Σακχαρώδης Διαβήτης/Π. Χαλβατσιώτης: Σημαντικές εξελίξεις με νέες θεραπείες- Πόσο σημαντικό είναι το lifestyle των ασθενών
Παρόλο που ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 είναι μία δύσκολα ρυθμίσιμη κατάσταση που απαιτεί ισόβια πειθαρχία από τον ασθενή στη θεραπεία αλλά και στην αλλαγή του τρόπου ζωής (ως προς τη διατροφή και την άσκηση), υπάρχουν πλέον διαθέσιμες σημαντικές θεραπευτικές επιλογές που βοηθούν αποτελεσματικά τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 να αντιμετωπίσουν τη νόσο τους, ενώ παράλληλα επιτρέπουν μια ολιστική θεραπευτική προσέγγιση, συνδυάζοντας την επίτευξη ικανοποιητικού γλυκαιμικού ελέγχου με άλλα οφέλη.
Αλλά και σε πρακτικό επίπεδο, μία, επίσης, σημαντική εξέλιξη για τους ασθενείς στη διαχείριση του διαβήτη είναι τα συστήματα μέτρησης σακχάρου, με τα οποία είναι πλέον παρελθόν το τρύπημα στα δάκτυλα. Πολλοί είναι οι ασθενείς που επιλέγουν αυτές τις συσκευές, καθώς τους παρέχουν μια καλύτερη εικόνα των επιπέδων σακχάρου πολλές φορές μέσα στην ημέρα, χωρίς το ενοχλητικό τρύπημα των δακτύλων.
Εξελίξεις της επιστημονικής έρευνας
Την τελευταία δεκαετία, η έρευνα έχει δώσει απίστευτα όπλα στους γιατρούς, που αλλάζουν ριζικά τη θεραπευτική προσέγγιση στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Πολλές κλινικές μελέτες έχει αποδείξει τα πολλαπλά οφέλη των δυο πιο πρόσφατων κατηγοριών φαρμάκων στον τομέα: των αγωνιστών GLP-1και των αναστολέων SGLT-2.
Στη χώρα μας, οι δύο αγωνιστές GLP-1, που είναι διαθέσιμοι για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 είναι η ντουλαγλουτίδη και η σεμαγλουτίδη.Το σημαντικό πλεονέκτημα με τα φάρμακα αυτά είναι τα αποδεδειγμένα οφέλη στην καρδιαγγειακή υγεία, καθώς και στη νεφρική λειτουργία, δύο σημεία που πλήττονται ιδιαίτερα από τον διαβήτη.Τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας, αποδεδειγμένα, μειώνουν την πιθανότητα εμφραγμάτων του μυοκαρδίου και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων ενώ δρουν προστατευτικά για την υγεία των νεφρών. Σημαντική είναι και η συμβολή τους στη μείωση σωματικού βάρους, της τάξης του 4% έως 6%.Τέλος, και η πρακτική τους ευκολία, καθώςχορηγούνται ως υποδόρια ένεση μόνο μια φορά την εβδομάδα, είναι σημαντική για την προσήλωση στη θεραπεία των ασθενών.
Αναμενόμενες θεραπείες στον ΣΔ τύπου2
Όπως εξηγεί, μιλώντας στο libre, ο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας-Διαβήτη στην Ιατρική Σχολή Του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτης Γ. Χαλβατσιώτης,
«Για τον διαβήτη τύπου2, αναμένεται ένα κυκλοφορήσει του χρόνου ένα ενέσιμο πάλι φάρμακο (τιρζεπατίδη), το οποίο έχει δράση όχι μόνο στους GLP-1 υποδοχείς αλλά και στο γλυκοζοεξαρτώμενο ινσουλινοτροπικό πολυπεπτίδιο GIP, με αποτέλεσμα να είναι τριπλάσια η ισχύς του όσον αφορά την απώλεια σωματικού βάρους.
Επίσης, στην Αμερική, ήδη κυκλοφορεί και αναμένεται να κυκλοφορήσει και στην Ευρώπη και την Ελλάδα αυτό το ενέσιμο εβδομαδιαίο σκεύασμα και σε χάπι, σημαντική εναλλακτική επιλογή για τους ασθενείς που έχουν κουραστεί από τη μακροχρόνια ενέσιμη αγωγή».
Απαντώντας θετικά στην ερώτηση εάν είναι το ίδιο αποτελεσματικό το χάπι όσο το ενέσιμο σκεύασμα, προσθέτει: «Ήδη, δοκιμάζεται σε κλινικές μελέτες, στη χώρα μας. Αυτό που θα στοιχειοθετηθεί σε λίγο καιρό είναι πως φαίνεται ότι αυτή η κατηγορία των φαρμάκων εκτός από τα οφέλη στη ρύθμιση του διαβήτη και στην απώλεια σωματικού βάρους, βοηθάει και στο λιπώδες ήπαρ, βοηθάει και στο αλτσχάιμερ, δηλαδή είναι αυτό που λέμε “πολυφάρμακα”.
Επίσης, δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι η άνοια είναι άμεσα σε συσχετιζόμενη με τον διαβήτη, με τον προδιαβήτη γενικά με την αντίσταση στην ινσουλίνη. Άρα, όποια μέτρα μπορούσε να πάρουμε για την πρόληψη του ΣΔ, αφορούν και την πρόληψη για το αλτσχάιμερ. Σωστή διατροφή, άσκηση στα πλαίσια της μείωσης του οξειδωτικού στρες.
Τα περισσότερα άτομα με διαβήτη, όταν μπαίνουν στην ινσουλινοθεραπεία, κάνουν μία ένεση ινσουλίνης κάθε βράδυ. Στην Αμερική, φαντάζομαι πολύ γρήγορα και στην Ευρώπη, περιμένουνε αυτές τις μέρες την έγκριση εβδομαδιαίας στη χορήγηση ινσουλίνης. Θα είναι πολύ σημαντικό, πρακτικά, να μην χρειάζεται χορήγηση, κάθε βράδυ, ιδιαίτερα για μεγαλύτερης ηλικίας άτομα που έχουν πρόβλημα να χειρίζονται ενέσιμες αγωγές. Θα μπορούν με τη βοήθεια είτε του φαρμακοποιού τους είτε του γιατρού τους είτε κάποιου προσώπου που τους βοηθά να ακολουθούν σωστά και πιο εύκολα την αγωγή τους».
Σημαντικό το lifestyle του ασθενή
Αυτό που επισημαίνει ο κ. Χαλβατσιώτης είναι πως οι καλά ρυθμισμένοι διαβητολογικοί ασθενείς δεν ξεπερνούν το ποσοστό του 45% και αυτό επειδή παραμένουν απείθαρχοι στα θέματα διατροφής και άσκησης: συνήθως έχουν περισσότερο σωματικό βάρος από το κανονικό -αν και ισχυρίζονται ότι κάνουν διατροφή- ενώ δεν ασκούνται. «Όσο αποτελεσματικά και αν είναι τα νέα φάρμακα, έχουν συμπληρωματική δράση στην αντιμετώπιση του διαβήτη μαζί με τον τρόπο διατροφής και άσκησης του ασθενή! Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να παίρνει το φάρμακο για τον διαβήτη και να συνεχίσει να τρώει γλυκά… Έτσι, ο ασθενής βρίσκεται σε έναν φαύλο κύκλο…».
Κλείνοντας, ο κ. Χαλβατσιώτης εξηγεί πως οι ραγδαίες επιστημονικές εξελίξεις θα δώσουν, τα επόμενα χρόνια, και άλλα καινοτόμα αντιδιαβητικά φάρμακα και περισσότερες θεραπευτικές επιλογές, καθώς πολλές κλινικές μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη, ανοίγοντας θετικούς ορίζοντες για εξατομικευμένη υψηλής ποιότητας, αποτελεσματική θεραπευτική κάλυψη σε κάθε άτομο με διαβήτη.