Γαλλία: Πρώτες διαφωνίες στο Λαϊκό Μέτωπο για συμμαχίες και υποψήφιο πρωθυπουργό -Τα 3 σενάρια διακυβέρνησης

Οι Γάλλοι ψηφοφόροι με τη μαζική τους συμμετοχή σταμάτησαν την επέλαση της Ακροδεξιάς. Ο σχηματισμός κυβέρνησης, όμως, είναι ένα δύσκολο «παζλ» που κρατά πλέον στα χέρια του ο πρόεδρος Μακρόν, αλλά εξαρτάται από τη στάση του Αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου, που είναι ο νικητής των εκλογών, χωρίς να μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Πώς η Λεπέν έλαβε περισσότερες ψήφους από την Αριστερά αλλά βγήκε τρίτη

Ρεκόρ συμμετοχής από το 1997 σημειώθηκε στις γαλλικές εκλογές, με το ποσοστό να φτάνει το 66,63% δηλαδή ψήφισαν 28.869.464 πολίτες. Οι περισσότεροι (23,3 εκατομμύρια) ψήφισαν υπέρ των βασικών κομμάτων και σχηματισμών αυτής της εκλογικής αναμέτρησης. Σε επίπεδο ψήφων, η Λεπέν πήρε τις περισσότερες.

Αναλυτικά:

• 10 εκατ. υπέρ της ακροδεξιάς Λεπέν
• 7 εκατ. υπέρ του μπλοκ της Αριστεράς
• 6,3 εκατ. υπέρ της πολιτικής συμμαχίας του προέδρου Μακρόν,

Οι ψήφοι δεν αποτυπώνεται σε έδρες στη νέα Εθνοσυνέλευση, όπου ήρθε πρώτο το Αριστερό Μέτωπο, δεύτερο το κεντρώο μπλοκ του Μακρόν και τρίτη η ακροδεξιά Λεπέν.

Αυτό συνέβη επειδή το εκλογικό σύστημα είναι πλειοψηφικό – μονοεδρικό και οι κάλπες στήνονται σε 2 γύρους, γεγονός που ευνόησε το δημοκρατικό μέτωπο, τις συμμαχίες δηλαδή των κομμάτων που ένωσαν δυνάμεις μετά την πρώτη κάλπη, μόνο και μόνο για να εμποδίσουν την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε, ψηφίζοντας όχι με βάση την ιδεολογία, αλλά με βάση αυτόν τον απώτερο σκοπό.

Η επόμενη μέρα φέρνει τη Γαλλία αντιμέτωπη με τρία σενάρια διακυβέρνησης:

• Να σχηματιστεί κυβέρνηση μειοψηφίας, γιατί κανένα κόμμα ή πολιτικός σχηματισμός δεν εξασφαλίζει την πλειοψηφία των 289 εδρών.
• Να σχηματιστεί κυβέρνηση συνασπισμού, είτε μεταξύ κομμάτων της Αριστεράς και του Κέντρου, είτε του Κέντρου και της Δεξιάς, χωρίς τα άκρα.
• Να υπάρξει κυβέρνηση τεχνοκρατών.

Διαφωνίες και διεργασίες στο Λαϊκό Μέτωπο

Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο προέκυψε μόνο από τον γνήσιο φόβο των αριστερών κομμάτων ότι το RN επρόκειτο να καταλάβει την εξουσία. Τώρα που αυτό το σενάριο έχει αποφευχθεί, τα μέλη του NFP πρέπει να βρουν τρόπους να συνεργαστούν στην Εθνοσυνέλευση – και η συσπείρωση για να εμποδίσουν την ακροδεξιά να κερδίσει την πλειοψηφία μπορεί να αποδειχθεί ότι ήταν το εύκολο μέρος.

Οι ρωγμές άρχισαν να φαίνονται λίγο μετά τη δημοσίευση των exit polls το βράδυ της Κυριακής (07/07). Παρόλο που οι ηγέτες των κομμάτων του NFP αναγνώρισαν ότι το αποτέλεσμα ήταν αποτέλεσμα κοινής προσπάθειας, ο καθένας πανηγύρισε το αποτέλεσμα ξεχωριστά και ήδη άρχισαν να αναδύονται κάποιες κρίσιμες διαφορές ως προς τον τρόπο προσέγγισης της μετεκλογικής φάσης.

Επειδή το NFP δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, ορισμένοι στην Αριστερά λένε ότι το μπλοκ τους θα πρέπει να βρει υποστήριξη από άλλα κόμματα, όπως η συμμαχία «Ensemble» του προέδρου Εμάνουελ Μακρόν. Ο Ραφαέλ Γκλυκσμάν, ένας κεντροαριστερός πολιτικός που είναι ανερχόμενο αστέρι στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, έχει ήδη δηλώσει ότι οι αντίπαλοι θα πρέπει να ενωθούν και να συνάψουν συμφωνίες, όπως κάνουν αλλού στην Ευρώπη.

Από την πλευρά του, ο Φρανσουά Ολάντ, ο πρώην σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας, ο οποίος τώρα έχει εκλεγεί βουλευτής, δήλωσε ότι το Εθνικό Λαϊκό Κόμμα θα πρέπει «να προσπαθήσει, αν είναι δυνατόν» να σχηματίσει συμμαχίες με άλλες ομάδες – αν και αναγνώρισε ότι αυτό θα είναι πολύ δύσκολο.

Παρ’ όλα αυτά, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο ριζοσπάστης αριστερός πυρήνας της «Ανυπότακτης Γαλλίας (LFI)», απέκλεισε τη συνεργασία με το στρατόπεδο του προέδρου Εμάνουελ Μακρόν και αντ’ αυτού ζήτησε να δοθεί η ευκαιρία στο NFP να ορίσει τον δικό του πρωθυπουργό.

Τα ονόματα που παίζουν για την πρωθυπουργία

Η τετρακομματική συμμαχία εμφανίζεται ήδη διχασμένη στην ανάδειξη του υποψήφιου πρωθυπουργού. Όπως είναι γνωστό, στο «Μέτωπο» υπό την ηγεσία του Ζαν Λυκ Μελανσόν, μέσα σε ένα μήνα είχαν συσπειρωθεί η Ανυπότακτη Γαλλία, οι Κομμουνιστές, οι Σοσιαλιστές και οι Οικολόγοι. Όπως αναφέρει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro, πολλά στελέχη του αριστερού συνασπισμού εκφράζουν την έντονη δυσφορία τους για τον Μελανσόν, ο οποίος θεωρητικώς θα μπορούσε να βρεθεί στο πρωθυπουργικό γραφείο. Απαραίτητη προϋπόθεση, είτε με προφορική, είτε με ψηφοφορία, τα τέσσερα κόμματα να καταλήξουν στο πρόσωπο που θα έχει ευρεία απήχηση και βεβαίως θα βεβαίως να λάβει το «πράσινο φως» του Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν.

Πρώτη άρχισε τις διαφοροποιήσεις η πρώην βουλευτής της Ανυπότακτης Γαλλίας Κλεμαντίν Οτάν. Ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από το κόμμα του Μελανσόν και κάλεσε τους βουλευτές του Νέου Λαϊκού Μετώπου να συνεδριάσουν σήμερα το πρωί ώστε να προτείνουν στον Εμανουέλ Μακρόν έναν πρωθυπουργό «που δεν θα είναι ούτε ο Φρανσουά Ολάντ, ούτε ο Ζαν Λυκ Μελανσόν».

Ο πρώτος, ο οποίος εξελέγη βουλευτής του «Λαϊκού Μετώπου» διαβεβαίωσε ότι δεν θα προτείνει τον εαυτό του για πρωθυπουργό. Ωστόσο, χθες το βράδυ ζήτησε από τον Μακρόν να ορίσει έναν πρωθυπουργό από το κόμμα του «Ανυπότακτη Γαλλία», εννοώντας τον εαυτό του. Το Ελιζέ δεν δείχνει διατεθειμένο να επισπεύσει οποιαδήποτε συζήτηση για το πρόσωπο του επόμενου πρωθυπουργού. Ο Μελανσόν προκαλεί δυσφορία στους κεντρώους. Η παράταξή του έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα από Γάλλους πολιτικούς ότι φλερτάρει με τον «αντισημιτισμό».

«Πρέπει να είμαστε σε θέση να υποβάλουμε υποψηφιότητα για το αξίωμα του πρωθυπουργού εντός της εβδομάδας», δήλωσε σήμερα ο επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολιβιέ Φορ, που ανήκει στην αριστερή συμμαχία, η οποία δεν κατάφερε να διασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στη γαλλική βουλή (289 έδρες). Κρίνοντας ότι δεν πρέπει να δίνουμε «την αίσθηση ότι δεν είμαστε ικανοί να κυβερνήσουμε», ο Ολιβιέ Φορ διαβεβαίωσε ότι η επιλογή θα γίνει «αυτή την εβδομάδα», «είτε με συναίνεση, είτε θα υπάρξει αναγκαστικά ψηφοφορία» μεταξύ των διαφορετικών σχηματισμών του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου.

Από την πλευρά της, η βουλευτής από το κόμμα του Μελανσόν, Ματίλντ Πανό υποστήριξε ότι η αριστερή συμμαχία θα προτείνει «έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση αυτή την εβδομάδα». Σε δηλώσεις της στο δίκτυο RTL, η Πανό έσπευσε να υπερασπιστεί τον επικεφαλής του κόμματός της λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν είναι αυτός που δίδαξε στην αριστερά ότι θα μπορούσε να κερδίσει ξανά»…Δεν τον μισούν οι περισσότεροι, πηγαίνετε σε λαϊκές πόλεις.»

Αντιθέτως, η λαοφιλής γραμματέας των Οικολόγων Μαρίν Τοντελιέ, τάχθηκε κατά της υποψηφιότητας Μελανσόν στο αξίωμα του πρωθυπουργού. «Ο πρωθυπουργός πρέπει να προέρχεται από τις τάξεις του Νέου Λαϊκού Μετώπου. Δεν έχουμε απόλυτη πλειοψηφία, οι μακρονιστές όπως και η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση έχουν ακόμη λιγότερες έδρες. Σε θεσμικό πλαίσιο, ο Εμανουέλ Μακρόν θα πρέπει σήμερα να καλέσει επισήμως το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο και να ανακοινώσει το όνομα του νέου πρωθυπουργού». Σε άρθρο του το Politico, μετά την αναπάντεχη νίκη στις εκλογές του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου πιάνοντας στον… ύπνο τους δημοσκόπους, επισημαίνει ότι οι δύο βασικές δυνάμεις του αριστερού συνασπισμού, η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν Λυκ Μελανσόν και οι Σοσιαλιστές αναμένεται να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στις επικείμενες διαβουλεύσεις, που θα μπορούσαν να αποκλείσουν από την κούρσα για την πρωθυπουργία την επικεφαλής των Πρασίνων, Μαρίν Τοντελιέ παρά την εντυπωσιακή παρουσία της στην προεκλογική καμπάνια.

Για την Ανυπότακτη Γαλλία, η προφανέστερη επιλογή θα ήταν ο ίδιος ο 72χρονος Μελανσόν, αλλά με την προκλητική του στάση σε θέματα που ποικίλουν από την οικονομία μέχρι τον πόλεμο στη Γάζα απωθεί τους κεντρώους – κι ομολογουμένως πολλούς ακόμη και στο δικό του στρατόπεδο. Άλλα ονόματα από την Ανυπότακτη Γαλλία που έχουν επίσης ακουστεί είναι εκείνα του συντονιστή του κινήματος, Μανουέλ Μπομπάρ, της επικεφαλής της ΚΟ της στην Εθνοσυνέλευση, Ματίλντ Πανό, της ανερχόμενης βουλευτή Κλεμένς Γκετέ και του Ερίκ Κοκελέρ, προέδρου της επιτροπής Οικονομικών της Εθνοσυνέλευσης.

Στους πολέμιους του Μελανσόν, που θα μπορούσαν κάλλιστα να διεκδικήσουν την πρωθυπουργία θα πρέπει να συμπεριληφθεί ο πρώην δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Φρανσουά Ρουφέν, που αποχώρησε από την Ανυπότακτη Γαλλία και κάλεσε να σχηματιστεί κυβέρνηση «με ευαισθησία για τους Γάλλους». Επιπλέον, ακούγεται και το όνομα της Κλεμαντίν Οτέν, πρώην βουλευτή της Ανυπόκτης Γαλλίας, που ασκεί ολοένα και εντονότερη κριτική στον Μελανσόν και τον περασμένο μήνα δήλωσε ότι «γνωρίζει » ότι περιλαμβάνεται «μεταξύ εκείνων που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το τιμόνι της νέας κυβέρνησης σε περίπτωση νίκης»

Από το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα που βυθίστηκε στα τάρταρα στις προεδρικές εκλογές του 2022, αλλά έκτοτε ξεκίνησε μια απροσδόκητη ανάκαμψη, με αποκορύφωμα την ισχυρή του εμφάνιση στις ευρωεκλογές, όπου τερμάτισε πρώτο μεταξύ των αριστερών δυνάμεων με ποσοστό σχεδόν 14%, τα ονόματα που «παίζουν», σύμφωνα με το Politico, είναι τρία: ο νυν αρχηγός των Σοσιαλιστών, Ολιβιέ Φορ, ο απερχόμενος αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας τους, ο 48χρονος Μπορίς Βαλό, ενώ ενδέχεται να επιδιώξει ρόλο στις διαπραγματεύσεις και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, ο Σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ, που εξελέγη βουλευτής στην πρώην περιφέρειά του.

Στο μεταξύ, ένα από τα ονόματα που ακούγονται είναι και εκείνο του Ραφαέλ Γκλικσμάν, συνιδρυτή του κεντροαριστερού κόμματος Place Publique, που συνεργάστηκε με τους Σοσιαλιστές στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Μετά την επιτυχημένη εκστρατεία του, ο Γκλικσμάν εντάχθηκε στον αριστερό συνασπισμό ενόψει των βουλευτικών και θεωρείται πολιτικός με τον οποίο μπορεί να συνεργαστεί το κέντρο, αφού είναι φιλοευρωπαίος κι έχει απορρίψει τα πιο σκληροπυρηνικά σημεία της ρητορικής του Μελανσόν. «Η πολιτική κουλτούρα πρέπει να αλλάξει», δήλωσε χθες στην γαλλική κρατική τηλεόραση. «Πρέπει να ενεργήσουμε ως ενήλικες τώρα. Το κοινοβούλιο είναι διαιρεμένο», πρόσθεσε χωρίς όμως να απαντήσει άμεσα στην ερώτηση αν θα είναι υποψήφιος για τον πρωθυπουργικό θώκο. το Politico βλέπει και ως λύση την επιλογή ενός προσώπου εκτός πολιτικής σκηνής, για να κατευναστούν οι διαφωνίες που θα προκύψουν στην Αριστερά. Ο σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Γκλουκσμάν έθεσε αυτή την επιλογή στο τραπέζι τον περασμένο μήνα, προτείνοντας τον Λοράν Μπερζέ, πρώην ηγέτη του ρεφορμιστικού συνδικάτου CFDT. Ο Μπερζέ έχει ένα ισχυρό πλεονέκτημα: έχει ευρεία απήχηση στην αριστερά αλλά και στη κυρίως όμως έχει την ικανότητα να γεφυρώνει χάσματα.

Ο Μακρόν ζήτησε από τον Ατάλ να παραμείνει πρωθυπουργός

Την προσωρινή παραμονή του Γκαμπριέλ Ατάλ στον πρωθυπουργικό θώκο ζήτησε ο Εμάνουελ Μακρόν επικαλούμενος λόγους σταθερότητας της Γαλλία. Ο Εμάνουελ Μακρόν ζήτησε από τον Γκαμπριέλ Αττάλ να παραμείνει πρωθυπουργός “προς το παρόν”, προκειμένου να “διασφαλιστεί η σταθερότητα της χώρας”, σύμφωνα με το Ελιζέ, όπως αναφέρει το Γαλλικό πρακτορείο.

Η αρμοδιότητα της επιλογής του νέου πρωθυπουργού ανήκει αποκλειστικά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος βεβαίως λαμβάνει υπόψη του την δυνατότητα της Εθνοσυνέλευσης να απορρίψει τον προτεινόμενο πρωθυπουργό, αν η απόλυτη πλειοψηφία των μελών της υπερψηφίσει πρόταση μομφής σε βάρος του.

Ο Γκαμπριέλ Ατάλ υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως ανακοίνωσαν τα Ηλύσια Πεδία το απόγευμα της Κυριακής μετά τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. «[Ο Εμάνουελ Μακρόν] τον ευχαρίστησε για τις ευρωπαϊκές και βουλευτικές εκλογικές εκστρατείες που ηγήθηκε », πρόσθεσε η προεδρία.

Politico: Σε σοκ Λεπέν και Μπαρντελά – Αναμένεται… ξεκαθάρισμα και αλληλοκατηγορίες

Σύμφωνα με το Politico Μαρίν Λεπέν και Ζορντάν Μπαρντελά ακόμη δεν μπορούν να συνέλθουν από το σοκ της “ήττας” στις βουλευτικές εκλογές, κόντρα σε κάθε δημοσκοπική μέτρηση των περασμένων ημερών, επιχειρώντας να αποκωδικοποιήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Η “Εθνική Συσπείρωση” αναμένεται να εκλέξει 140-150 βουλευτές, πίσω από την Συμμαχία της Αριστεράς και το κόμμα του προέδρου Μακρόν.
Όπως αναφέρει το Politico, αναμένονται αλληλοκατηγορίες, και αποπομπή κορυφαίων αξιωματούχων που ήδη κατηγορούνται για το αποτέλεσμα. Για τους αξιωματούχους του “National Rally” η αμέσως επόμενη μεγάλη πρόκληση είναι οι προεδρικές εκλογές του 2027, για τις οποίες θα μπορούσε να υπάρξει μια εκκολαπτόμενη αντιπαλότητα μεταξύ “μαθητή και δασκάλας”.

Το ερώτημα πρακτικά είναι ποιος θα οδηγήσει τη γαλλική ακροδεξιά στις επόμενες εκλογές για την προεδρία της χώρας σε τρία χρόνια – ή ακόμα νωρίτερα εάν ο Μακρόν αποφασίσει να παραιτηθεί πριν το τέλος της θητείας του, ώστε να μπορέσει να είναι εκ νέου υποψήφιος (κάτι που βάσει Συντάγματος δικαιούται αν παραιτηθεί πρόωρα). Ο Μακρόν άλλωστε που πήρε το ρίσκο να πάει σε κοινοβουλευτικές εκλογές μετά την ήττα των Ευρωεκλογών, “διασώθηκε” πολιτικά λαμβάνοντας τη δεύτερη θέση, και όντας σε θέση “ισχύος” ως προς τη συμμετοχή μελών του κόμματός του σε επόμενη κυβέρνηση για τη χώρα.

Λεπέν και Μπαρντελά φρόντισαν να περάσουν δημοσίως προς τα έξω μια εικόνα “ενότητας”, ωστόσο η νεολαία του δεύτερου έχει τάσεις απόσχισης από το “κάρο” της Λεπέν. Η Λεπέν μιλώντας σε δημοσιογράφους τον Ιανουάριο, αναγνώρισε τις πολιτικές ικανότητες του Μπαρντελά, σπεύδοντας ωστόσο να αναφέρει πως εκείνη είναι αυτή που “του έδωσε μια ευκαιρία”.

Για την ώρα ο Μπαρντελά αναφέρει πως δεν θα είναι ο “Εμανουέλ Μακρόν της Λεπέν”, αναφερόμενος στο πώς ο Μακρόν είχε στραφεί εναντίον του Ολάντ ο οποίος τον είχε αναδείξει. Ερωτηθείς για μια πιθανή διάσπαση, ο ευρωβουλευτής Jean-Lin Lacapelle, και στενός συνεργάτης της Λεπέν, απέκλεισε κάθε σενάριο περί “διάλυσης”.

Ωστόσο, σε ανώνυμες συνομιλίες με το Politico, νυν και πρώην κομματικά στελέχη του “National Rally”, καθώς και συνεργάτες των δύο ακροδεξιών ηγετών, δεν δήλωναν και τόσο “βέβαιοι” για την ενότητα, επισημαίνοντας όλοι πως το πολιτικό “διαμέτρημα” του Μπαρντελά αυτή τη στιγμή έχει μεγαλύτερη απήχηση από το αντίστοιχο της Λεπέν που έχει ήδη προεδρικές ήττες στην “πλάτη” της.

Αξίζει να σημειώσουμε πως ο Μπαρντελά μπήκε στο (τότε) Εθνικό Μέτωπο το 2012 σε ηλικία μόλις 16 ετών και το 2014 έγινε γραμματέας του κόμματος στο Seine-Saint-Denis. Το 2015 δημιούργησε τον σχηματισμό “Banlieues Patriotes” (Πατριωτικά Προάστια) για να προσελκύσει απογοητευμένους νέους από τις φτωχογειτονιές, και άρχισε να δουλεύει για τις προεκλογικές καμπάνιες της Λεπέν το 2017. Το 2018 έγινε εθνικός διευθυντής του Εθνικού Μετώπου Νεότητας. Το 2019 έγινε δεύτερος αντιπρόεδρος του κόμματος και την ίδια χρονιά διορίστηκε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε ηλικία 23 ετών. Το 2022 εκλέχθηκε πρόεδρος της Εθνικής Συσπείρωσης και προσφάτως ως επικεφαλής της Εθνικής Συσπείρωσης για τις ευρωεκλογές του 2024, ο Ζορντάν Μπαρντελά αναδείχθηκε πρώτος στις εκλογές της 9ης Ιουνίου με 31,4% των ψήφων.

Ερωτηθείς αν θα μπορούσε να παραμερίσει τη Λεπέν για να θέσει ο ίδιος υποψηφιότητα το 2027, για την ώρα διαψεύδει κατηγορηματικά μια τέτοια πιθανότητα σε κάθε ευκαιρία.

“Πολλοί Γάλλοι πιστεύουν πλέον πως ο Μπαρντελά έχει περισσότερες πιθανότητες να επικρατήσει στις προεδρικές εκλογές όταν αυτές γίνουν έναντι της Λεπέν”, ανέφερε βουλευτής του National Rally στο Politico, που ζήτησε να μην κατονομαστεί. Πολλοί εκτιμούν πως ο Μπαρντελά ίσως να επιλέξει να μην βιαστεί, να αφήσει τη Λεπέν να κατέβει τέταρτη φορά ως υποψήφια, και αν ηττηθεί ξανά, τότε να διεκδικήσει την επόμενη προεδρία της χώρας του. Χωρίς δηλαδή να προχωρήσει τώρα σε ένα “εσωτερικό πραξικόπημα” ή να φύγει από την Εθνική Συσπείρωση για να σχηματίσει το δικό του κόμμα, όπως έκανε ο Μακρόν μετά τη διάσπαση από τον σοσιαλιστή Ολάντ το 2016.

“Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει πραξικόπημα πριν από το 2027, αλλά μετά από αυτό, ποιος ξέρει;”, είπε στέλεχος της ακροδεξιάς Συμμαχίας, αφήνοντας ωστόσο όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά σε περίπτωση πρόωρης παραίτησης Μακρόν. Σε κάθε περίπτωση, η δημοτικότητα του Μπαρντελά αυτή τη στιγμή είναι σε καλύτερο “φεγγάρι” έναντι της Λεπέν, στην οποία πολλοί χρεώνουν την αποτυχία των κοινοβουλευτικών εκλογών καθώς η όλη καμπάνια έγινε πάνω στο δικό της “brand name”.

Η δε Λεπέν δεν έχει καταφέρει να αποσυνδεθεί από τις αντισημιτικές και ρατσιστικές εξάρσεις του πατέρα της, τον οποίο έδιωξε από το κόμμα το 2015, παρά τις όποιες απόπειρές της, ενώ έχει πάνω της το “στίγμα” του φιλοπουτινισμού.

Βέβαια, η ευρωομάδα της αποφάσισε ούτως ή άλλως να συνεργαστεί στο ευρωκοινοβούλιο με τον Βίκτορ Όρμπαν, διατηρώντας το φιλορωσικό προφίλ της. Ο ίδιος ο Μπαρντελά έχει προσπαθήσει πάντως να πάρει “διακριτικές” αποστάσεις από την εξάρτηση του κόμματός του από τον Πούτιν και το ρωσικό σύστημα.

Επίσης, ο Μπαρντελά είναι ο πρώτος “διάδοχος” που δεν συνδέεται με δεσμούς αίματος με την οικογένεια Λεπέν, δεν έχει φθαρεί ακόμη και προσπαθεί να τραβήξει στην ακροδεξιά τους απογοητευμένους νέους. Η Λεπέν προσελκύει παραδοσιακούς υποστηρικτές και ψηφοφόρους του National Rally, ο δε Μπαρντελά κερδίζει νέους ψηφοφόρους, κατά βάση άνδρες από υποβαθμισμένες αστικές περιοχές.

“Αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητοι ο ένας για τον άλλον και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον”, δήλωσε ο Jean-Lin Lacapelle, υπογραμμίζοντας την επιτυχία στις ευρωεκλογές. Σημειώνεται πως η Λεπέν, μαζί με άλλα 27 μέλη του κόμματός της, αντιμετωπίζει δίκη στις 30 Σεπτεμβρίου για κατηγορίες ότι έκανε κατάχρηση κονδυλίων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να πληρώσει για εκστρατείες – ισχυρισμούς που αρνείται. Εάν κριθεί ένοχη, η Λεπέν θα μπορούσε να χάσει το δικαίωμά της να είναι υποψήφια στις προεδρικές εκλογές, κάτι που θα άνοιγε διάπλατα τον δρόμο για τον Μπαρντελά.

Μπαρντελά: Έκανα λάθη, αναλαμβάνω την ευθύνη για την κακή απόδοση του κόμματος

Ο Ζορντάν Μπαρντελά, δήλωσε πως αναλαμβάνει το «μερίδιο ευθύνης» που του αναλογεί σχολιάζοντας στην «ήττα» του κόμματός του, που συγκέντρωσε μόλις 143 έδρες στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας. «Τα αποτελέσματα του κόμματός μας δεν ήταν αυτά που ήλπιζα», παραδέχτηκε στους δημοσιογράφους έξω από την έδρα του ακροδεξιού κόμματός του «Εθνική Συσπείρωση», στο Παρίσι.

«Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς ο πρόεδρος Εμάνουελ Μακρόν θα μπορέσει να αντέξει τρία χρόνια σε αυτή την μπλοκαρισμένη κατάσταση (…) Κάθε μέρα που περνά, εμείς πλησιάζουμε στην εξουσία» πρόσθεσε ο 28χρονος επικεφαλής της «Εθνικής Συσπείρωσης».

«Αναγνωρίζω ότι έκανα λάθη και αναλαμβάνω την ευθύνη για την κακή απόδοση του κόμματός μου, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις επιλογές ορισμένων υποψηφίων», τόνισε o Μπαρντελά.

Λεπέν: Είμαστε πρώτο κόμμα σε αριθμό ψήφων – Αναπόφευκτη η νίκη μας στο μέλλον

Μέσω μιας ανάρτησης της, η επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, που ηττήθηκε παρά το γεγονός ότι ήρθε πρώτη στον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών, ευχαρίστησε τους 10 εκατομμύρια ψηφοφόρους της και τόνισε πως η νίκη τους «είναι αναπόφευκτη στο μέλλον». Στη συνέχεια ανέφερε «μας καλούν να κάνουμε έναν απολογισμό για το τι μπορούμε να βελτιώσουμε».

Αναλυτικά η ανάρτησή της: «Πολλές ευχαριστίες στα δέκα εκατομμύρια ψηφοφόρους που έκαναν το RN το πρώτο κόμμα σε αριθμό ψήφων και αριθμό βουλευτών!

Η αύξηση μέσα σε δύο χρόνια είναι απίστευτη και καθιστά τη βραχυπρόθεσμη νίκη μας αναπόφευκτη. Μας καλεί επίσης να κάνουμε έναν απολογισμό των όσων μπορούν αναμφίβολα να βελτιωθούν στο μέλλον».

Τι σημαίνει το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών για την Ευρώπη

Αναμφίβολα, η γαλλική πολιτική σκηνή μπαίνει σε μία νέα εποχή, η οποία θα επηρεάσει και την Ευρωπαϊκή Ένωση με αστάθεια και αβεβαιότητα. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί ένα γενικευμένο κλίμα αμφισβήτησης αποφάσεων σε διεθνή φόρα και αυτό το κλίμα πρόκειται να δίνει «πάτημα» στις ακροδεξιές αντισυστημικές δυνάμεις να συνεχίζουν τη διχαστική ρητορική τους.

Το τελευταίο διάστημα, στην μετά Covid περίοδο, που ανέδειξε μεγάλη ανέχεια, στεγαστικά προβλήματα, μεταναστευτικές προκλήσεις, έναν πόλεμο στην αυλή της Ευρώπης και μια απρόβλεπτη ενεργειακή κρίση, παρατηρούνται ακραίες μεταβολές και στην πολιτική έκφραση των ψηφοφόρων, φαινόμενο που είναι διεθνές. Οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον ιδεολογικά στεγανά, επιζητούν άμεσες λύσεις σε ζητήματα της καθημερινότητας.

Γαλλία: Απεργία στα αεροδρόμια 10 μέρες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες