Ανάλυση/ Ποιός είναι ο Κιρ Στάρμερ και πως έφτασε στη σαρωτική νίκη των Εργατικών-Το ιστορικά χειρότερο αποτέλεσμα των Τόρις

Θριάμβευσαν οι Εργατικοί στις χτεσινές εκλογές, επόμενος πρωθυπουργός της Βρετανίας θα είναι ο ηγέτης τους, σερ Κιρ Στάρμερ. Το BBC προβλέπει ότι οι Εργατικοί θα πάρουν 405 από τις 650 έδρες της Βουλής των Κοινοτήτων, δηλαδή θα έχουν απόλυτη πλειοψηφία 160 εδρών.

Οι Συντηρητικοί γνωρίζουν τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας τους με μόλις 154 έδρες. Τρίτοι σε αριθμό βουλευτών αναμένεται να είναι οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, με 56 έδρες. Το ακροδεξιό Reform UK του Φάρατζ (ο οποίος εκλέγεται βουλευτής μετά από 7 αποτυχημένες προσπάθειες) αναμένεται να πάρει 4 έδρες. Μεγάλες απώλειες σημείωσε και το Σκωτικό Εθνικό κόμμα, που από 48 βουλευτές αναμένεται να έχει δέκα, εδώ.
Τουλάχιστον 3 υπουργοί της κυβέρνησης Σούνακ και η απερχόμενη πρόεδρος της Βουλής έχασαν τις έδρες τους. Αντιθέτως, εκλέχτηκε ο -ανεξάρτητος πλέον- πρώην ηγέτης των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, κερδίζοντας την έδρα από τον υποψήφιο των Εργατικών. Ο Guardian περιγράφει εύστοχα τα 14 χρόνια της περιπετειώδους ηγεμονίας τον Τόρις που στοίχισαν πολλά αρνητικά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο Keir Starmer, ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Εργατικού Κόμματος, θα αναλάβει από τον Rishi Sunak ως πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου με την πιο εμφατική εκλογική νίκη από οποιοδήποτε βρετανικό πολιτικό κόμμα αυτόν τον αιώνα.

Τα αποτελέσματα των επιμέρους εκλογικών περιφερειών έδειξαν ότι το Εργατικό Κόμμα θα κέρδιζε άνετα τη συνολική πλειοψηφία με μέτρια αυξημένο ποσοστό ψήφων, επιστρέφοντας το αριστερό κόμμα του κέντρου στην κυβέρνηση για πρώτη φορά από το 2010.

Ένας απελπισμένος Σουνάκ παραδέχτηκε την ήττα σε μια σύντομη ομιλία λίγο μετά τις 4.30 π.μ., μετά από μια άτονη εκστρατεία στην οποία ο ηγέτης των Συντηρητικών απέτυχε να μειώσει ένα σημαντικό έλλειμμα στις δημοσκοπήσεις που διήρκεσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του.

Η ανάλυση του Guardian αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως η νίκη του Στάρμερ είναι περισσότερο μία “αντισυντηρητική ψήφος” μετά την αρνητική 14αετία των Τόρις παρά μία νίκη των ίδιων των Εργατικών.

Γιατί;: Η ψήφος των Συντηρητικών κατέρρευσε, ενώ η ψήφος των Εργατικών αυξήθηκε μόνο μέτρια. Το κόμμα του Σουνάκ συγκέντρωσε περίπου το 22,3% των ψήφων με περισσότερα από τα δύο τρίτα των εδρών να έχουν δηλωθεί, μια καταστροφική πτώση 20 ποσοστιαίων μονάδων από το 42,4% που επιτεύχθηκε το 2019.

Το κόμμα είχε προβλεφθεί να κερδίσει 136 έδρες, το χειρότερο εκλογικό του αποτέλεσμα στην ιστορία της δημοκρατίας της Βρετανίας τριών αιώνων. Οκτώ μέλη του υπουργικού συμβουλίου είχαν χάσει τις έδρες τους μέχρι τις 5 το πρωί, ρεκόρ, με επικεφαλής τον Γκραντ Σαπς, τον υπουργό Άμυνας, και την Πένυ Μορντάντ, την ηγέτη των Κοινοτήτων. Στην Ουαλία, το κόμμα έχασε κάθε έδρα.

Το μερίδιο των ψήφων των Εργατικών, ωστόσο, ήταν 36,3%, 4,2 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τις προηγούμενες εκλογές, αν και το μερίδιο του κόμματος στις ψήφους συνολικά ήταν χαμηλότερο από το επίπεδο των νικών του Μπλερ το 1997 και το 2001 αλλά όχι το 2005.

Στο Nuneaton, στα Midlands, οι Εργατικοί κέρδισαν μια έδρα που κατείχαν προηγουμένως οι Συντηρητικοί με μια σημαντική πλειοψηφία 13.144. Η ψήφος των Συντηρητικών μειώθηκε κατά 32,7 ποσοστιαίες μονάδες ενώ οι Εργατικοί αύξησαν το μερίδιό τους κατά 5,4 μονάδες.

Οι Βρετανοί ψηφοφόροι σαφώς δεν είχαν συγχωρήσει στους Συντηρητικούς μια σειρά από καταστροφές, με πιο πρόσφατη έναν καταστροφικό μίνι-προϋπολογισμό από την προκάτοχο του Sunak, Liz Truss, τον Σεπτέμβριο του 2022, όπου οι μη χρηματοδοτούμενες φορολογικές περικοπές οδήγησαν σε απότομη αύξηση του κόστους στεγαστικών δανείων για τους απλούς Βρετανούς καθώς τα επιτόκια αυξήθηκαν λόγω ανησυχία για την υγεία των δημόσιων οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η βρετανική πολιτική σκηνή έχει γίνει πιο ασταθής

Πριν από πέντε χρόνια, στις τελευταίες εκλογές, γινόταν λόγος για αναδιάταξη στη βρετανική πολιτική καθώς οι Συντηρητικοί, τότε με επικεφαλής τον Μπόρις Τζόνσον, πήραν τις παραδοσιακές περιοχές της εργατικής τάξης από τους Εργατικούς, κυρίως επειδή οι ψηφοφόροι σε αυτές τις περιοχές ήταν πρόθυμοι να τον υποστηρίξουν για να ολοκληρώσει Brexit.

Οι Εργατικοί χρειάζονταν ένα ρεκόρ μεταπολεμικής αλλαγής απλώς για να επιτύχουν την πλειοψηφία μιας έδρας, αλλά καθώς ήρθαν τα αποτελέσματα ήταν σαφές ότι το κόμμα ήταν σε καλό δρόμο για να τα πάει πολύ καλύτερα από αυτό, καθώς οι ψηφοφόροι είχαν προχωρήσει στο να επικεντρωθούν στο οικονομικό ιστορικό των Συντηρητικών. γραφείο.

Η νίκη του Στάρμερ, σύμφωνα με τον Guardian, υποδηλώνει ότι δεν υπήρξε μακροπρόθεσμη επανευθυγράμμιση, αλλά μάλλον ότι οι παλιές φυλετικές πίστες στη βρετανική πολιτική, όπου οι άνθρωποι ψηφίζουν με βάση τη συνήθεια, δεν είναι τόσο ισχυρές όσο κάποτε. Οι Βρετανοί ψηφοφόροι είναι αρκετά έτοιμοι να κρίνουν σκληρά τους πολιτικούς εάν κριθεί ότι αποτυγχάνουν. Μια συντριπτική νίκη σε μία εκλογή δεν καθιστά αδύνατη την ήττα στις επόμενες.

Ποιός είναι ο Κιρ Στάρμερ

Το προφίλ του νέου Βρετανού πρωθυπουργού σύμφωνα με το KREPORT/ Ο 62χρονος πολιτικός είναι ο πρώτος ηγέτης των Εργατικών που κερδίζει βουλευτικές εκλογές την τελευταία 20ετία. Οι ηγετικές φιλοδοξίες του ήρθαν αργά στη ζωή του, το 2019, όταν αναδείχθηκε πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος, ενώ στην κοινή γνώμη εξακολουθεί να υπάρχει σημαντική σύγχυση σχετικά με το τι πρεσβεύει. Έχει ανακηρυχθεί ιππότης από τη μοναρχία, αυτοαποκαλείται σοσιαλιστής, αλλά πολλοί αριστεροί τον κατηγορούν ότι στράφηκε προς τα δεξιά αναζητώντας την εξουσία.

Θεωρείται φιλελεύθερος στα κοινωνικά θέματα και μετριοπαθής στα δημοσιονομικά. Οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται ότι αναμιγνύει επιδέξια τις προοδευτικές αξίες με την πραγματικότητα. Οι επικριτές του υποστηρίζουν ότι δεν έχει σταθερή πολιτική γραμμή και ότι αλλάζει, λέγοντας ότι κρίνει απαραίτητο για να γίνει αρεστός και να κερδίσει.

Ο Στάρμερ, προεκλογικά υποσχέθηκε να εθνικοποιήσει μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, να φορολογήσει τα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία, να βελτιώσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να προσφέρει δωρεάν πρωινό στα δημόσια δημοτικά σχολεία.

Μια ματιά στο βιογραφικό του: Μεγάλωσε στην αγροτική, συντηρητική πόλη Oxted . Οι αριστεροί γονείς του, ονόμασαν τον Στάρμερ από τον Keir Hardie, ο οποίος ίδρυσε τους Εργατικούς το 1893. «Δεν είχαμε πολλά όταν μεγαλώναμε», είπε σε μια ομιλία του. «Ξέρω πώς είναι να ντρέπεσαι να φέρνεις τους συντρόφους σου στο σπίτι επειδή το χαλί είναι φθαρμένο και τα παράθυρα ραγισμένα».

Τα τρία αδέρφια του, τον αποκαλούσαν «σούπερ αγόρι» γιατί διέπρεπε σε όλα: Στο σχολείο, στο ποδόσφαιρο και στο φλάουτο. Ήταν ο πρώτος στην οικογένειά του που φοίτησε στο κολέγιο και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λιντς. Πήρε μεταπτυχιακό πτυχίο Νομικής στην Οξφόρδη και είναι κάτοχος διπλωμάτων μουσικής στο φλάουτο, στο πιάνο και το βιολί, από τη μουσική σχολή «Guildhall School of Music and Drama» του Λονδίνου.

Τη δεκαετία του 1990 ο Στάρμερ είχε γίνει γνωστός δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εργαζόταν σε υποθέσεις εναντίον των McDonald’s και της Shell και αντιτάχθηκε στη θανατική ποινή. Πολλοί από τους πρώην συμμάχους του εξοργίστηκαν όταν, το 2008, διορίστηκε επικεφαλής της Εισαγγελικής Υπηρεσίας του Στέμματος, του κυβερνητικού εισαγγελέα της Βρετανίας,

Έγινε βουλευτής το 2015.

Ο Στάρμερ υιοθέτησε μια πολιτική μηδενικής ανοχής στον αντισημιτισμό, λένε οι υποστηρικτές του, διώχνοντας μέλη, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Κόρμπιν. Οι επικριτές του τον κατηγορούν για αναποφασιστικότητα από τους φόρους, μέχρι την υποστήριξη της κατάπαυσης πυρός στη Γάζα. Αντίθετα, οι οπαδοί του υποστηρίζουν ότι ο κόσμος έχει αλλάξει από το 2020 έως το 2024 και ότι ο Στάρμερ έχει αλλάξει μαζί του. Η πλατφόρμα του βασίζεται σε πέντε μετριοπαθείς «αποστολές» για την οικονομική ανάπτυξη, την καθαρή ενέργεια, την εκπαίδευση, το έγκλημα και την υγειονομική περίθαλψη.