“Ήμουν 24 ετών, δεν είχα επαρκή πληροφόρηση…”- Η “παγίδα” που αφοπλίζει
Η Συντακτική ομάδα του Libre
Άθελά του ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έπεσε στην παγίδα, προσπαθώντας να εξηγήσει όσα έγραφε σε άρθρα του στον “Εθνικό Κήρυκα” της Νέας Υόρκης. Απόψεις και προτάσεις που απέχουν πόρρω από τις διαχρονικές θέσεις του κόμματος του οποίου ηγείται και εν γένει της ελληνικής αριστεράς και κεντροαριστεράς.
Η δικαιολογία που πρόβαλλε είναι πως τότε “ήταν 24 ετών, ένα παιδί πολύ νευριασμένο με όσα γινόντουσαν στην Ελλάδα”, πως “δεν είναι επαρκή πληροφόρηση” και πως “μετά άλλαξε”. Για να αναρωτηθεί, τελικά, “χρειάζεται να μιλάμε για τα άρθρα μου το 2012;”.
Είναι αλήθεια πως η “Εφημερίδα των Συντακτών” (σημείωση: η μοναδική εφημερίδα εκτός κομματικών μέσων ενημέρωσης που παραδοσιακά στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εναντιώνεται εμμέσως πλην σαφώς στη νέα ηγεσία- άξιο παρατήρησης) ίσως ήταν λίγο αυστηρή ανατρέχοντας στα “άπαντα Κασσελάκη” σε μία ομογενειακή εφημερίδα. Ίσως πρέπει να προσπεράσει κανείς πως ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εξακολουθεί να περιποιεί τιμή (όπως είπε σε άλλη συνέντευξή του) στον ιδιοκτήτη της Απ. Διαμαντάρη, στον οποίο το κόμμα του άσκησε δριμεία κριτική όταν ήταν υφυπουργός (2019) της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και, τελικά, τον οδήγησε σε παραίτηση μετά την αποκάλυψη για το πτυχίο του.
Εκείνο, όμως, που συνιστά “παγίδα” και στην οποία έπεσε ο Στέφανος Κασσελάκης είναι η επιχειρηματολογία σχετικά με τα άρθρα. Ειλικρινώς είπε πως δεν μπορεί να κατηγορηθεί στα 35 του για όσα έγραφε στα 24 του, με ανεπαρκή πληροφόρηση, νευριασμένος, με άλλες απόψεις τότε που στην πορεία άλλαξαν.
Και πρόκειται για παγίδα διότι την εποχή που εκείνος αρθρογραφούσε με απόψεις σχεδόν νεοφιλελεύθερες κάποιοι άλλοι -πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και υπουργοί της κυβέρνησης- έλεγαν πράγματα που στηλιτεύτηταν από το (νέο) κόμμα του και αποτελούν ακόμα βασική “επιχειρηματολογία” στελεχών και γνωστών λογαριασμών στα social media.
Εάν δεν σε στιγματίζουν οι απόψεις σου στα 24 και δεν μπορεί να σε ενοχοποιούν στα 35 (σωστά), γιατί πρέπει να συμβαίνει αυτό για τους πολιτικούς σου αντιπάλους; Θα αναρωτηθεί κάποιος αφελής ή κακοπροαίρετος: γιατί είναι “τσεκουράτος” ο Βορίδης για κάτι που έκανε στα 20 του -και κοντεύει τα 60-, γιατί οι φανφάρες του Άδωνη, την ίδια εποχή που έγραφε ο Στέφανος Κασσελάκης τα άρθρα, συνιστούν στοιχείο κριτικής, και άλλα πολλά…
Έμμεσα, η δικαιολογία Κασσελάκη αφοπλίζει το σοσιαλμιντιακό -και όχι μόνο- προγεφύρωμα που τον υποστηρίζει ένθερμα από όσα καταλογίζει σε πολιτικούς αντιπάλους για το βαθύ παρελθόν τους. Ακόμα και σε εσωκομματικούς. Κι εκείνοι, άνετα πλέον, μπορούν να ισχυριστούν ότι …άλλαξαν, ή πως δεν είχαν επαρκή πληροφόρηση και ήταν …νευριασμένοι. Και σε κάθε περίπτωση, τι χρειάζεται να ανατρέχουμε σε άρθρα του 2012, σε δηλώσεις του 2007, ή σε απόψεις της δεκαετίας του ’70 και του ’80; Σωστά; Εάν ισχύει, ισχύει για όλους.
Εάν έχει δίκιο ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, όλα τριγύρω αλλάζουνε και δεν μένουν τα ίδια, όπως διατείνεται στον “Υδροχόο” του ο αείμνηστος Νίκος Παπάζογλου.
Ιδού τι είπε στον ομογενειακό ραδιοφωνικό σταθμό Cosmos, απαντώντας στο δημοσίευμα της “Εφ.Συν”:
“Κατ’ αρχάς δεν θυμάμαι αυτά τα άρθρα. Δεν θυμάμαι ποιος ήμουν 24 χρονών. Ήμουν ένα παιδί το οποίο δούλευε σε ένα πολύ δύσκολο τομέα, δούλευα πάρα πολύ σκληρά. Ήμουν σε μια σχέση με μια κοπέλα που δεν ήμουν χαρούμενος, προσπαθούσα να σταθώ στα πόδια μου και να βοηθήσω τους γονείς μου. Ήταν ένας τομέας, ο χρηματοοικονομικός, που είχε ακόμη μεγάλη τοξικότητα και αναβρασμό μέσα του. Ήμουν ένα παιδί της ομογένειας τότε που ήταν πολύ νευριασμένο με αυτά που γινόντουσαν στην Ελλάδα.Δεν θυμάμαι τι έγραφα τότε, ούτε ποιος ήμουν τότε»
«Ήμουν στην τράπεζα και όλοι μιλούσαν για το πόσο ξερχαβαλωμένο πράγμα είναι η Ελλάδα. PSI εδώ, εκεί κτλ. Γι’ αυτά τα οποία λέτε, ίσως να είχα επηρεαστεί από την ιδέα ότι οι γονείς μας κληροδότησαν σε εμάς ένα πράγμα που μας έδιωξε από την χώρα. Και όπως η οικογένεια μου έφυγε, εγώ έφυγα από την Ελλάδα στις ρίζες της κρίσης, πάρα πολλοί Έλληνες έφυγαν κατά την διάρκεια της κρίσης», είπε.
Στο ίδιο πλαίσιο συνέχισε: «Άρα, δεν θυμάμαι τι έγραφα τότε, ούτε ποιος ήμουν τότε. Πείτε, ότι τότε είχα ας το πούμε ιδέες χωρίς επαρκή πληροφόρηση ως ένας νέος εργαζόμενος τις οποίες τις έγραφα αντί να κάθομαι στο σπίτι μου και στην δουλειά καθόμουν και έγραφα πρωτογενές υλικό για την ομογενειακή εφημερίδα σε ελληνόφωνο μέσο».
«Βιωματικά μεγάλωσα, έγινα επιχειρηματίας, είδα ανισότητες, άλλαξε ο εαυτός μου και επέλεξα, παρά το γεγονός ότι γνώριζα τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επέλεξα να πάω με τον Αλέξη Τσίπρα επειδή την διακυβέρνηση που έκανε την περίοδο 2015-2019, την καλή διαχείριση που έκανε στο τέλος της ημέρας. Ο 24χρονος Στέφανος ίσως να μην ψήφιζε για τον 35χρονο Στέφανο. Αλλά ξέρετε κάτι; Είμαι σίγουρος ότι ο 24χρονος Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα ψήφιζε για τον 55χρονο Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος εξαρτάται από τον Βελόπουλο, τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη και τον Πλεύρη. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό.
Παλεύω για μια προοδευτική Ελλάδα που θα δώσει ισότητα σε όλους. Χρειάζεται να μιλάμε για τα άρθρα μου το 2012 για να μπορέσουμε να αποσπάσουμε την προσοχή μας από τη φτωχοποίηση του Έλληνα πολίτη; Είμαστε σοβαροί πλέον;».
Διαβάστε (εδώ) τα άρθρα του Στέφανου Κασσελάκη που δημοσίευσε η “Εφημερίδα των Συντακτών”
SiteDesign