103 χρόνια με σημαντικά ορόσημα στην πρόοδο της θεραπείας του Σακχαρώδη Διαβήτη

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη έχει καθιερωθεί στις 14 Νοεμβρίου. Πρόκειται για την ημερομηνία γέννησης του Frederick Banting, ο οποίος, μαζί με τον Charles Best, συνέλαβαν πρώτοι την ιδέα που οδήγησε στην ανακάλυψη της θεραπευτικής ινσουλίνης στον Καναδά το 1921.

Τα 103 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η πρόοδος στη θεραπεία του διαβήτη υπήρξε εντυπωσιακή, με σημαντικά ορόσημα που έχουν μεταμορφώσει τον τρόπο διαχείρισης και βελτίωσης της ποιότητας ζωής των ατόμων με διαβήτη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν στην κατεύθυνση της προώθησης της ολοκληρωμένης φροντίδας και στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών από το ΣΔ, αλλά και στην παράλληλη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που ζουν με Διαβήτη. Αρκεί να λάβουμε υπόψη ότι πάνω από 500 εκατομμύρια άνθρωποι με Σακχαρώδη Διαβήτη στον πλανήτη αντιμετωπίζουν καθημερινές προκλήσεις όσον αφορά στη διαχείριση της κατάστασης τους, σε κάθε δραστηριότητά τους, για να αντιληφθούμε ότι παρά την πρόοδο, υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος να διανύσουμε.

Ακολουθούν, συνοπτικά, μερικές από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στη διαχείριση της νόσου.

1. Ανακάλυψη της Ινσουλίνης (1921-1922)

Το πρώτο μεγάλο βήμα ήρθε με την ανακάλυψη της ινσουλίνης από τους Frederick Banting και Charles Best, η οποία έδωσε στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 την ευκαιρία να επιβιώσουν. Πριν την ινσουλίνη, η διάγνωση διαβήτη τύπου 1 ήταν ουσιαστικά θανατική καταδίκη. Η χορήγηση της ινσουλίνης κατέστησε δυνατή την επιβίωση και συνέβαλε στην κατανόηση της ασθένειας.

2. Εξελίξεις στις Φόρμες Ινσουλίνης και στις Μεθόδους Χορήγησης (1950s-1980s)

Από τη δεκαετία του 1950, αναπτύχθηκαν διαφορετικές μορφές ινσουλίνης με διαφορετικούς ρυθμούς δράσης, όπως η ταχείας δράσης και η βραδείας δράσης ινσουλίνη. Στη δεκαετία του 1980, η πρώτη ανθρώπινη ινσουλίνη παρασκευάστηκε μέσω γενετικής μηχανικής, γεγονός που βελτίωσε την ασφάλεια και την ανοχή της από τους ασθενείς.

3. Μετρητές Γλυκόζης Αίματος και Διαρκής Παρακολούθηση Γλυκόζης (1990s – 2000s)

Η ανακάλυψη φορητών μετρητών γλυκόζης αίματος στα τέλη του 20ού αιώνα έδωσε τη δυνατότητα στους ασθενείς να παρακολουθούν τη γλυκόζη τους στο σπίτι, ενώ από το 2000 και μετά, οι διαρκείς συσκευές παρακολούθησης γλυκόζης (CGM) επέτρεψαν την παρακολούθηση της γλυκόζης σε πραγματικό χρόνο, προσφέροντας πληροφορίες για καλύτερη διαχείριση του διαβήτη.

4. Αντλίες Ινσουλίνης και Συστήματα Κλειστού Κυκλώματος (2000s – Σήμερα)

Οι αντλίες ινσουλίνης επιτρέπουν τη συνεχή χορήγηση ινσουλίνης και παρέχουν μεγάλη ευελιξία στην ινσουλινοθεραπεία. Πρόσφατα, τα συστήματα «τεχνητού παγκρέατος» ή κλειστού κυκλώματος συνδυάζουν τις αντλίες ινσουλίνης με τις συσκευές συνεχούς παρακολούθησης για αυτόματη ρύθμιση της ινσουλίνης, μιμούμενα τη φυσιολογική λειτουργία του παγκρέατος.

5. Νέες Φαρμακευτικές Θεραπείες (2000s – Σήμερα)

Οι αγωνιστές GLP-1, οι αναστολείς SGLT-2 και οι αναστολείς DPP-4 αποτελούν νέες κατηγορίες φαρμάκων για τον διαβήτη τύπου 2, που βοηθούν στη ρύθμιση του σακχάρου, ενώ έχουν και καρδιοπροστατευτικές και νεφροπροστατευτικές ιδιότητες. Αυτές οι θεραπείες επιτρέπουν στους ασθενείς να διαχειρίζονται καλύτερα τον διαβήτη με λιγότερες επιπλοκές.

6. Εξελίξεις στην Τεχνολογία Υγείας και την Προσωποποιημένη Ιατρική

Σήμερα, η τεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη προσφέρουν πρωτοφανή δυνατότητα ανάλυσης δεδομένων και προσαρμογής της θεραπείας στις ατομικές ανάγκες. Επιπλέον, οι εξελίξεις στη γενετική και η επιγενετική έρευνα ανοίγουν νέες προοπτικές για εξατομικευμένη θεραπεία και ίσως για πρόληψη ή θεραπεία του διαβήτη.

Οι παραπάνω πρόοδοι συνιστούν μια αλυσίδα επιτευγμάτων που καθιστούν τη διαχείριση του διαβήτη σήμερα πιο εύκολη και αποτελεσματική από ποτέ. Παράλληλα, η έρευνα συνεχίζεται, με την ελπίδα για νέες θεραπείες και πιθανές λύσεις που θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τη ζωή των ατόμων με διαβήτη.