Μαύρος (MRB):Η μεσαία τάξη εξαφανίζεται–Ένα 30% στην ανώτερη και το υπόλοιπο 70% κατρακυλάει

Το πολιτικό σκηνικό της χώρας έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής αλλά και το πως αναμένεται να εξελιχθούν τα πράγματα στην πορεία κλήθηκε να σχολιάσει μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, ο Δημήτρης Μαύρος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΜRB.Αν έβαζα τίτλο στην τελευταία δημοσκόπηση της MRB, αυτός θα ήταν: Φοβισμένη ελπίδα, με τον «κανέναν» να καραδοκεί

Παραχωρώντας συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ, ο κ. Μαύρος υπογράμμισε «Έχω δώσει τον τίτλο αυτόν που εγώ έχω κατανοήσει από τον Έλληνα πολίτη και ο οποίος είναι, όχι φοβική αλλά φοβισμένη ελπίδα, με τον «κανέναν» να καραδοκεί σε μία σκιερή γωνία. Αυτό το χρησιμοποιώ διότι, ξέρετε, δεν είναι μόνο η πρόθεση ψήφου, είναι και όλες οι υπόλοιπες ερωτήσεις. Και μάλιστα, έκατσα και έκανα μία ανάλυση. Πήρα δηλαδή περίπου τις 30 ερωτήσεις που υπάρχουν μέσα στο συγκεκριμένο project που αξιολογούν την κυβέρνηση και βρήκα πόσοι λένε θετικά πράγματα για την κυβέρνηση σε κάθε μία από αυτές. Και στη συνέχεια βρήκα το μέσο όρο των θετικών απαντήσεων για την κυβέρνηση, δηλαδή δίνει 29% (…). Και λέει θετικά πράγματα για την κυβέρνηση, είναι ο μέσος όρος όλων των θετικών. Διότι, υπάρχουν θετικές τοποθετήσεις οι οποίες είναι στο 22%, στο 20% και άλλες οι οποίες είναι στο 35% (…)».

Η μεσαία τάξη εξαφανίζεται – Ένα 30% κολλάει στη ανώτερη και το υπόλοιπο 70% στέκεται απέναντι, κατρακυλάει

Έτσι εξηγείται η δυσαρέσκεια των πολιτών αλλά και το γεγονός ότι οι χριστουγεννιάτικοι προορισμοί έχουν πληρότητα 90%

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει εναλλακτική απέναντι στη ΝΔ , αυτό αυξάνει τη γκρίνια των πολιτών προς την κυβέρνηση – Τη θεωρούν αναγκαίο κακό

Τα παραπάνω σημείωσε ο Πρόεδρος και Διευθύνων σύμβουλος της ΜRB στον Θάνο Σιαφάκα, κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους, προσθέτοντας παράλληλα τα εξής «Όταν γινόταν μια ολόκληρη συζήτηση εκεί έξω στην κοινωνία… Πώς είναι δυνατόν οι Έλληνες να γκρινιάζουν με το 62% ή το 69% που είναι η συνολική αντιλαμβανόμενη φτώχεια; Δηλαδή όταν λέμε φτώχεια δεν ρωτάμε τον κόσμο καλέ μου άνθρωπε, είσαι φτωχός; Τον ρωτάμε: Μπορείτε να ανταποκριθείτε στις υποχρεώσεις σας; Και ο κόσμος μας λέει από καθόλου έως με πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία, είναι 69%. Αυτό το οποίο συμβαίνει όμως, είναι ότι υπάρχει η πεποίθηση ότι οι Έλληνες γκρινιάζουν γιατί είναι κατασκευής γκρινιάρηδες, αλλά στην πραγματικότητα έχουν χρήματα (…). Οι παραθεριστικοί προορισμοί π. Χ. Αράχωβα είναι γεμάτοι. Και στα εστιατόρια κάθε Σαββατοκύριακο δεν βρίσκεις να κάτσεις. Στα διόδια στα τριήμερα, οι ουρές είναι χιλιόμετρα. Άρα, λοιπόν, τι μου λέτε τώρα; Η μεσαία λοιπόν, τάξη εξαφανίζεται και το πάνω κομμάτι της μεσαίας τάξης πάει και κολλάει στην ανώτερη και κάνει ένα 30% του πληθυσμού και το κάτω κομμάτι της μεσαίας τάξης πάει και κολλάει στους υπόλοιπους πολίτες και κάνουν το υπόλοιπο 70%. Αυτό το 30% του πληθυσμού σε απόλυτα νούμερα είναι ικανό να γεμίζει τα εστιατόρια, να γεμίζει την Aegean, να γεμίζει τις Αράχωβες και να γεμίζει τα διόδια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το υπόλοιπο 70% εκπροσωπείται από αυτό το 30% (…). Ο μεγάλος λοιπόν, εχθρός της κυβέρνησης είναι ο «κανένας» όπου υπάρχουν αν θυμάμαι καλά γύρω στα 7 ή 8 προβλήματα όπου ο «κανένας» είναι πάνω από την Νέα Δημοκρατία. Συνεπώς εξακολουθεί να εμπεριέχεται στη συγκεκριμένη περίπτωση στο 28 και στο 29%, η ιστορία του αναγκαίου κακού, εκτός από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος είναι κυρίαρχος αυτή τη στιγμή».

Όσο για το αν το αναγκαίο κακό θα έλεγε πολιτικά, ότι είναι η Νέα Δημοκρατία, για τους πολίτες, ο κ. Μαύρος επισήμανε «Δοθέντος του γεγονότος ότι ακόμα οι αντιπολιτεύσεις και από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ και από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων κομμάτων που έχουν τα ίδια ποσοστά είναι ακόμα βλαστός, είναι πράσινο απ’ έξω ο κορμός τους, δηλαδή δεν έχουν δέσει, εν τοιαύτη περιπτώσει, για να δούμε τι μπορούν να κάνουν, μένει η λύση της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό μάλιστα αυξάνει την γκρίνια. Διότι, εάν ένας είναι αυτός ο οποίος σου παρέχει τη λύση κατά την άποψή σου, τότε σε αυτόν πας και γκρινιάζεις ακόμα περισσότερο ή απογοητεύεσαι ακόμα περισσότερο όταν η προσδοκία σου δεν ικανοποιείται. Αλλά τι να κάνεις; Ανάγκα και θεοί πείθονται. Εκεί είμαστε».