Το δίλημμα Νετανιάχου: Διατήρηση της πολιτικής κατάστασης ή εκλογές;

Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός θέλει να επεκτείνει τις συμφωνίες του Αβραάμ, να φέρει καλά νέα για τον εποικισμό και ίσως ακόμη και να επιτύχει ένα επίτευγμα με το Ιράν. Αλλά η τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα μπορεί απλά να μην το επιτρέψει σύμφωνα με το ισραηλινό “Ynet”. Μια αλληλουχία επιτυχημένων γεγονότων στο στρατιωτικό και πολιτικό πεδίο έφερε πρόσφατα τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου στην αγαπημένη του θέση. Σηκώθηκε από τα ερείπια, τίναξε τη σκόνη από το κοστούμι του, αποκατέστησε την εικόνα του στην πολιτική βάση και αισθάνεται άνετα και ελεύθερος να σχεδιάσει τον ορίζοντα.

Μέχρι πρότινος, οι δημοσκοπήσεις που διενεργούσαν οι άνθρωποί του έδειχναν ότι το δεξιό κοινό εξακολουθεί να συνδέεται με τις ιδέες και την αντίληψή του, αλλά χάνει την πίστη στο πρόσωπο του. Έγινε σαφές ότι η εμπορική «ετικέτα» Νετανιάχου αποδυναμώνεται ακόμη και μπροστά στις μη ελκυστικές εναλλακτικές λύσεις που έχει μπροστά του.

• Όσο όμως περνούσε ο καιρός και τα στρατιωτικά επιτεύγματα συσσωρεύονταν, η αίσθηση ότι η πολιτική κατάσταση άλλαζε γινόταν όλο και πιο ισχυρή. Τμήματα των πολιτών που απομακρύνονταν από κοντά του και του ασκούσαν σκληρή κριτική αρχίζουν σιγά σιγά να αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του.

Όμως, κοιτάζοντας τον ορίζοντα, δεν φαίνονται όλα ρόδινα, σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα. Τα σημαντικά επιτεύγματα που εκφράζονται και στις δημοσκοπήσεις δεν λύνουν τα βασικά προβλήματα που αιωρούνται σαν ζοφερά σύννεφα πάνω από τον συνασπισμό.

Στο εγγύς μέλλον, δύο κρίσιμες αποφάσεις περιμένουν τον Νετανιάχου.

• Η πρώτη είναι ο νόμος για την στράτευση των υπερορθόδοξων, ο οποίος τρώει τη βάση του συνασπισμού αργά και σταθερά σαν σταγόνες νερού που χαράσσονται σε βράχο.
• Η δεύτερη: ο κρατικός προϋπολογισμός, ένας από τους πιο σύνθετους και δύσκολους που έχει παρουσιάσει ισραηλινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια. Παρά την πολυπλοκότητά του, πρέπει να υποβληθεί σε τελική έγκριση μέχρι το τέλος Μαρτίου.

Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο σημαντικούς χρονικούς σταθμούς, αναπτύχθηκε ένα μεγάλο και απροσδόκητο δράμα, όταν την Τετάρτη οι περιφερειακοί δικαστές στην Ιερουσαλήμ απέρριψαν το αίτημα του Νετανιάχου να αναβάλει την κατάθεσή του στη δίκη που κατηγορείται. Σίγουρα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει τη στιγμή, όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο.

Έχοντας πέρα των άλλων μια δύσκολη δικαστική μάχη ο Νετανιάχου χαράσσει την στρατηγική του για την επόμενη περίοδο.  

Στο περιβάλλον του εκτιμάται ότι υπάρχουν δύο πιθανές διαδρομές. Στην πρώτη, ο Νετανιάχου θα κάνει τα πάντα για να τραβήξει τη θητεία μέχρι τέλους, προκειμένου να διαμορφώσει την κληρονομιά του. Όλα όσα ονειρευόταν να κάνει μετά τις εκλογές (συμφωνίες με τις αραβικές χώρες, προμήθειες για διευθέτηση, ακόμη και ένα επίτευγμα κατά του Ιράν), γκρεμίστηκαν στα βράχια της νομικής μεταρρύθμισης και άλλων φιλόδοξων σχεδίων της δεξιάς που του κόστισαν μια δύσκολη θητεία που όμοιά της δεν φανταζόταν.

• Ο Νετανιάχου πιστεύει ότι αν επιλέξει αυτόν τον δρόμο και δώσει όλο του το βάρος στη λέξη που χρησιμοποιεί σε τακτική βάση (κληρονομιά), θέλοντας να αφήσει ένα ιστορικό στίγμα, ακόμη και παρά την τεράστια καταστροφή που βίωσε το Ισραήλ επί προεδρίας του.

Όπως σημειώνει η εφημερίδα κοιτάζει γύρω του και είναι ικανοποιημένος από τις συνθήκες που αλλάζουν και αυτές δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις, αλλά κυρίως η συμπαθής κυβέρνηση που διαμορφώνεται στις ΗΠΑ.

Εκ πρώτης όψεως, αυτός ο δρόμος φαίνεται ασφαλής, αλλά δεν είναι απαραίτητα έτσι καθώς υπάρχουν πολλά ζητήματα που θα μπορούσαν να πάνε στραβά, όπως το σπάσιμο της συνεργασίας με τους υπερορθόδοξους, εμπόδια στην ψήφιση του προϋπολογισμού, ή ακόμη και ένα περιστατικό ασφαλείας ή κάποιο που σχετίζεται με τους απαχθέντες που θα γεμίσει ξανά τους δρόμους με διαμαρτυρίες.

• Για το σκοπό αυτό, ο Νετανιάχου έχει στη διάθεσή του την εναλλακτική οδό. Μπορεί σύντομα να συνειδητοποιήσει ότι ορισμένα από τα βαριά κεντρικά ζητήματα της διαμάχης δεν θα επιλυθούν στην τρέχουσα Κνεσέτ, και ως εκ τούτου θα ωθήσει το σύστημα για εκλογές προς το τέλος της επερχόμενης Κνεσέτ – δηλαδή κοντά στην ψήφιση του προϋπολογισμού.

Σε αυτή την περίπτωση, θα ποντάρει στο ότι θα εγκαταλείψει ενάμιση χρόνο πρωθυπουργίας και θα προσπαθήσει να κερδίσει τέσσερα πλήρη χρόνια που θα επιτρέψουν τον επανυπολογισμό της πορείας. Τα μειονεκτήματα των εκλογών είναι γνωστά, κυρίως για την οικονομία και την ατμόσφαιρα πόλωσης της κοινής γνώμης, αλλά τα πλεονεκτήματα είναι ξεκάθαρα. Αυτό είναι που αρέσει περισσότερο στον Νετανιάχου: η αναβολή.

• Σε αυτό το σενάριο, το δραματικό γεγονός γύρω από το νόμο περί επιστράτευσης θα μπει στο ράφι για μερικούς μήνες ακόμη, ο προϋπολογισμός θα λειτουργεί με τη μορφή του μήνα-μήνα και ο Νετανιάχου θα έχει ακόμη μια δικαιολογία για να προσπαθήσει να καθυστερήσει τη δίκη.

Το να «χακάρεις» τις εκλογές για κάποιον που έχει μια σταθερή Κνεσέτ με 68 έδρες, και με μια οργισμένη κοινή γνώμη στο παρασκήνιο, δεν είναι εύκολη απόφαση. Αλλά αν είναι πεπεισμένος ότι υπάρχει μια λογική πιθανότητα να επιστρέψει και πάλι από τις κάλπες ως επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος, και με τη δυνατότητα να επιβάλει έναν άλλο συνασπισμό υπό την ηγεσία του, είναι πιθανό η δημόσια νομιμοποίηση να του επιτρέψει μια άνετη θητεία. Και το πιο σημαντικό: η κλεψύδρα θα μηδενιστεί ξανά.