Τι είναι η “έξυπνη ινσουλίνη”- Επιστημονική ανακάλυψη που μπορεί να είναι σωτήρια για ασθενείς με διαβήτη τύπου 1- Πώς λειτουργεί

Σωτήρια για ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 είναι η ανάπτυξη «έξυπνης ινσουλίνης», που ενεργοποιείται όταν το επίπεδο σακχάρου στο αίμα ξεπεράσει κάποιο επίπεδο, ώστε να αποφευχθεί υπεργλυκαιμία, και απενεργοποιείται κάτω από άλλο όριο για να μην προκαλέσει υπογλυκαιμία. Με αυτή οι ασθενείς θα μπορούν να κάνουν μία ένεση ανά εβδομάδα ενώ τώρα χρειάζονται πολλές κάθε μέρα.

Το αποκλειστικό ρεπορτάζ του Guardian αναφέροι ότι οι επιστήμονες ανέπτυξαν ένα «ιερό δισκοπότηρο»- ινσουλίνη που ανταποκρίνεται στην αλλαγή των επιπέδων σακχάρου στο αίμα σε πραγματικό χρόνο και θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στη θεραπεία για εκατομμύρια ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1 παγκοσμίως.

Οι ασθενείς προς το παρόν πρέπει να δίνουν στον εαυτό τους συνθετική ινσουλίνη έως και 10 φορές την ημέρα για να επιβιώσουν. Η συνεχής διακύμανση μεταξύ υψηλών και χαμηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα μπορεί να οδηγήσει σε βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα σωματικής υγείας και ο αγώνας για να διατηρηθούν τα επίπεδα σταθερά μπορεί επίσης να επηρεάσει την ψυχική τους υγεία.

Οι επιστήμονες βρήκαν μια λύση που οι ειδικοί λένε ότι πλησιάζει σε μια θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 1 όσο θα μπορούσε οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία: έξυπνη ινσουλίνη που βρίσκεται σε αδράνεια στο σώμα και ενεργοποιείται μόνο όταν χρειάζεται. Ερευνητές στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Κίνα έχουν σχεδιάσει με επιτυχία νέες ινσουλίνες που μιμούνται τη φυσική απόκριση του σώματος στην αλλαγή των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και ανταποκρίνονται άμεσα σε πραγματικό χρόνο.

Οι τυπικές ινσουλίνες σταθεροποιούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα όταν εισέρχονται στο σώμα, αλλά μόλις κάνουν τη δουλειά τους, συνήθως δεν μπορούν να βοηθήσουν σε μελλοντικές διακυμάνσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς συχνά χρειάζεται να κάνουν ξανά ένεση περισσότερης ινσουλίνης μέσα σε λίγες μόνο ώρες.

Οι νέες ανταποκρινόμενες στη γλυκόζη ινσουλίνες (GRIs) γίνονται ενεργές μόνο όταν υπάρχει μια ορισμένη ποσότητα σακχάρου στο αίμα για την πρόληψη της υπεργλυκαιμίας (υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα). Γίνονται ξανά ανενεργές όταν τα επίπεδα πέφτουν κάτω από ένα ορισμένο σημείο, αποφεύγοντας την υπογλυκαιμία (χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα). Στο μέλλον, οι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται ινσουλίνη μόνο μία φορά την εβδομάδα, πιστεύουν οι ειδικοί.

Οι επιστήμονες πίσω από τις έξυπνες ινσουλίνες έχουν λάβει επιχορηγήσεις εκατομμυρίων λιρών για να παρακολουθήσουν γρήγορα την ανάπτυξή τους. Η χρηματοδότηση προέρχεται από το Type 1 Diabetes Grand Challenge, μια συνεργασία μεταξύ του Diabetes UK, JDRF και του Steve Morgan Foundation. Επενδύει £50 εκατομμύρια σε έρευνα αιχμής για να βοηθήσει στην εύρεση νέων θεραπειών για τον διαβήτη τύπου 1.

Ο Δρ Tim Heise, αντιπρόεδρος της επιστημονικής συμβουλευτικής ομάδας για τις νέες ινσουλίνες για τη Μεγάλη Πρόκληση για τον Διαβήτη Τύπου 1, είπε ότι η έξυπνη ινσουλίνη μπορεί να προαναγγέλλει μια νέα εποχή στον πόλεμο κατά του διαβήτη. «Ακόμη και με τις σημερινές διαθέσιμες σύγχρονες ινσουλίνες, τα άτομα που ζουν με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για τη διαχείριση του διαβήτη τους καθημερινά για να βρουν μια καλή ισορροπία μεταξύ του αποδεκτού γλυκαιμικού ελέγχου από τη μία πλευρά και της αποφυγής της υπογλυκαιμίας από την άλλη.

«Οι ινσουλίνες που ανταποκρίνονται στη γλυκόζη – οι λεγόμενες έξυπνες – θεωρούνται ως το ιερό δισκοπότηρο της ινσουλίνης καθώς θα έφταναν τόσο κοντά σε μια θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 1 όσο θα μπορούσε οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία».

Σχεδόν 3 εκατομμύρια λίρες έχουν απονεμηθεί σε έξι ερευνητικά προγράμματα που έχουν αναπτύξει διαφορετικούς τύπους έξυπνων ινσουλινών. Περιλαμβάνουν ομάδες στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο Monash στην Αυστραλία και στο Πανεπιστήμιο Zhejiang στην Κίνα. Στόχος είναι η επιτάχυνση της ανάπτυξης και η έναρξη δοκιμών το συντομότερο δυνατό.

Κάθε έργο στοχεύει στη ρύθμιση της έξυπνης ινσουλίνης ώστε να δρα πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια, ανακουφίζοντας εν μέρει ή όλο το τεράστιο βάρος της διαχείρισης του διαβήτη τύπου 1 και μειώνοντας τον κίνδυνο μακροχρόνιων επιπλοκών. Τέσσερα από τα έργα επικεντρώνονται αποκλειστικά στη δοκιμή GRIs.

Ένας πέμπτος ανέπτυξε μια νέα εξαιρετικά γρήγορη, βραχείας δράσης ινσουλίνη. Ακόμη και με τις πιο γρήγορες ινσουλίνες που είναι τώρα διαθέσιμες, εξακολουθεί να υπάρχει καθυστέρηση μεταξύ της χορήγησης του φαρμάκου και του σημείου που αρχίζει να δρα στη γλυκόζη στο αίμα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της γλυκόζης στο αίμα σε μη ασφαλή επίπεδα πριν η ινσουλίνη δράσει για να τη μειώσει.