάλυση στο Politico