Η μάχη της μιας ημέρας του Νίκου Ανδρουλάκη
Η Συντακτική ομάδα του Libre
Τα βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Πέδρο Σάντσεθ, του Αντόνιο Κόστα, και του Ενρίκο Λέτα ήταν πιθανώς η πιο “δύσκολη” στιγμή της μικρής αντιπροσωπείας του ΚΙΝ.ΑΛ (με επικεφαλής τον εκπρόσωπο Τύπου του κινήματος Κώστα Μάντζιο) που παραβρέθηκε στην έναρξη του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Παρότι ο Νίκος Ανδρουλάκης συναντήθηκε πρόσφατα με τον δεύτερο, διεκδικώντας έμμεσα την αποκλειστικότητα της σχέσης με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει αδιαλείπτως να απολαμβάνει την σχέση “παρατηρητή” με το PES. Από την στιγμή, εδώ και χρόνια, που ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ, “εγγυήθηκε” γι’ αυτόν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παραμένει “golden member” της συγκεκριμένης ευρωπαϊκής πολιτικής οικογένειας, ως το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς στην Ε.Ε.
Η ομιλία Τσίπρα στο συνέδριο περιέλαβε πέντε προτάσεις-δεσμεύσεις, οι οποίες, για κάθε προσεκτικό παρατηρητή, ήταν “tailor made” για μία μελλοντική συνεργασία του νέου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με το ΚΙΝ.ΑΛ που οσονούπω θα μετονομαστεί σε ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη. Κάλλιστα θα μπορούσαν να αποτελέσουν την βάση μιας προγραμματικής σύγκλισης. Ιδιαίτερα εάν ο Αλέξης Τσίπρας κάνει και τα αναγκαία επόμενα βήματα αυτοκριτικής σχετικά με “βαριές κουβέντες” που είχαν ειπωθεί εναντίον του ΠΑΣΟΚ την σκληρή και διχαστική περίοδο του πρώτου μνημονίου.
Μια πρόσφατη ανάρτηση του υποψηφίου για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ, πολιτικά έμπειρου, μετριοπαθούς, και με ευκρινή πασοκική σφραγίδα Χάρη Καστανίδη, δεν διέλαθε της προσοχής των ηγετικών στελεχών της Κουμουνδούρου.
“Οι μετεκλογικές συνεργασίες δεν προλέγονται.
Προκύπτουν από τους εκλογικούς συσχετισμούς δυνάμεων το βράδυ των εκλογών και, κυρίως, προϋποθέτουν ιδεολογικά και προγραμματικά κριτήρια, που καθιστούν προφανείς τη σύγκλιση των πλησιεστέρων και την απόκλιση των διεστώτων.”, είπε χαρακτηριστικά ο κ. Καστανίδης, κάτι που εκλαμβάνεται ως μήνυμα και προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και το δικό του κόμμα.
Προ ημερών, από το Φόρουμ των Δελφών, το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Κώστας Σκανδαλίδης είπε πως μαθηματικά, τουλάχιστον, μπορεί να προκύψει συνεργασία για τον σχηματισμό κυβέρνησης από την κάλπη της απλής αναλογικής και χωρίς το πρώτο κόμμα.
Όλα ξεκίνησαν, όταν ο συντονιστής της συζήτησης και δημοσιογράφος Ιορδάνης Χασαπόπουλος ρώτησε τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ, τι έχει να πει για τις συνεργασίες, αφού δεν προκύπτει κυβέρνηση χωρίς τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος.
«Τι λέτε, πώς δεν γίνεται. Γίνεται» απάντησε ο Κώστας Σκανδαλίδης, προκαλώντας την άμεση αντίδραση της Νάντιας Γιαννακοπούλου, η οποία του απάντησε πως αυτό που λέει δεν αποτελεί επίσημη θέση του Κινήματος Αλλαγής. Ο κ. Σκανδαλίδης δεν είναι εξ εκείνων που λένε πράγματα απλώς για να τα πουν. Η δε αντίδραση της κ. Γιαννακοπούλου ανέδειξε την διάσταση των απόψεων που υπάρχουν στο ΚΙΝ.ΑΛ, αφού για μερίδα στελεχών (κυρίως εκείνα που συντάχθηκαν με την υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου, αλλά και την Εύα Καϊλή) ακόμα και η πιθανότητα συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ισοδυναμεί με casus belli.
Ωστόσο, η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει. Η πρόταση και πρόσκληση Τσίπρα από το συνέδριο αποτελεί το πρώτο επεισόδιο και είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσουν πολλά ακόμα, μετά το συνέδριο του ΚΙΝ.ΑΛ και την απευθείας εκλογή συλλογικής ηγεσίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα δώσει στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την απόλυτη ελευθερία κινήσεων.
Προσώρας, ο Νίκος Ανδρουλάκης παρακολουθεί από απόσταση ασφαλείας αυτή τη συζήτηση. Αποτελεί όρο πολιτικής επιβίωσης να καταγγέλει εξίσου τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις κυβερνητικές πολιτικές, και τον Αλέξη Τσίπρα για το κυβερνητικό του παρελθόν. Αυτή την τακτική θα την συνεχίσει ευλαβικά μέχρι και τις εκλογές, αποσκοπώντας στον “εισοδισμό” (ψηφοφόρων) από τη Ν.Δ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις άρχισαν να του στέλνουν κάποια μηνύματα.
Οι εισροές από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα φαίνεται πως έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και η δημοσκοπική καταγραφή του ΚΙΝ.ΑΛ δεν μπορεί να ξεπεράσει το 14%, με μία τάση μικρής μείωσης (έως το 12%) το τελευταίο διάστημα. Όμως, ακόμα κι αν η πολιτική ουδετερότητα αποδίδει, η συνέχιση του κύματος θυμού και απογοήτευσης για τις κυβερνητικές πολιτικές ως προς την ακρίβεια θα τον ωθεί αναγκαστικά σε ακόμα πιο σκληρή αντιπολίτευση και ψυχολογικά θα τον φέρνει πιο κοντά στον πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Η πόλωση και η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος συρρικνώνει την δυναμική του τριπολισμού, η σύγκρουση θα εστιάζεται μεταξύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα και τα διλήμματα θα γίνονται ολοένα και εντονότερα. Η ομολογία, δε, από τον πρωθυπουργό ότι είναι μάλλον ανέφικτος ο στόχος της αυτοδυναμίας, αναδεικνύει έτι περαιτέρω το θέμα των κυβερνήσεων συνεργασίας, και επ΄ αυτού το ΚΙΝ.ΑΛ ως τρίτο κόμμα θα καλείται πλέον να απαντήσει το ερώτημα “με ποιόν και πώς;”.
Η αγωνία για την Χαριλάου Τρικούπη θα γίνεται πιο έκδηλη όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές διότι ο Νίκος Ανδρουλάκης κατανοεί πως η επιτήδεια, έως τώρα, ισορροπία του μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ημερομηνία λήξης το βράδυ της πρώτης αναμέτρησης με την απλή αναλογική.
Σε αυτή την κάλπη θα σημειώσει το μεγαλύτερο ποσοστό που μπορεί να συγκεντρώσει το κόμμα του και εκείνη τη στιγμή το διαπραγματευτικό του ατού θα είναι ισχυρότερο από ποτέ.
Εάν αφήσει να παρέλθει αυτός ο χρόνος, και η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης οδηγήσει σε δεύτερη κάλπη με το νέο εκλογικό νόμο, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να συνθλιβεί στις μυλόπετρες της πιο σκληρής εκλογικής συγκρουσης των τελευταίων ετών (μεταξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ) και να επιστρέψει σε εκλογικό ποσοστό πιο κοντά σε εκείνο που συγκέντρωσε το ΚΙΝ.ΑΛ στις εκλογές του 2019.
Η νύχτα της απλής αναλογικής θα είναι δύσκολη για τον αρχηγό του ΚΙΝ.ΑΛ, ακόμα κι αν στην Χαριλάου Τρικούπη επικρατεί ενθουσιασμός για ένα πολύ καλό εκλογικό αποτέλεσμα. Η απόφαση που θα λάβει τις επόμενες ημέρες, ειδικά όταν ως τρίτο κόμμα λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, θα είναι εξαιρετικά κρίσιμη.
Εάν πρώτο κόμμα από την κάλπη της απλής αναλογικής αναδειχθεί η Ν.Δ, θα πρέπει να εξηγήσει γιατί θα συνεργαστεί μαζί της όταν το πρόταγμά του είναι επίμονα η “σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση”. Μπορεί οι έννοιες να είναι ελαστικές στην πολιτική, μία κυβερνητική σύμπραξη με τη Ν.Δ, όμως, πόρρω απέχει από τα χαρακτηριστικά του σοσιαλδημοκρατικού κοινού τόπου. Θα ξυπνήσει, δε, το φάντασμα της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και είναι βέβαιο πως οι διαρροές προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα είναι μεγάλες.
Εάν πρώτο κόμμα αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τα πράγματα είναι μάλλον ευκολότερα ως προς το προγραμματικό περιεχόμενο μιας κυβερνητικής σύγκλισης, ωστόσο και τότε θα σημειωθούν διαρροές στελεχών -και λιγότερο ψηφοφόρων- που βγάζουν φλύκταινες στην προοπτική μιας συνύπαρξης με τον Αλέξη Τσίπρα. Η “απόδραση” με κάποια πρόταση για συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων (Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΚΙΝ.ΑΛ) είναι μάλλον απίθανο να έχει τύχη.
SiteDesign