Κελίφ/Λιν-Γιου Τινγκ: Είναι διαφυλικά άτομα, δεν είναι ανίκητες- Η μαρτυρία της πρωταθλήτριας Ιρλανδίας

Η Ιμάνι Κέλιφ, από την Αλγερία και η Λιν-Γιου Τινγκ, από την Ταϊβάν, τις οποίες η παγκόσμια ομοσπονδία είχε αποκλείσει στο παρελθόν από διοργάνωση (παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2023, στο Νέο Δελχί) επειδή είχαν αποτύχει στα τεστ καταλληλότητας φύλου, αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ενάντια σε άλλες γυναίκες. Η συμμετοχή των δύο intersex αθλητριών στο αγώνισμα της πυγμαχίας, έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις.

Οι δύο πυγμάχοι είναι intersex άτομα, δηλαδή τα γεννητικά και αναπαραγωγικά όργανα ή τα χρωμοσώματά τους διαφοροποιούνται, με αποτέλεσμα τα σώματά τους να μην εμπίπτουν στις κανονιστικές νόρμες των «ανδρικών» και «θηλυκών» στερεοτύπων.

• Την Πέμπτη, 1 Αυγούστου, η Ιταλίδα Άντζελα Καρίνι εγκατέλειψε τον αγώνα με την Κέλιφ, που έχει ανδρικά χρωμοσώματα, κλαίγοντας, λέγοντας πως δεν έχει δεχτεί τόσο δυνατό χτύπημα ποτέ ξανά στην καριέρα της.

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΡΙΝΙ:

«Μετά το δεύτερο χτύπημα, ένιωσα έναν έντονο πόνο στη μύτη. Είπα “αρκετά”, γιατί δεν ήθελα να συνεχίσω. Είμαι συντετριμμένη, γιατί είμαι μαχήτρια, με έμαθαν να είμαι πολεμίστρια. Πάντα προσπαθούσα να συμπεριφέρομαι με τιμή, πάντα εκπροσωπούσα τη χώρα μου με αφοσίωση. Αυτή τη φορά δεν τα κατάφερα γιατί δεν μπορούσα να παλέψω άλλο. Ανεξάρτητα από το άτομο που είχα μπροστά μου, κάτι που δεν με ενδιαφέρει, ήθελα μόνο να κερδίσω».

«Δεν είναι ήττα για μένα, για μένα αν μπεις στο ρινγκ, έχεις ήδη κερδίσει, ανεξαρτήτως όλων των άλλων. Δεν είμαι εδώ για να κρίνω. Δεν είναι δικό μου να πω αν είναι δίκαιο ή όχι. Απλώς έκανα τη δουλειά μου. Κατάφερα να φύγω με το κεφάλι ψηλά. Είμαι ώριμη γυναίκα, όταν νιώθω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν είναι παραίτηση, είναι η αξιοπρέπεια να πεις “αρκετά”. Ήμουν πεπεισμένη ότι θα κερδίσω, ήμουν συγκεντρωμένη, ήρεμη. Αλλά αυτά τα χτυπήματα στη μύτη πόνεσαν, είπα “αρκετά”».

Όμως, με βάση τα έως τώρα στοιχεία, η Ιμάνι Κέλιφ και η Λιν-Γιου Τινγκ αγωνίζονται εδώ και χρόνια σε γυναικεία τουρνουά και δεν είναι τρανς άτομα. Η Ολυμπιακή Επιτροπή της Αλγερίας (COA), μάλιστα, καταδίκασε τις επιθέσεις που δέχεται από πάσα κατεύθυνση η Κέλιφ και έκανε λόγο για «αβάσιμη προπαγάνδα»: «Η COA καταδικάζει σθεναρά την ανήθικη στόχευση και κακοποίηση της αξιότιμης αθλήτριάς μας, Ιμάνι Κέλιφ, με αβάσιμη προπαγάνδα από ορισμένα ξένα μέσα ενημέρωσης».

• Η Ιμάνι, σε ηλικία 19 ετών, είχε έρθει 17η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2018 στο Νέο Δελχί και στη συνέχεια εκπροσώπησε την Αλγερία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 στη Ρωσία, όπου ήρθε 33η. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 που διεξήχθησαν το 2021 ηττήθηκε από τον Κέλι Χάρινγκτον στους ημιτελικούς. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2022 στην Κωνσταντινούπολη, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο.

Η Έιμι Μπρόντχερστ, πρωταθλήτρια της Ιρλανδίας, τη νίκησε στον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος 2022 που διοργανώθηκε από την IBA στην Κωνσταντινούπολη.

Σε πρόσφατη ανάρτησή της η Μπρόντχερστ αναφέρει: «Προσωπικά δεν νομίζω ότι έχει κάνει κάτι για να εξαπατήσει. Νομίζω πως είναι ο τρόπος που γεννήθηκε. Το ότι έχει νικηθεί από εννιά γυναίκες στο παρελθόν τα λέει όλα». Και προσθέτει: «Γεννήθηκε intersex (…). Κανείς δεν ξέρει όλη την αλήθεια».

Η ίδια η Κέλιφ, σε συνέντευξή της όταν έγινε πρέσβειρα της UNICEF στη χώρα της, είχε αναφερθεί στις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με την πυγμαχία – που ακόμα και σήμερα ενδεχομένως θεωρείται άθλημα μόνο για άνδρες, κάτι που πίστευε και ο πατέρας της:

«Το μήνυμά μου στους νέους είναι “ακολουθήσετε τα όνειρά σας”. Μην αφήνετε εμπόδια να μπουν στον δρόμο σας, αντισταθείτε σε οποιαδήποτε εμπόδια και ξεπεράστε τα. Το όνειρό μου είναι να κερδίσω ένα χρυσό μετάλλιο. Αν κερδίσω, οι μητέρες και οι πατέρες μπορούν να δουν πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν τα παιδιά τους. Θέλω ιδιαίτερα να εμπνεύσω κορίτσια και παιδιά που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση στην Αλγερία».

ΔΟΕ: Παραπλανητικές πληροφορίες

Μετά το τέλος του αγώνα, στα social media δημιουργήθηκε ένα κύμα τρανσφοβικής ρητορικής μίσους χωρίς σταματημό. Όλα τα σενάρια γράφτηκαν για την ταυτότητα φύλου της Αλγερινής, με τους “δικαστές” του διαδικτύου να ζητούν τον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η κατάσταση ξέφυγε σύντομα, με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να εκδίδει ανακοίνωση.

Πιο συγκεκριμένα, η ΔΟΕ τόνισε ότι τις τελευταίες ώρες κυκλοφορούν παραπλανητικές πληροφορίες για δύο αθλήτριες και δεσμεύτηκε να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, όπως και όλων των υπολοίπων συμμετεχόντων στους Αγώνες.

Ο λόγος για την Κελίφ από την Αλγερία που αγωνίζεται στα 66 κιλά και την Λιν Γιου-Τινγκ από την Ταϊβάν στα 57 κιλά, οι οποίες είχαν αποκλειστεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πυγμαχίας (IBA) από το παγκόσμιο πρωτάθλημα που είχε γίνει πέρυσι στο Νέο Δελχί, καθώς δεν είχαν περάσει το “τεστ καταλληλόλητας φύλου”.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΔΟΕ:

“Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να ασκεί τον αθλητισμό χωρίς διακρίσεις.

Όλοι οι αθλητές που συμμετέχουν στο τουρνουά πυγμαχίας των Ολυμπιακών Αγώνων Παρίσι 2024 συμμορφώνονται με τους κανονισμούς επιλεξιμότητας και συμμετοχής του αγώνα, καθώς και με όλους τους ισχύοντες ιατρικούς κανονισμούς που ορίζονται από τη Μονάδα Πυγμαχίας Paris 2024 (PBU). Όπως και με τους προηγούμενους Ολυμπιακούς αγώνες πυγμαχίας, το φύλο και η ηλικία των αθλητών βασίζονται στο διαβατήριό τους.

Αυτοί οι κανόνες ίσχυαν επίσης κατά την περίοδο των προκριματικών, συμπεριλαμβανομένων των τουρνουά πυγμαχίας των Ευρωπαϊκών Αγώνων 2023, των Ασιατικών Αγώνων, των Παναμερικανικών Αγώνων και των Αγώνων Ειρηνικού, του ad hoc προκριματικού τουρνουά Αφρικής 2023 στο Ντακάρ (SEN) και δύο παγκόσμιων προκριματικών τουρνουά που πραγματοποιήθηκαν στο Busto Arsizio (ITA) και Μπανγκόκ (THA) το 2024, όπου συμμετείχαν συνολικά 1.471 διαφορετικοί πυγμάχοι από 172 Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές (NOCs), την Ομάδα Προσφύγων Πυγμαχίας και Μεμονωμένους Ουδέτερους Αθλητές, και συμμετείχαν πάνω από 2.000 αγώνες πρόκρισης.

Η PBU χρησιμοποίησε τους κανόνες πυγμαχίας του Τόκιο 2020 ως βάση για να αναπτύξει τους κανονισμούς της για το Παρίσι 2024. Αυτό ήταν για να ελαχιστοποιήσει τον αντίκτυπο στις προετοιμασίες των αθλητών και να εγγυηθεί τη συνέπεια μεταξύ των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτοί οι κανόνες του Τόκιο 2020 βασίστηκαν στους κανόνες μετά το Ρίο 2016, οι οποίοι ίσχυαν πριν από την αναστολή της Διεθνούς Ομοσπονδίας πυγμαχίας από τη ΔΟΕ το 2019 και την επακόλουθη ανάκληση της αναγνώρισής της το 2023.

Έχουμε δει σε αναφορές παραπλανητικές πληροφορίες για δύο αθλήτριες που αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024. Οι δύο αθλήτριες αγωνίζονται σε διεθνείς αγώνες πυγμαχίας εδώ και πολλά χρόνια στην κατηγορία των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων Τόκιο 2020, International Boxing Association (IBA) Παγκόσμια Πρωταθλήματα και τουρνουά εγκεκριμένα από την IBA.

Οι δύο αυτές αθλήτριες έπεσαν θύματα μιας ξαφνικής και αυθαίρετης απόφασης της IBA. Προς το τέλος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος IBA το 2023, αποκλείστηκαν ξαφνικά χωρίς καμία νόμιμη διαδικασία.

Σύμφωνα με τα πρακτικά της IBA που είναι διαθέσιμα στον ιστότοπό τους, η απόφαση αυτή ελήφθη αρχικά αποκλειστικά από τον Γενικό Γραμματέα και Διευθύνοντα Σύμβουλο της IBA. Το συμβούλιο της IBA την επικύρωσε μόνο στη συνέχεια και μόνο στη συνέχεια ζήτησε να θεσπιστεί μια διαδικασία που θα ακολουθούσε σε παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον και να αντικατοπτρίζεται στους κανονισμούς IBA. Τα πρακτικά αναφέρουν επίσης ότι η IBA θα πρέπει να ‘καθιερώσει μια σαφή διαδικασία σχετικά με τις δοκιμές φύλου’.

Η τρέχουσα επιθετικότητα εναντίον αυτών των δύο αθλητριών βασίζεται εξ ολοκλήρου σε αυτήν την αυθαίρετη απόφαση, η οποία ελήφθη χωρίς καμία κατάλληλη διαδικασία – ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι αυτές οι αθλήτριες αγωνίζονταν σε αγώνες ανώτατου επιπέδου για πολλά χρόνια.

Μια τέτοια προσέγγιση είναι αντίθετη με τη χρηστή διακυβέρνηση.

Οι κανόνες επιλεξιμότητας δεν θα πρέπει να αλλάζουν κατά τη διάρκεια του συνεχούς διαγωνισμού και οποιαδήποτε αλλαγή κανόνων πρέπει να ακολουθεί κατάλληλες διαδικασίες και να βασίζεται σε επιστημονικά στοιχεία.

Η ΔΟΕ δεσμεύεται να προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των αθλητών που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες σύμφωνα με τον Ολυμπιακό Χάρτη, τον Κώδικα Δεοντολογίας της ΔΟΕ και το Στρατηγικό Πλαίσιο της ΔΟΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Θλίψη στη ΔΟΕ για την κακοποίηση που δέχονται αυτή τη στιγμή οι δύο αθλήτριες.

Η αναγνώριση της IBA αποσύρθηκε από τη ΔΟΕ το 2023 μετά την αναστολή της το 2019. Η ανάκληση της αναγνώρισης επιβεβαιώθηκε από το Διαιτητικό Αθλητικό Δικαστήριο (CAS). Δείτε τη δήλωση της ΔΟΕ μετά την απόφαση.

Η ΔΟΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι χρειάζεται οι Εθνικές Ομοσπονδίες Πυγμαχίας να καταλήξουν σε συναίνεση γύρω από μια νέα Διεθνή Ομοσπονδία προκειμένου η πυγμαχία να συμπεριληφθεί στο αθλητικό πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων LA28“.

Τι είναι τα intersex άτομα

Ίντερσεξ (Intersex) ή Διαφυλικά ονομάζονται τα άτομα που γεννιούνται με διάφορες φυσικές παραλλαγές στα χαρακτηριστικά φύλου τους (χρωμοσώματα, γονάδες, ορμονικά προφίλ ή εσωτερική/εξωτερική ανατομία) οι οποίες «δεν παραπέμπουν στον κλασικό ιατρικό ορισμό των αρσενικών και των θηλυκών σωμάτων».

Τέτοιες διαφοροποιήσεις μπορεί να αφορούν ασάφεια των γεννητικών οργάνων ή/και συνδυασμούς χρωμοσωμικών γονότυπων και γεννητικών φαινότυπων διαφορετικών από ΧΥ-αρσενικό και ΧΧ-θηλυκό. Ο όρος ίντερσεξ σημαίνει επίσης τη ζωντανή εμπειρία των κοινωνικο-πολιτισμικών συνεπειών που υφίστανται οι άνθρωποι που γεννιούνται με σώματα που δεν εμπίπτουν στις κανονιστικές νόρμες των «αρσενικών» και «θηλυκών» σωμάτων.

Παλαιότερα τα διαφυλικά άτομα αποκαλούνταν «Ερμαφρόδιτα», όρος που σήμερα αποφεύγεται, ως επιστημονικά ανακριβής, ιστορικά προσβλητικός και κοινωνικά στιγματιστικός, εκτός και εάν τον επιλέγουν τα ίδια τα ίντερσεξ άτομα για τον εαυτό τους, στο πλαίσιο της επανοικειοποίησης του όρου. Στην Ελλάδα συναντάμε επίσης και την ατυχή μετάφραση της διαφυλικότητας ως «μεσοφυλία», ωστόσο στο βιολογικό φύλο δεν υπάρχει κάποιο «μέσον» και επιπλέον, ο όρος μεσόφυλο/μεσοφυλικό δεν είναι η απόδοση του intersex, αλλά του Middlesex (Τοπωνύμιο, τίτλος μυθιστορήματος και λογοτεχνικό λογοπαίγνιο του J. Eygenides).

Ένας επιπλέον λόγος της καθιέρωσης του διεθνούς όρου (ίντερσεξ) είναι η εύκολη σύγχυση που προκαλείται από την ηχητική ομοιότητα της διαφυλικότητας (έννοια που αφορά το σώμα, τα χαρακτηριστικά φύλου) με τη διεμφυλικότητα (τρανς, έννοια που αφορά την ταυτότητα φύλου). Πρόκειται δηλαδή για δυο ανεξάρτητες έννοιες, καθώς «τα άτομα με ίντερσεξ ποικιλομορφίες (διαφυλικά) δεν είναι το ίδιο με τα τρανς άτομα (διεμφυλικά), των οποίων η ταυτότητα φύλου (τρανς) δεν συμβαδίζει με το φύλο που τους αποδόθηκε στη γέννηση. Ένα ίντερσεξ άτομο μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται με οποιαδήποτε ταυτότητα φύλου (ως θηλυκό, αρσενικό, και τα δύο ή τίποτα από τα δύο). Μπορεί επίσης να έχει οποιονδήποτε σεξουαλικό προσανατολισμό (ετερόφυλο, ομόφυλο, αμφίφυλο ή ασέξουαλ). Ωστόσο, έρευνες στην Αυστραλία δείχνουν πως άτομα με ίντερσεξ ποικιλομορφίες είναι περισσότερο πιθανό να προσανατολίζονται ως μη-ετεροφυλόφιλα σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Περίπου τα μισά εκ των ατόμων που παρουσιάζουν ποικιλομορφίες των χαρακτηριστικών φύλου είναι ετεροφυλόφιλα (στρέιτ)».

Τα ίντερσεξ άτομα χαρακτηρίζονται από τη διαφορετική φυσιολογία τους, όπου μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει καθορισμένο ανατομικό φύλο. Πιο συγκεκριμένα ένα ίντερσεξ άτομο μπορεί να γεννηθεί με περισσότερα χρωμοσώματα φύλου από τα δύο που είναι συνηθέστερα για τους περισσότερους ανθρώπους, για παράδειγμα με χρωμοσώματα φύλου της μορφής ΧΧΥ, ΧΧΧ, ΧΥΥ, ΧΧΧΥ, ΧΧΥΥ, Χ0 κλπ. (υπάρχουν περί τους 30 διαφορετικούς συνδυασμούς) ή με δυο αναπαραγωγικά όργανα εκ των οποίων το ένα από τα δύο να είναι μόνο μερικώς ανεπτυγμένο. Στα ίντερσεξ άτομα συμπεριλαμβάνονται επίσης άτομα ΧΧ άρρενα, και ΧΥ θήλεα, καθώς και άτομα ΧΧ και ΧΥ με AIS, CAΗ, PAIS, MKHK κλπ.

Μια συνήθης πρακτική μέχρι πριν λίγα χρόνια (που συνεχίζεται ακόμα, στις περισσότερες χώρες που δεν απαγορεύεται νομικά) για τα ίντερσεξ βρέφη και παιδιά, όπως και αυτά που έχουν ασαφή εξωτερικά γεννητικά όργανα, ήταν να χειρουργούνται ή να τροποποιούνται ορμονικά για να αποκτήσουν πιο αποδεκτά από την κοινωνία χαρακτηριστικά φύλου. Ωστόσο, τέτοιες παρεμβάσεις θεωρούνται αμφιλεγόμενες, χωρίς αποδείξεις ότι έχουν καλή έκβαση. Αυτές οι ερήμην των ατόμων μη-αναστρέψιμες επεμβάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν στείρωση ή τροποποίηση σε φύλο μη επιθυμητό από το ίδιο το άτομο όταν φτάσει στην εφηβεία ή στην ενηλικίωση του. Ενήλικες επίσης, μεταξύ αυτών ελίτ γυναίκες αθλήτριες, έχουν υποβληθεί σε τέτοιες παρεμβάσεις. Σύγχρονες μελέτες υποδηλώνουν μία αυξανόμενη ιατρική ομοφωνία ότι τα διάφορα ίντερσεξ σώματα αποτελούν φυσιολογικές μορφές της ανθρώπινης βιολογίας.

Όλο και περισσότερο αυτά τα θέματα αναγνωρίζονται ως παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων, σύμφωνα με δηλώσεις διεθνών και εθνικών οργανισμών ανθρώπινων δικαιωμάτων και βιοηθικής δεοντολογίας. Ίντερσεξ οργανισμοί έχουν εκδώσει συλλογικές διακηρύξεις κάθε λίγα χρόνια, σε διάφορες πόλεις, στο πλαίσιο Διεθνών Ίντερσεξ Φόρουμ. Το 2011 η Christiane Völling έγινε το πρώτο ίντερσεξ άτομο που κατέθεσε με επιτυχία μήνυση για αποζημίωση, σε μία υπόθεση μη συναινετικής χειρουργικής επέμβασης.

Τον Απρίλιο του 2015, η Μάλτα έγινε η πρώτη χώρα που έθεσε εκτός νόμου τις μη συναινετικές χειρουργικές επεμβάσεις για την τροποποίηση της ανατομίας του φύλου, συμπεριλαμβανομένων των ίντερσεξ ατόμων. Όπως όλα τα άτομα, τα ίντερσεξ άτομα έχουν διάφορες ταυτότητες φύλου. Τα περισσότερα ίντερσεξ άτομα ταυτοποιούνται ως άνδρας ή γυναίκα, ενώ κάποια δεν αυτοπροσδιορίζονται αποκλειστικά σαν άνδρες ή αποκλειστικά σαν γυναίκες. Κάποιοι ίντερσεξ άνθρωποι μπορεί να έχουν μεγαλώσει σαν κορίτσια ή αγόρια αλλά να ταυτίζονται με άλλη ταυτότητα φύλου (π.χ. μη δυαδική) στη μετέπειτα ζωή τους.

Στην περίπτωση των δύο αθλητριών, η Διεθνής Ομοσπονδία Πυγμαχίας ισχυρίστηκε ότι οι εξετάσεις τους έδειξαν χρωμοσώματα ΧΥ τα οποία είναι ανδρικά, αντί τα ΧΧ, που έχουν οι γυναίκες.

TRANSVESTIGATION

Το “transvestigation” είναι ένας όρος που προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων “trans” (τρανς) και “investigation” (έρευνα). Αναφέρεται στην πρακτική κάποιων συνωμοσιολόγων να αμφισβητούν το φύλο δημοσίων προσώπων, ισχυριζόμενοι ότι αυτά τα άτομα είναι τρανς και το κρύβουν από το κοινό.

Αυτή η θεωρία συνωμοσίας που βασίζεται στο μίσος εμφανίστηκε στις αρχές του 2017 και εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη μεταξύ των χρηστών του διαδικτύου.

Η GLAAD, μη κερδοσκοπική ομάδα υπεράσπισης ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, έχει χαρακτηρίσει αυτές τις συνωμοσίες “διερεύνησης φύλου” ως “καθοδηγούμενες από το μίσος”, λέγοντας ότι αποτελούν απλώς “ένα παράδειγμα διαδικτυακού μίσους και παραπληροφόρησης κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων”.

Η πρακτική αυτή χρησιμοποιεί αναλύσεις φωτογραφιών και βίντεο διασημοτήτων, όπως αθλητές, ηθοποιοί και πολιτικοί, για να “αποκαλύψει” υποτιθέμενες ενδείξεις φυλομετάβασης, προσφέροντας ψευδοεπιστημονικά “στοιχεία”.

Διάσημοι, πολιτικοί και επαγγελματίες αθλητές έχουν κατηγορηθεί ότι είναι τρανς χωρίς καμία απόδειξη, πέρα από τη διαστρεβλωμένη, συχνά μισογυνιστική, άποψη των συνωμοσιολόγων για τη θηλυκότητα και το φύλο.

Οι γυναίκες αθλήτριες πέφτουν συχνά θύματα αυτών των επιθέσεων, ιδιαίτερα όταν επιτυγχάνουν υψηλές διακρίσεις και κερδίζουν αγώνες. Αυτό το γεγονός αναδεικνύει τον “δεσμό” της μισογυνιστικής και τρανσφοβικής επίθεσης, που συνδέει τις επιτυχίες των γυναικών με διαβλητικές θεωρίες.

Μια πρόσφατη έρευνα από το Teen Vogue αποκάλυψε ότι οι θεωρίες αυτές είναι πιο διαδεδομένες στο X/Twitter και στο YouTube, και δημιουργούνται από χρήστες που έχουν ήδη προδιάθεση μίσους προς τα τρανς άτομα.

Πολλοί από αυτούς τους χρήστες πιστεύουν ότι διάσημοι, όπως η Taylor Swift, η Serena Williams και η Michelle Obama, εμφανίζουν ασαφή “ανδρικά” χαρακτηριστικά -μια πεποίθηση που βασίζεται στον μισογυνισμό και την τρανσφοβία.

Οι άνδρες διάσημοι δεν εξαιρούνται από αυτές τις “θεωρίες”, αν και είναι λιγότερο συνηθισμένες.

• Ανάλυση φυσικών χαρακτηριστικών: Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας εξετάζουν φυσικά χαρακτηριστικά, όπως η γωνία του σαγονιού, το μήκος των δακτύλων, η δομή των ώμων και της λεκάνης, προσπαθώντας να εντοπίσουν “σημάδια” που υποτίθεται ότι δείχνουν το βιολογικό φύλο ενός ατόμου.
• Χρήση στερεοτύπων: Οι θεωρίες βασίζονται σε στερεότυπα περί φύλου, αγνοώντας την ποικιλότητα των ανθρώπινων σωμάτων και το γεγονός ότι οι φυσικές διαφορές δεν είναι αποκλειστικοί δείκτες φύλου.
• Αμφισβήτηση δηλώσεων: Αμφισβητούν τις δηλώσεις των ατόμων για το φύλο τους και υποστηρίζουν ότι υπάρχει μια ευρύτερη συνωμοσία που προσπαθεί να αποκρύψει την αλήθεια από το κοινό.

Οι συνωμοσίες γύρω από το φύλο διάσημων, πολιτικών και αθλητών είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο που αποκαλύπτει βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις και μισογυνιστικές απόψεις στις κοινωνίες.

Οι επιθέσεις αυτές, οι οποίες στερούνται οποιασδήποτε επιστημονικής βάσης, είναι ένα απτό παράδειγμα του πώς η παραπληροφόρηση και οι διακρίσεις μπορούν να κυριαρχήσουν στον δημόσιο διάλογο, ιδιαίτερα στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.

Το “transvestigation” δεν προσφέρει καμία αξιόπιστη ή ουσιαστική συμβολή στην κατανόηση του φύλου και της ανθρώπινης ποικιλότητας. Αντίθετα, λειτουργεί ως εργαλείο παρενόχλησης των ανθρώπων.

Η αντιμετώπιση αυτών των θεωριών απαιτεί ευαισθητοποίηση, εκπαίδευση και υποστήριξη της ποικιλομορφίας και της αποδοχής όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως του φύλου ή της ταυτότητάς τους.

• Έλλειψη επιστημονικής βάσης: Οι ισχυρισμοί των ατόμων που κάνουν “transvestigation” δεν βασίζονται σε αξιόπιστες επιστημονικές πηγές. Οι διαφορές στη σωματική δομή δεν είναι αξιόπιστοι δείκτες φύλου, καθώς υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά ανεξαρτήτως φύλου.
• Προσβλητική και παραβιαστική πρακτική: Η πρακτική αυτή είναι προσβλητική και παρεμβατική. Η αμφισβήτηση της ταυτότητας των ανθρώπων μπορεί να προκαλέσει ψυχολογική βλάβη και να ενισχύσει τις διακρίσεις και την κακοποίηση κατά των τρανς ατόμων.
• Ενίσχυση στερεοτύπων: Το “transvestigation” ενισχύει ξεπερασμένα στερεότυπα σχετικά με το φύλο, παραγνωρίζοντας τις σύγχρονες επιστημονικές και κοινωνικές αντιλήψεις που βλέπουν το φύλο ως φάσμα και όχι ως κάτι αυστηρά δυαδικό.
• Αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά ζητήματα των τρανς ατόμων: Αυτές οι θεωρίες αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα, όπως η διάκριση, η βία και η άνιση μεταχείριση.
• Ψευδείς πληροφορίες: Το “transvestigation” διαδίδει ψευδείς πληροφορίες και καλλιεργεί παραπλανητικές αντιλήψεις στο κοινό. Αυτή η παραπληροφόρηση μπορεί να συμβάλλει στην περιθωριοποίηση και την παρενόχληση των ατόμων που βρίσκονται στο επίκεντρο αυτών των θεωριών.
• Προκαταλήψεις και διακρίσεις: Η διάδοση τέτοιων θεωριών μπορεί να ενισχύσει τις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις κατά των τρανς ατόμων και να δυσχεράνει τις προσπάθειες για ισότητα.
• Διάδοση συνωμοσιολογίας: Το “transvestigation” συμβάλλει στη διάδοση γενικότερων θεωριών συνωμοσίας, αποδυναμώνοντας την εμπιστοσύνη στον δημόσιο λόγο, αλλά και στους θεσμούς.
• Ψυχολογικές επιπτώσεις: Οι επιθέσεις στην ταυτότητα και την προσωπική ζωή των ατόμων που βρίσκονται στο επίκεντρο αυτών των θεωριών μπορούν να προκαλέσουν σημαντική ψυχολογική επιβάρυνση και άγχος.