Πέθανε η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου
H διακεκριμένη δημοσιογράφος και πολυγραφότατη συγγραφέας μυθιστορημάτων, σεναρίων και θεατρικών έργων Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου πέθανε χθες σε ηλικία 90 ετών στο Παρίσι. Η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου γεννήθηκε το 1934, στον Πειραιά. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτωρ Ιστορίας, μιλούσε άπταιστα γαλλικά, αγγλικά και ιταλικά.
Το 1961, ξεκίνησε να ασκεί τη δημοσιογραφία στην εφ. «Messager D’ Athènes» και, στη συνέχεια, εργάστηκε στις εφ. «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ» και «ΝΕΟΣ ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ».
Το 1966, συνέχισε τη δημοσιογραφική της σταδιοδρομία στην εφ. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», για λογαριασμό της οποίας κάλυψε ιστορικά γεγονότα σε δημοσιογραφικές αποστολές στο Βιετνάμ, στη Μέση Ανατολή κατά τον Αραβο-ισραηλινό πόλεμο και στη Γαλλία τον Μάιο του 1968. Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης επαγγελματικής της πορείας ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και χρονογράφος με τα ψευδώνυμα «Alter Ego» και «Τηλέμαχος», απασχολήθηκε στις εφ. «ΑΘΗΝΑΪΚΗ», «ΒΡΑΔΥΝΗ», «ΕΣΤΙΑ», «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» ενώ η συνεργασία της με την εφ. «ΕΣΤΙΑ» διατηρήθηκε μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Σημείο αναφοράς στην καριέρα της αποτελούν οι συνεντεύξεις που της παραχώρησαν ιστορικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων η Ίντιρα Γκάντι, ο Σαντάμ Χουσεΐν και ο Μουαμάρ Καντάφι.
Η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου υπήρξε, παράλληλα, πολυγραφότατη συγγραφέας μυθιστορημάτων, σεναρίων και θεατρικών, με έργα όπως: «Μια Ελληνίδα στον πόλεμο του Βιετνάμ», «Η Πανευρωπαϊκή Διάσκεψη του Ελσίνκι», «Η στάσις της Ρωσίας δια την Κωνσταντινούπολιν και τα Στενά», «13 Δεκεμβρίου 1967», «Το μυθιστόρημα της Βασιλικής Δυναστείας της Ελλάδας», «SCOOP (όσα δεν δημοσιεύθηκαν)», κ.ά. Το 2020, συστήνεται το «ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ», με σκοπό την απονομή Βραβείου Λογοτεχνίας σε δημοσιογράφους για τη σύνταξη και έκδοση βιβλίου, εμπνευσμένου αποκλειστικά από την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Ελλάδας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με ανακοίνωση που εξέδωσε αποχαιρετά την πολύπειρη και άξια συνάδελφο και συλλυπείται τους οικείους της.