Οι φοβερές μαρτυρίες επιζώντων από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου-Πρώτη επέτειος της τραγωδίας στο Ισραήλ

Πρώτη επέτειος της τραγωδίας, της χωρίς προηγούμενο επίθεσης που πραγματοποίησε το ισλαμιστικό παλαιστινιακό κίνημα Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 στο Ισραήλ, με την οποία ξέσπασε ο πόλεμος στη λωρίδα της Γάζας με κίνδυνο η σύρραξη να γενικευτεί σε όλη τη Μέση Ανατολή. Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στη Ρεΐμ, στο μέρος όπου διεξαγόταν το φεστιβάλ μουσικής Nova και όπου σκοτώθηκαν τουλάχιστον 370 άνθρωποι, ένα πλήθος έδωσε μέσα σε ατμόσφαιρα περισυλλογής το σήμα για την έναρξη αυτών των τελετών τηρώντας σιγή ενός λεπτού ακριβώς στις 06:29 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας), την ώρα που η Χαμάς εξαπέλυσε την επίθεσή της στο νότιο Ισραήλ.

Λίγο νωρίτερα, οι υπνωτικοί ήχοι του τελευταίου μουσικού κομματιού που είχε ακουστεί πριν από ένα χρόνο στο χώρο αυτό, ακούστηκαν για μερικά λεπτά μπροστά σε ένα πλήθος οικογενειών που πενθούσαν, με μερικούς από τους παριστάμενους να έχουν αποτυπωμένα στα ρούχα τους το πρόσωπο του νεκρού συγγενή τους. Όταν η μουσική διακόπηκε ξαφνικά, όπως είχε γίνει την ημέρα της επίθεσης, μια κραυγή απόγνωσης έσπασε τη σιωπή.

Η επίθεση της Χαμάς οδήγησε στην πιο αιματηρή ημέρα στην ιστορία του Ισραήλ. Οι περισσότεροι από τους νεκρούς ήταν άμαχοι, ανάμεσά τους γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι, οι οποίοι σκοτώθηκαν μέσα στο σπίτι τους ή στο δρόμο, καθώς και στο χώρο όπου διεξαγόταν το μουσικό φεστιβάλ. Σκοτώθηκαν επίσης στρατιώτες σε βάσεις κοντά στα σύνορα με τη Γάζα.

Ο ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτσογκ, παρών στη συγκέντρωση, συναντήθηκε με οικογένειες θυμάτων.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε σήμερα, στη διάρκεια τελετής που σηματοδότησε την πρώτη επέτειο της χωρίς προηγούμενο επίθεσης του ισλαμιστικού παλαιστινιακού κινήματος Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος, πως το Ισραήλ έχει την υποχρέωση να φέρει πίσω τους ομήρους.

• «Αυτή την ημέρα, σ’ αυτό τον τόπο και σε πολυάριθμα μέρη της χώρας μας, θυμούμαστε τους νεκρούς μας, τους ομήρους μας – τους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να φέρουμε πίσω, και τους ήρωές μας που έπεσαν για την υπεράσπιση της πατρίδας και της χώρας», δήλωσε ο Νετανιάχου κατά την τελετή αυτή που πραγματοποιήθηκε στην Ιερουσαλήμ.

Ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας Γιοάβ Γκάλαντ εξέφρασε από την πλευρά του τη δέσμευσή του να κάνει τα πάντα για να «νικήσει» τους εχθρούς του Ισραήλ.

• «Είμαστε βαθιά δεσμευμένοι να συνεχίσουμε να λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να νικήσουμε τους εχθρούς μας και να υπερασπισθούμε την πατρίδα μας», υπογράμμισε ο Γκάλαντ σε ανακοίνωση.

Αλλού, από το Σίδνεϊ ως το Βερολίνο, από το Μπουένος Άιρες ως τη Νέα Υόρκη, πολυάριθμες συγκεντρώσεις ή τελετές θα σηματοδοτήσουν την επέτειο αυτής της αιφνιδιαστικής επίθεσης που στοίχισε τη ζωή σε 1.205 ανθρώπους, στην πλειονότητά τους αμάχων, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου βασισμένη στα επίσημα ισραηλινά στοιχεία και στην οποία περιλαμβάνονται οι όμηροι που έχασαν τη ζωή τους κατά την ομηρεία τους.

Στη Γάζα, 101 όμηροι παραμένουν μέχρι σήμερα καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις συνεχίζουν την αποστολή τους να βάλουν τέλος στην κυριαρχία της Χαμάς στο θύλακα και να καταστρέψουν τις στρατιωτικές δυνατότητές της. Η επίθεσή τους στη λωρίδα της Γάζας έχει στοιχίσει τη ζωή σε σχεδόν 42.000 ανθρώπους, σύμφωνα με τις παλαιστινιακές υγειονομικές αρχές, και έχει προκαλέσει τον εκτοπισμό του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού του θυλάκου, που αριθμούσε 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους.

Ωστόσο το επίκεντρο του πολέμου μεταφέρεται όλο και περισσότερο προς βορράν, στο Λίβανο, όπου ισραηλινές δυνάμεις άρχισαν να ανταλλάσσουν πυρά με τη Χεζμπολάχ στις 8 Οκτωβρίου, αφού η υποστηριζόμενη από το Ιράν οργάνωση εξαπέλυσε ομοβροντία πυραύλων για να υποστηρίξει τη Χαμάς. Αυτό που άρχισε ως καθημερινές, αλλά περιορισμένες ανταλλαγές πυρών, έχει κλιμακωθεί σε βομβαρδισμούς του προπύργιου της Χεζμπολάχ στη Βηρυτό και σε μια χερσαία επίθεση σε μεθοριακά χωριά που έχει στόχο την εξάλειψη των μαχητών της σ’ αυτά και να επιτραπεί σε δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινούς που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους στο βόρειο Ισραήλ, να επιστρέψουν σ’ αυτά.

Η επίθεση του Ισραήλ, η οποία έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 1.000 ανθρώπους τις δύο τελευταίες εβδομάδες, έχει προκαλέσει μαζική φυγή από το νότιο Λίβανο, όπου περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπισθεί.

Ο Χέρτσογκ κάλεσε τον κόσμο “να υποστηρίξει το Ισραήλ στη μάχη του κατά των εχθρών”

Ο πρόεδρος του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτσογκ κάλεσε σήμερα τον κόσμο “να υποστηρίξει το Ισραήλ στη μάχη του κατά των εχθρών”, κατά την πρώτη επέτειο από την φονική και άνευ προηγουμένου επίθεση μαχητών του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς κατά του εβραϊκού κράτους.

Η 7η Οκτωβρίου του 2023 άφησε “σημάδι στην ανθρωπότητα (…), σημάδι στο πρόσωπο της Γης” και “ο κόσμος πρέπει να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει ότι για να αλλάξει την πορεία της ιστορίας και να φέρει την ειρήνη και ένα καλύτερο μέλλον στην περιοχή, πρέπει να υποστηρίξει το Ισραήλ στη μάχη του κατά των εχθρών”, αναφέρει ο Χέρτσογκ σε ανακοίνωσή του.

Μακρόν: “Ο πόνος παραμένει οξύς όπως πριν από ένα χρόνο”

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε σήμερα, κατά την πρώτη επέτειο της σφαγής της 7ης Οκτωβρίου που διέπραξε η Χαμάς στο Ισραήλ, ότι «ο πόνος παραμένει οξύς όπως πριν από ένα χρόνο», “αυτός του ισραηλινού λαού, του δικού μας, της πληγωμένης ανθρωπότητας”.

• Στο δίκτυο Χ, ο Μακρόν εξέφρασε τις “αδελφικές του σκέψεις” προς τα θύματα, τους ομήρους και τις “οικογένειες με ραγισμένες τις καρδιές από την απουσία ή από την αναμονή”.

Χθες, ο Μακρόν επιβεβαίωσε στον Ισραηλινό πρόεδρο Μπενιαμίν Νετανιάχου την «ακλόνητη δέσμευση» της Γαλλίας για την ασφάλεια του Ισραήλ, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας την επομένη των δηλώσεων του Γάλλου προέδρου που ζητούσε να σταματήσουν κάποιες παραδόσεις όπλων στο Ισραήλ.

Οι μαρτυρίες που συγκλονίζουν

Τα social media και τα smartphones έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να μεταδοθεί σε όλο τον κόσμο το αιματοκύλισμα της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ, αλλά και το δράμα των ανθρώπων που έπεσαν όμηροι στα χέρια της Χαμάς. 

Μία από τις ομήρους ήταν και η 9χρονη Έμιλι Χαντ, η οποία απήχθη από το κιμπούτς που βρισκόταν το σπίτι και επί 50 μέρες βρισκόταν στα χέρια της Χαμάς.

Ο πατέρας της είχε συγκλονίσει, πριν γίνει γνωστό ότι η μικρή Έμιλι ζούσε, λέγοντας ότι θα προτιμούσε η κόρη του να είναι νεκρή παρά να υπομένει βασανιστήρια στα χέρια της Χαμάς. Όπως αποδείχθηκε το μικρό παιδί ήταν καλά στην υγεία του και οι άνδρες της Χαμάς την πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι. Η ίδια ήταν ανάμεσα στους ομήρους που η Χαμάς επέτρεψε να γυρίσουν στο Ισραήλ, στο πλαίσιο ολιγοήμερης εκεχειρίας και ανταλλαγής ομήρων με Παλαιστίνιους κρατούμενους.

Η εικόνα της μικρής Έμιλυ, ταλαιπωρημένη και με βρώμικα ρούχα, να χάνεται στην αγκαλιά του πατέρα της και να ξεσπά σε κλάματα έκανε τον γύρο του κόσμου και σκόρπισε ελπίδα στις οικογένειες των ομήρων, που δεν γύρισαν στα σπίτια τους. 

Ο Τομ γεννήθηκε στο Δουβλίνο και πριν από 30 χρόνια πήγε εθελοντής σε ένα κιμπούτς κοντά στη Γάζα. Παντρεύτηκε την Νάρκις και απέκτησε δύο παιδιά. Πριν λίγα χρόνια γνώρισε τη νέα του σύντροφο και μαζί απέκτησαν την Έμιλυ. 

Η μητέρα της Έμιλυ πέθανε από καρκίνο του μαστού όταν η μικρή ήταν 2 ετών. Έκτοτε μεγάλωνε μαζί με τον πατέρας της. Τη μέρα που απήχθη κοιμόταν στο σπίτι φίλων. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης σκοτώθηκε και η πρώην σύζυγός του, Νάρκις.

Ο πατέρας της Έμιλυ αποκάλυψε πως για μήνες το παιδί μιλούσε μόνο ψιθυριστά. Μετακόμισαν σε άλλο κιμπούτς μακριά από τη Γάζα, μαζί με άλλους συντοπίτες τους και πλέον η μικρή Έμιλυ επανέρχεται στην καθημερινότητά της.

Ο Τομ είπε στη Sun: «Η Έμιλι πέρασε την απόλυτη κόλαση, αλλά είναι μαχήτρια – και χαμογελάει ξανά».

«Όταν αφέθηκε ελεύθερη φοβόταν να μιλήσει περισσότερο από έναν ψίθυρο γιατί οι τρομοκράτες την είχαν απειλήσει ότι θα την πυροβολούσαν ή θα τη μαχαιρώσουν αν έκανε πολύ θόρυβο» αποκάλυψε.

«Η Έμιλυ εξακολουθεί να φοβάται τους δυνατούς θορύβους και δεν μπορούσε να κοιμηθεί μόνη για πολύ καιρό μετά την επιστροφή της» σημείωσε. «Έχει ακόμα εφιάλτες, αλλά είναι καλύτερα» υπογράμμισε.

Ωστόσο, όπως είπε «έναν χρόνο μετά η Έμιλυ, επέστρεψε στον παλιό της εαυτό και είναι τόσο θορυβώδης όσο ποτέ». «Είναι απαίσιο να θυμάμαι τις σκοτεινές στιγμές, αλλά πρέπει να είμαι ευγνώμων που επέστρεψε και να της δώσω κάθε ευκαιρία να είναι ευτυχισμένη και να απολαμβάνει την κάθε μέρα» σημειώνει.

Τα τελευταία της γενέθλια τα πέρασε στην αιχμαλωσία και τώρα ο πατέρας της λέει ότι θα φροντίσει για τα δέκατα γενέθλιά της να κάνει ένα πάρτι που θα της μείνει αξέχαστο. 

«Η ανάρρωσή της δείχνει στους τρομοκράτες ότι δεν θα τη λυγίσουν ποτέ, δεν θα με νικήσουν, δεν θα νικήσουν ποτέ τους ανθρώπους του κιμπούτς και δεν θα νικήσουν ποτέ το Ισραήλ. Η Χαμάς μας επιτέθηκε, αλλά το μόνο που κατάφερε είναι να μας κάνει πιο δυνατούς, πιο ενωμένους και πιο αποφασιστικούς» σημείωσε.

Η κοπέλα με τα κόκκινα

Η «κοπέλα με τα κόκκινα», και ήταν μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες από το μακελειό της Χαμάς 7ης Οκτωβρίου 2023. Ο λόγος για την 25χρονη Vlada Patapov η οποία εθεάθη σε βίντεο να τρέχει να διαφύγει από τη σφαγή στο μουσικό φεστιβάλ Nova στις 7 Οκτωβρίου.

Η νεαρή γυναίκα βρισκόταν στο φεστιβάλ που η Χαμάς αιματοκύλισε τις πρώτες πρωινές ώρες, μια μέρα σαν σήμερα έναν χρόνο πριν, όπου σκοτώθηκαν τουλάχιστον 340 άνθρωποι και κρατήθηκαν όμηροι άλλοι 40.

Την τελευταία φορά που εθεάθη, φορούσε ένα κόκκινο σάλι στους ώμους της και περικυκλώθηκε από δεκάδες άλλους τρομαγμένους θαμώνες του φεστιβάλ που έτρεχαν αλλόφρονες σε μια έρημο για να σωθούν, πριν σκαρφαλώσουν στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου.

Για εβδομάδες ο κόσμος αναρωτιόταν αν τα κατάφερε, αν ήταν ζωντανή ή νεκρή, αλλά η Ουκρανικής καταγωγής γυναίκα μίλησε στη DailyMail για την τρομακτική της εμπειρία που θα σημάδεψε όλη τη ζωή της.

Τώρα, ένα χρόνο μετά, η Ουκρανή μητέρα ενός παιδιού άφησε στην άκρη την προσωπική της θλίψη για να μιλήσει για τα γεγονότα που άλλαξαν τη ζωή της για πάντα και τη στοιχειώνουν ακόμα και σήμερα.

Μιλώντας αποκλειστικά στη MailOnline, η διοργανώτρια γάμων δήλωσε:

«Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να είχα πει σε όλους στο φεστιβάλ μία ώρα πριν την επίθεση της Χαμάς ότι κάτι θα συνέβαινε, τότε όλοι θα μπορούσαν να είχαν γλιτώσει. Εγώ επέζησα, αλλά άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Το σκέφτομαι αυτό. Βαραίνει το μυαλό μου. Είμαι ακόμα τραυματισμένη από αυτό που συνέβη ένα χρόνο μετά». 

Και συνέχισε: «Έχω κάνει ψυχοθεραπεία όπως και πολλοί άλλοι που ήταν εκεί και το να μιλάω σε ανθρώπους με βοηθά να αντιμετωπίσω αυτό που συνέβη εκείνη την ημέρα. Αλλά μερικές φορές σκέφτομαι ποιος μπορεί να με βοηθήσει όταν όλα αυτά συμβαίνουν ακόμα γύρω μας και ο φόβος είναι ακόμα εδώ και είναι ακόμα αληθινός».

Η 26χρονη Vlada παλεύει με το μετατραυματικό στρες, ενώ αντιμετωπίζει το συναισθηματικό τραύμα της επιζήσασας τη στιγμή που ένοπλοι τρομοκράτες έπεσαν με αλεξίπτωτα πλαγιάς για να ενωθούν με ενόπλους που επέβαιναν σε μοτοσικλέτες και φορτηγά στην άρρηκτα σχεδιασμένη δολοφονική αποστολή σε ένα μουσικό φεστιβάλ που βάφτηκε με αίμα. 

Η Vlada αποκάλυψε ότι το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί καθώς εκτυλισσόταν η φρίκη ήταν να μείνει ζωντανή για χάρη της τρίχρονης κόρης της.

Είπε: «Όταν σκέφτομαι εκείνη την ημέρα πριν από ένα χρόνο, όλα φαίνονται τόσο νωπά και το μόνο πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ εκείνη τη στιγμή ήταν να μείνω ζωντανή για την κόρη μου Romi και ευχαριστώ γι’ αυτό κάθε μέρα. Σύντομα θα γίνει τεσσάρων ετών και για το ένα τέταρτο της ζωής της γνώρισε μόνο τον πόλεμο. Είναι τρομερό για εμάς, αλλά πολλές χώρες δεν φαίνεται να αποδέχονται ή να κατανοούν αυτό που περνάμε».

Η Vlada αποφάσισε να πάει στο φεστιβάλ την τελευταία στιγμή με τον φίλο της Matan και μια φίλη της που ονομάζεται Mai.

Κάποια στιγμή έχασε τον Matan και είδε φίλους να πυροβολούνται και να σκοτώνονται καθώς ένοπλοι πυροβολούσαν όποιον έβλεπαν μπροστά τους.

Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 24 ώρες προτού μπορέσει τελικά να αγκαλιάσει τη Romi, ηλικίας τότε τριών ετών.

«Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους τρομοκράτες να νικήσουν. Δεν μπορούμε να είμαστε αδύναμοι – πρέπει να παραμείνουμε δυνατοί για το Ισραήλ και για τους ομήρους που βρίσκονται ακόμη στη Γάζα. Αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο τρομακτικά εδώ αυτή τη στιγμή για εμάς, έχουμε ρουκέτες από τη Γάζα, ρουκέτες από το Λίβανο και τώρα ρουκέτες από το Ιράν, φαίνεται ότι δεν θα σταματήσουν ποτέ» περιγράφει.

Μιλώντας για τους καθημερινούς της αγώνες, η Vlada – που ζει στην παραθαλάσσια πόλη Ashdod νότια του Τελ Αβίβ – πρόσθεσε: «Γίνονται τρομοκρατικές επιθέσεις, έγινε μία πριν από λίγες ώρες και μία την περασμένη εβδομάδα, απλά δεν αισθάνεσαι ασφαλής όταν φεύγεις από το σπίτι σου, αλλά όπως είπα πρέπει να είσαι δυνατή, δεν μπορείς να τους αφήσεις να νικήσουν.

Αυτοί οι άνθρωποι που επιτίθενται στο Ισραήλ θα πρέπει να φανταστούν πώς είναι για εμάς εδώ να έχουμε ρουκέτες και σειρήνες και να ζούμε με το φόβο μιας τρομοκρατικής επίθεσης.

Θα μπορούσα να βγω από την πόρτα του σπιτιού μου για να πάω στα μαγαζιά και κάποιος θα μπορούσε να μου επιτεθεί».

Στη συνέχεια λέει ότι το μυαλό της, έναν χρόνο μετά, είναι στους ομήρους.

«Αλλά είναι οι όμηροι που είναι ακόμα εκεί και αυτούς σκέφτομαι ακόμα περισσότερο, οικογένειές τους, τα μικρά μωρά που είναι ακόμα εκεί ένα χρόνο μετά. Ποιος θα πίστευε ότι θα βρισκόμασταν ακόμα σε αυτή την κατάσταση ένα χρόνο μετά;» λέει και συνεχίζει:

«Πίστευα ότι θα ήταν μερικές εβδομάδες, ίσως δύο μήνες, αλλά έχει περάσει ένας χρόνος τώρα και φαίνεται ότι με την κατάσταση στον Λίβανο τα πράγματα θα χειροτερέψουν».

Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου 1.200 άνθρωποι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τρομοκράτες της Χαμάς.

Από τους 251 ομήρους που πήρε η Χαμάς, 120 άνθρωποι εξακολουθούν να κρατούνται στη Γάζα. Πιστεύεται ότι 41 όμηροι έχουν πεθάνει στα χέρια της Χαμάς.

Η Vlada αποκάλυψε ότι έχει επαφές με κάποιους από αυτούς που πήγαν στο φεστιβάλ: «Μιλάω ακόμα με φίλους που ήταν εκεί και με τους ανθρώπους που με έσωσαν, είμαστε σε μια ομάδα WhatsApp και το ίδιο συμβαίνει και με αυτούς, κανείς μας δεν μπορεί να πιστέψει ότι αυτό συμβαίνει ακόμα.Γίνονται εκδηλώσεις για να θυμηθούμε τι συνέβη στο φεστιβάλ, αλλά εγώ δεν θα πάω γιατί για μένα το πιο σημαντικό είναι να είμαι με τη Romi και τον Matan.

Όταν η Romi ακούει τις σειρήνες φοβάται τόσο πολύ, αρχίζει να κλαίει, λέει η κοπέλα. 

Η Vlada θέλει να επιστρέψει σε μια όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή.

Η πιο πρόσφατη ανάρτησή της στα social media, μόλις πριν από λίγες ημέρες, δείχνει την τετράχρονη κόρη της Romi να χαμογελά και να παίζει. Άλλες εικόνες δείχνουν τη Vlada να απολαμβάνει τις μέρες στην παραλία με τον Matan.

Η Vlada δήλωνε: «Δεν έχω μιλήσει πραγματικά για το τι συνέβη σε κανέναν, εξακολουθεί να είναι πολύ οδυνηρό για μένα, έχω μοιραστεί με την οικογένειά μου τη φρίκη εκείνης της ημέρας και εξακολουθώ να ευχαριστώ τον Θεό κάθε πρωί που είμαι ακόμα ζωντανή».

Αφού έφτασαν στο χώρο του φεστιβάλ στο Re’im – μόλις ενάμισι μίλι από τα σύνορα με τη Γάζα – η Vlada, ο Matan και η Mai έστησαν τον καταυλισμό τους και πέρασαν το βράδυ συζητώντας, μια ευκαιρία να χαλαρώσουν από μια πολυάσχολη εβδομάδα σχεδιασμού του γάμου.

«Το περίεργο είναι ότι δεν ήθελα να πάω στο φεστιβάλ. Ήταν απλώς κάτι της τελευταίας στιγμής».

«Ο Matan (ο σύντροφός της) πήρε μερικά εισιτήρια και πήγαμε με μια φίλη. Θυμάμαι ότι η ατμόσφαιρα ήταν πολύ περίεργη, ο κόσμος διασκέδαζε και χόρευε, αλλά για μένα δεν υπήρχε ενέργεια και δεν χόρευα τόσο πολύ όσο συνήθως όταν πηγαίνω σε αυτά τα φεστιβάλ.

Στις 3 τα ξημερώματα ξάπλωσε σε ένα στρώμα για να κοιμηθεί, αλλά ξύπνησε στις 6.30 π.μ. όταν ενεργοποιήθηκε η εφαρμογή συναγερμού αεροπορικής επιδρομής στο τηλέφωνό της.

Είπε: «Έψαξα για τον Matan και τη Mai και αμέσως άκουσα πυροβολισμούς. Ήταν δυνατά και πολύ κοντά μας. Για λίγα δευτερόλεπτα δεν ήξερα τι συνέβαινε και τότε ο Matan απλά φώναξε ότι έπρεπε να τρέξουμε για το αυτοκίνητο.

«Οι πύραυλοι άρχισαν να πέφτουν και απλά ξέσπασε πανικός, ο εκφωνητής είπε να εκκενώσουμε και οι άνθρωποι απλώς άρχισαν να τρέχουν για τα αυτοκίνητά τους».

«Νομίζω ότι στην αρχή οι άνθρωποι νόμιζαν ότι ήταν μόνο μία από αυτές τις συνηθισμένες επιθέσεις με ρουκέτες από τη Γάζα και μόλις αργότερα, όταν κοιτάξαμε τα τηλέφωνά μας, συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν μια πραγματική εισβολή και αυτοί οι τρομοκράτες ήθελαν να μας σκοτώσουν. «Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί, ακόμα και τώρα, ήταν απλά ένα μουσικό φεστιβάλ, ήταν ειρηνικό, ο κόσμος χόρευε και ήρθαν και δολοφόνησαν ανθρώπους, μερικούς από τους φίλους μου, και για ποιο λόγο;».

Τρέχοντας στο αυτοκίνητό της, έσπευσαν προς την έξοδο, αλλά ο δρόμος τους μπλόκαρε από άλλα οχήματα.

«Όλοι κόρναραν, εγώ ήμουν στη θέση του συνοδηγού και ο Μάταν οδηγούσε με τη Μάι πίσω και μετά είδαμε έναν άνδρα μπροστά μας ντυμένο με στρατιωτική στολή».

Τρέχοντας στο αυτοκίνητό της, έσπευσαν προς την έξοδο, αλλά ο δρόμος τους μπλόκαρε από άλλα οχήματα.

Η Vlada είπε: «Όλοι κόρναραν, εγώ ήμουν στη θέση του συνοδηγού και ο Μάταν οδηγούσε με τη Μάι πίσω και μετά είδαμε έναν άνδρα μπροστά μας ντυμένο με στρατιωτική στολή».

«Η όλη κατάσταση είχε διαρκέσει τρεις ώρες, αλλά πέρασε τόσο γρήγορα. Αυτό που κράτησε περισσότερο ήταν όταν περίμενα στη βάση πριν μπορέσουν να με πάρουν και να πάω σπίτι και να δω τη Ρόμι, και της έδωσα τη μεγαλύτερη αγκαλιά που της είχα δώσει ποτέ».

Η εικόνα της Vlada να τρέχει για να σώσει τη ζωή της έκανε τον γύρο του κόσμου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ