Στον πάτο της Ευρώπης ο ελληνικός μισθός – Ξεπερνάμε μόνο τη Βουλγαρία και οριακά την Ουγγαρία

Με βάση την ευρωπαϊκή μέτρηση, με μέσες ετήσιες αποδοχές της τάξεως των 17.000 ευρώ μεικτά για την 8ωρη απασχόληση, ξεπερνάμε μόνο τη Βουλγαρία και οριακά την Ουγγαρία η οποία όμως έχει αναπτύξει σαφώς ταχύτερη δυναμική κάτι που σημαίνει ότι του χρόνου είναι πολύ πιθανό να υποχωρήσουμε ακόμη πιο χαμηλά στην κατάταξη.

H εξέλιξη του μέσου μισθού στην Ελλάδα αναδεικνύεται σε μείζον πρόβλημα και ταυτόχρονα σε μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση η οποία έχει θέσει ως βασικό στόχο να τον διαμορφώσει στα 1.500 ευρώ μέχρι το τέλος της παρούσας κυβερνητικής θητείας. Δεν θα είναι εύκολο καθώς στην πράξη προκύπτει ότι μέχρι τώρα, βασική κινητήρια δύναμη είναι ο διοικητικά καθοριζόμενος κατώτατος μισθός, σύμφωνα με το thetoc.gr.

Ακόμη όμως και αν επιτευχθεί ο στόχος, η Ελλάδα είναι πιθανό να παραμείνει καθηλωμένη σε μια από τις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Eurostat αποτυπώνει ρυθμούς ετήσιας αύξηση ακόμη και της τάξεως του 16-17% στους μέσους μισθούς χωρών που μέχρι και πριν από λίγα χρόνια ήταν πολύ χαμηλότερα από την Ελλάδα. Με αυτούς τους ρυθμούς μας προσπέρασαν ήδη η Πολωνία, η Ρουμανία, η Κροατία και η Σλοβακία.

Η απόκλιση σε σχέση με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο αποτυπώνεται και με ένα ακόμη στοιχείο: ο μέσος μισθός στην Ευρώπη των 27 διαμορφώθηκε στα 37.863 ευρώ για το 2023 έναντι 35.638 ευρώ το 2022. Η ποσοστιαία αύξηση διαμορφώνεται στο 6,24%. Στην Ελλάδα, ο μέσος μισθός αυξήθηκε από τα 16.407 ευρώ στα 17.013 ευρώ με ποσοστιαία μεταβολή 3,69%. Άρα, η απόκλιση συνεχίζεται με ταχύτητα.

Υπάρχει ένα στοιχείο που χρίζει σημαντικής προσοχής: πόσο επηρεάζονται οι μέσοι όροι από την μαύρη οικονομία η οποία παραμένει τεράστια στην Ελλάδα; Οι εισπρακτικές επιτυχίες σε επίπεδο φορολογικών εσόδων ήρθαν τα τελευταία χρόνια από το μέτωπο των έμμεσων φόρων πολύ απλά διότι “συνελήφθη” μεγαλύτερο κομμάτι της κατανάλωσης. 

Είναι λοιπόν πολύ μεγάλο στοίχημα, να υπάρξουν αντίστοιχες επιδόσεις και στο κομμάτι της άμεσης φορολογίας καθώς είναι διάχυτη η εκτίμηση ότι αμοιβές δισεκατομμυρίων (ακόμη και προς μισθωτούς) καταβάλλονται αλλά δεν αποτυπώνονται είτε για φοροδιαφυγή είτε και για εισφοροδιαφυγή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο αυτοί που αναγκάζονται να δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα, εξακολουθούν να επιβαρύνονται με τους υψηλότερους συντελεστές φορολόγησης οι οποίοι φτάνουν ακόμη και στο 44%.