Editorial/ Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Κατακλείδα και συμπέρασμα

Πριν πέσει η αυλαία του 3ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκδηλώθηκε (στο ρεπορτάζ του Σωτήρη Μπολάκη περιγράφονται οι λεπτομέρειες) η μικρή “εξέγερση” της λεγόμενης εσωκομματικής αντιπολίτευσης, σε μια προσπάθεια να ακυρωθεί η ηγεμονία της πρότασης του Αλέξη Τσίπρα που είχε συγκεντρώσει την πολύ μεγάλη πλειοψηφία των συνέδρων.

Με διαδικαστικά τερτίπια που παραπέμπουν σε ζωηρό φοιτητικό αμφιθέατρο προηγούμενων δεκαετιών, ατμόσφαιρα που μπορεί να αιτιολογείται από τον “πλουραλισμό” ενός κόμματος της αριστεράς, ουδόλως, όμως, δικαιολογείται για ένα κόμμα που κυβέρνησε επί 4,5 χρόνια και επιδιώκει σύντομα να επιστρέψει στην εξουσία.

Ο σκοπός δεν επιβάλλει, βεβαίως, σιωπή, όμως, από την άλλη, πιστεύουν πράγματι τα ελάχιστα κορυφαία στελέχη που “εξεγέρθηκαν” ότι τα μικρο-επιχειρήματά τους αντιπροσωπεύουν την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ανταποκρίνονται στα μείζονα αιτήματα και προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας; Εάν το πιστεύουν, κινούνται στην σφαίρα του αφελούς και του εγωϊσμού.

Καθένας από αυτούς είναι χρήσιμος στο πλαίσιο του μεγάλου εγχειρήματος, χρησιμότεροι, ωστόσο, είναι όλοι εκείνοι που αγωνιούν να αλλάξουν οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Όποιος υποτιμά τον ψηφοφόρο και με την συμπεριφορά του τον θυμώνει ή και τον διώχνει, υπονομεύει, τελικά, αυτό που υποτίθεται πως υπερασπίζεται. Είναι κρίμα και είναι λάθος.

Ίσως, δε, ακούγεται κυνικό, όμως πρέπει να κατανοήσουν πως η σύντομη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 35% του 2015, και στο 32% του 2019, οφείλεται κυρίως στον Αλέξη Τσίπρα. Ας το λάβουν υπόψιν τους και ας λάβουν τις αποφάσεις τους…