Φωτεινή Τομαή / Δεν υπάρχει ελπίδα…

Είναι ν’ απορεί κανείς…Όχι για το πού βαδίζουμε, αυτό είναι βέβαιο. Βαδίζουμε στον όλεθρο. Η απορία που παραμένει είναι πόσο εθισμένοι είμαστε πια στην καταστροφή που συντελείται γύρω μας και την ανεχόμαστε ως κάτι το φυσιολογικό.

Γράφει η Φωτεινή Τομαή*

   Δύο τα τινά η αιτία συγγραφής του άρθρου: ο αποκλεισμός του Θεόδωρου Κουρεντζή από το Φεστιβάλ της Βιέννης και η ψήφιση αύριο του νομοσχεδίου για τα διαφορετικά «παιδιά».

    Τι έγινε, λοιπόν; Έγινε ότι ο διευθυντής του Φεστιβάλ της Βιέννης με θέμα αφιερωμένο στον πόλεμο, απέκλεισε τον μεγάλο, διεθνούς φήμης μαέστρο να διευθύνει το «Πολεμικό Ρέκβιεμ» του Μπέντζαμιν Μπρίτεν, γιατί ξίνισε η ετέρα μαέστρος, άγνωστη σε πολλούς  Ουκρανή Οκσάνα Λίνιβ, επειδή ο ελληνόπαις που ζει κι εργάζεται στη Ρωσία… δεν πήρε αποστάσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία !

Περισσότερο προκλητικά ηχεί και το έργο που επέλεξε να διευθύνει: το ρέκβιεμ «Babyn Yar» του συμπατριώτη της Γιέβεν Στάνκοβιτς. Για όσους δεν το γνωρίζουν, πρόκειται για το ολοκαύτωμα 35.000 Εβραίων που σκότωναν οι Ναζί μπροστά στην ομώνυμη χαράδρα έξω από το Κίεβο επί δύο μερόνυχτα, και εξακολούθησαν να σκοτώνουν εκεί Ρομά, Σοβιετικούς και Ουκρανούς πατριώτες μέχρι που ανέκτησαν οι Ρώσοι το Κίεβο το οποίο είχαν καταλάβει οι ναζιστικές δυνάμεις σε απόλυτη συνεργασία με τους Ουκρανούς!

    Οπότε, έχουμε την απόγονο εκείνων vice versa με τον απόγονο Ελλήνων που πάλεψαν μέχρι θανάτου τον Χίτλερ, ο οποίος ζει και μεγαλουργεί στη Ρωσία, τη χώρα που δοξάστηκε με την αντίστασή της στο Στάλινγκραντ, τη δεύτερη μεγάλη μάχη μετά εκείνη της Κρήτης που ανέτρεψε τη νικηφόρα προέλαση του Χίτλερ στον κόσμο μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ANATROPINEWS