“Άλλαξέ τα όλα…”

Το σύνθημα των ψηφοφόρων στα επινίκια έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στην πλατεία Κουμουνδούρου, τα μεσάνυχτα της Κυριακής, ήταν ηχηρό και σαφές: “Στέφανε, προχώρα, άλλαξέ τα όλα…”. Δεν ήταν μόνο σύνθημα, ήταν εντολή, και ως τέτοια, προφανώς, την εξέλαβε ο νέος αρχηγός που απάντησε τρις “δεν θα σας προδώσω ποτέ”. Έως εδώ όλα καλά. Οι θρίαμβοι, όμως, γεννούν συνήθως δεσμεύσεις που αιθεροβατούν και οι διάβολοι κρύβονται πάντοτε στις λεπτομέρειες.

Τι συνιστά, πράγματι, αυτή η εντολή; Εάν κρίνει κανείς από την πρώτη κίνηση του Στέφανου Κασσελάκη ως προς την στελέχωση της κοινοβουλευτικής βιτρίνας και την προεδρική ομάδα στην Κουμουνδούρου, η εντολή για αλλαγή των πάντων αρχίζει και μετεωρίζεται. Λογικό, θεμιτό και εν τέλει επιβεβλημένο να επιλέξει ο νέος ισχυρός αρχηγός πρόσωπα της εμπιστοσύνης του, ωστόσο το νέο πολιτικό προσωπικό δεν προέκυψε από κάποιο ενδελεχές scouting (…), αλλά από την μόχλευση της κομματικής επετηρίδας. Μπορεί να αποδειχθούν ικανοί -ικανότεροι των προκατόχων τους-, ωστόσο τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν τις θέσεις-κλειδιά δεν ήταν εκτός πολιτικού βίου, ούτε εξοστρακισμένα στα κομματικά κάτεργα. Δρώντες και με ρόλους ήταν, υποψήφιοι στις τελευταίες εθνικές εκλογές, ορισμένοι, που όμως δεν κατόρθωσαν να εκλεγούν παρασυρμένοι από την κατολίσθηση του ποσοστού. Ούτε, φυσικά, ήταν αμέτοχοι παρατηρητές των λαθών της προηγούμενης ηγεσίας, συμμέτοχοι, ήταν, λιγότερο ή περισσότεροι, μέλη τάσεων και με δημόσια παρουσία. Ο Τσίπρας έφερε τον Αποστολάκη και τον Φαραντούρη, εκεί ήταν (και προβεβλημένοι) η Τζάκρη, ο Γ. Τσίπρας, η Αυγέρη, ο Μαμουλάκης κ.ά.

Πρέπει, δε, να σημειωθεί πως οι αλλαγές έγιναν αστραπιαία, δίχως τυπική, έστω,συνεδρίαση των οργάνων (όπως έκανε ο Τσίπρας), και με τους αποπεμφθέντες να ενημερώνονται από στα μέσα ενημέρωσης!

Ας μην είμαστε άδικοι με τον νέο αρχηγό. Είναι αυτονόητο πως δεν θα μπορούσε να ανακαλύψει νέους αστέρες μέσα σε ένα μήνα που σταδιακά προετοιμαζόταν για όσα ήδη συμβαίνουν. Όμως, μάλλον κανείς και καμία από όσοι επελέγησαν δεν συνιστούν απάντηση στην εντολή περί αλλαγής των πάντων. Και ο Αλέξης Τσίπρας να παρέμενε στην ηγεσία, υποχρεωμένος να προβεί σε αλλαγές προσώπων θα ήταν. Αναμφίβολα, στη νέα εποχή Κασσελάκη θα αναδειχθούν πρόσωπα που παρακολουθούσαν το έργο από τα θεωρεία και τώρα βρίσκονται στην πρώτη σειρά. Όμως, κοντά στον Αλέξη Τσίπρα ήταν ο “άνθρωπος που σφράγισε την παράσταση νίκης” Νίκος Παππάς, σε καθεστώς ασυλίας και πλήρως ενεργός ήταν ο Παύλος Πολάκης.

Μάλλον, κάτι άλλο εννοούν όσοι βροντοφωνάζουν “άλλαξέ τα όλα”…

Εννοούν, πιθανώς, να προχωρήσει ταχύτατα ο μετασχηματισμός που εγκαινίασε αλλά δίστασε να ολοκληρώσει ο Τσίπρας. Επ’ αυτού ίσως να εξήγησε στον νέο αρχηγό τα εμπόδια που συνάντησε, όχι μόνο από υποστηρικτές της Έφης Αχτσιόγλου αλλά και από αρκετούς εξ όσων συνθέτουν το νέο ηγετικό μωσαϊκό της Κουμουνδούρου.

Η διεύρυνση είναι αναμφίβολα μία μεγάλη αλλαγή, εάν και εφόσον την προχωρήσει άμεσα ο Στέφανος Κασσελάκης. Αυτό είναι ίσως και το βασικό που προκαλεί μια κάποια ανησυχία στο Μέγαρο Μαξίμου, κυρίως, όμως, στην υπνωτισμένη Χαριλάου Τρικούπη.

Ο νέος αρχηγός έχει το προφίλ που χρειάζεται για να πορευτεί ευκολότερα προς το κέντρο, απ΄ ότι να κρατήσει ανέπαφα τα κομματικά νώτα προς τα αριστερά. Εκεί θα χρειαστεί κάποιους ικανούς οπισθοφύλακες και λέγεται πως αυτή ήταν μία από τις συμβουλές που του έδωσε ο ιστορικός ηγέτης του κόμματος και συμπύκνωσε στην υπενθύμιση ότι “ο δεύτερος είναι πρώτος” και της ανάγκης για ενότητα. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, υποχώρηση έναντι μιας παλαιάς φρουράς που δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος της δικής της ευθύνης στην ήττα και την απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Όπως, δεν σημαίνει και νέες ασυλίες σε πρόσωπα που τώρα φορούν το προσωπείο της δικαίωσης ενώ είχαν συμμετοχή στο εκλογικό βατερλό.

Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το “άλλαξέ τα όλα”; Πειθαρχικά μέτρα, ακόμα και εξοστρακισμό κάποιων της κομματικής γραφειοκρατίας; Πιθανώς, εάν και εφόσον δείξουν πως δεν επιθυμούν την συμπόρευση με όρους ομοιογένειας. Αφοπλισμό των τάσεων όταν αυτές μετατρέπονται σε χαρακώματα και καταφύγια απ΄ όπου οργανώνονται έφοδοι; Σίγουρα. Όμως, κι αυτό ακόμα (που για γνωστούς λόγους και με δική του ευθύνη δεν έκανε ο Τσίπρας) μάλλον λογική τακτοποίηση θυμίζει παρά επαναστατική αλλαγή.

Εξαιρώ, φυσικά, την επικοινωνία. Εκεί, όντως, ο Στέφανος Κασσελάκης “θα τα αλλάξει όλα”. Ελάχιστα απ΄ όσα μπορεί να κάνει μπορούσε να κάνει ο Τσίπρας. Εκείνος υπήρξε πρωτίστως χαρισματικός και βαθιά πολιτικός και συνάμα αγαπητός και επικοινωνιακός, ως εκ τούτου ο νέος αρχηγός πρέπει να προσπαθήσει να αποκτήσει γρήγορα κάποια, έστω, από αυτα χαρακτηριστικά που ο ίδιος δεν διαθέτει.

Εν κατακλείδι, ο Στέφανος Κασσελάκης έχει ένα αξιόλογο “πακέτο” που συνάδει με τους καιρούς της εικόνας και, δη, για ένα κοινό που θέλει απεγνωσμένα να αρχίσει ξανά να ελπίζει. Ίσως, γι αυτό, το “άλλαξε τα όλα” του πλήθους ίσως αφορά κυρίως το “να νικήσεις τον Μητσοτάκη”. Εκείνος πρέπει να αποφασίσει γρήγορα πώς μπορεί να γίνει αυτό. Εάν αρκεί η συμμαχία του You Tube και η αναδιάταξη του (ίδιου) πολιτικού προσωπικού, ή εάν πρέπει να ανακαλύψει τις βαθύτερες αιτίες της αποστασιοποίησης και παράλυσης μεγάλων κοινωνικών ομάδων. Και να φέρει νέα πρόσωπα με διάθεση προσφοράς, πολιτικούς, τεχνοκράτες, επιστήμονες, ανθρώπους των κινημάτων. Να πείσει ότι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ –ή όπως αλλιώς θα λέγεται...- μπορεί να κυβερνήσει, όχι εξαιτίας της εικόνας του αλλά επειδή θα μπορεί να τις εκποσωπήσει με σχέδιο, πρόγραμμα και αξιοπιστία.