DW: Παιδιά ενός κατώτερου Θεού στο Καρά Τεπέ . Η συγκλονιστική μαρτυρία Νορβηγίδας παιδοψυχολόγου για απόπειρες αυτοκτονίας

Το θέμα της διαβίωσης στον προσφυγικό καταυλισμό του Καρά Τεπέ θίγει στην ηλεκτρονική της έκδοση η Deutsche Welle.

Περισσότερα από 2.000 παιδιά ζουν σήμερα στον προσφυγικό καταυλισμό του Καρά Τεπέ στη Λέσβο χωρίς ρεύμα, θέρμανση και τρεχούμενο νερό.

Η παιδοψυχολόγος Κάτριν Γκλατς-Μπρούμπακ, η οποία τα τελευταία πέντε χρόνια έχει βρεθεί πολλές φορές στη Λέσβο για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, εκτιμά ότι η κατάσταση των παιδιών χειροτερεύει.

Νέο πολιτικό μοτίβο: Από την ηγεμονία στο άγχος…

Η Νορβηγίδα γιατρός λέει στην ανταποκρίτρια της γερμανικής τηλεόρασης (ARD) στην Ελλάδα ότι από το 2015 βρίσκεται για ένατη φορά στη Λέσβο: «Ποτέ μα ποτέ δεν περίμενα ότι τόσα χρόνια αργότερα θα ζουν εδώ άνθρωποι που βγάζουν το χειμώνα σε σκηνές. Διότι δεν πρέπει να είναι έτσι τα πράγματα. Η κατάσταση θα μπορούσε να είναι εντελώς διαφορετική, αρκεί να το θελήσουμε».

Δημοσιογράφοι δεν έχουν πρόσβαση στον καταυλισμό

Μετά την ολοσχερή καταστροφή του καταυλισμού στη Μόρια πριν από περίπου 5 μήνες 12.000 πρόσφυγες και μετανάστες εγκαταστάθηκαν στο παραθαλάσσιο Καρά Τεπέ όπου τους δέρνουν οι άνεμοι και τα κύματα.Ότι γνωρίζουμε για τον καταυλισμό το πληροφορούμαστε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσηςδιότι οι ελληνικές αρχές δεν δίνουν άδεια σε δημοσιογράφους να μπουν στον καταυλισμό, μεταδίδει η γερμανίδα ανταποκρίτρια.

Η παιδοψυχολόγος Κάτριν Γκλατς-Μπρούμπακ κάνει λόγο για άθλιες συνθήκες διαβίωσης για τα 2.500 χιλιάδες παιδιά του Καρά Τεπέ. Ενδεικτικό της ακραίας κατάστασης είναι ότι πέρυσι οι Γιατροί χωρίς Σύνορα περιέθαλψαν 50 παιδιά κάτω των 9 ετών που είτε αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν είτε σκέπτονταν να το κάνουν.

Χωρίς θέρμανση και χωρίς ελπίδα

«Υπάρχουν εδώ παιδιά που δεν έχουν πει λέξη εδώ και μήνες. Στον καταυλισμό ζουν οκτάχρονα που φορούν ξανά πάνες επειδή δεν ειδοποιούν τους γονείς τους ότι πρέπει να πάνε στην τουαλέτα. Κάποια παιδιά πρέπει να ταΐζονται, διαφορετικά δεν τρώνε. Άλλα πάλι παιδιά είναι απαθή. Σαν να λέει το σώμα τους δεν θέλω πια».

Ο 6χρονος Μοχάμεντ δεν γελά πια και δεν παίζει με τα άλλα παιδιά. Η παιδοψυχολόγος καταφέρνει να τον χαλαρώσει έστω και λίγο, μόνο όταν του χαρίζει ένα σωληνάριο για σαπουνόφουσκες. Η γιατρός καταφέρνει να του αποσπάσει ένα μικρό χαμόγελο, σημάδι ελπίδας. Όμως ο μικρός Μοχάμεντ απέχει ακόμα πολύ από τη ζωή που έχουν σήμερα τα περισσότερα παιδάκια στην Ελλάδα.

Πηγή: dw.com