Δίκη Πισπιρίγκου: “Έλεγα “μην φύγεις, μην φύγεις, δεν θα πεθάνεις, όχι και εσύ” – Συγκλόνισε ο αναισθησιολόγος του Καραμανδάνειου

Συγκλονιστική ήταν η περιγραφή του γιατρού που ηγήθηκε της προσπάθειας επαναφοράς στη ζωή της μεγάλης κόρης της Ρούλας Πισπιρίγκου, Τζωρτζίνας.

Η δίκη συνεχίστηκε σήμερα με καταθέσεις γιατρών και νοσηλευτών του Καραμανδάνειου νοσοκομείου, όπου η μικρή Τζωρτζίνα έπαθε ανακοπή.

Ο αναισθησιολόγος κ. Ιωάννης Χασαπόπουλος, ο οποίος πλέον έχει συνταξιοδοτηθεί, περιέγραψε τη σκηνή της προσπάθειας επαναφοράς του παιδιού στη ζωή.

Τα λεγόμενά του προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης στην αίθουσα, ενώ δάκρυσε και η Ρούλα Πισπιρίγκου η οποία κάθεται στο εδώλιο κατηγορούμενη για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος της κόρης της αλλά και για ανθρωποκτονία της με τη χρήση κεταμίνης.

Ο αναισθησιολόγος περιέγραψε καρέ καρέ την υπεράνθρωπη προσπάθεια.

«Εκείνη την ημέρα είχα εφημερία, ήμουν εκεί μέχρι το μεσημέρι και μετά στο σπίτι σε ετοιμότητα. Εκεί δέχθηκα κλήση από το νοσοκομείο να έρθω γρήγορα για επείγον περιστατικό. Μέσα σε πέντε λεπτά ήμουν στο νοσοκομείο. Όρμησα στο θάλαμο, το παιδί δεν είχε σφυγμό, δεν είχε αναπνοή. Οι συνάδελφοι είχαν ξεκινήσει ΚΑΡΠΑ, θωρακικές συμπιέσεις και τεχνητή αναπνοή. Από τη στιγμή που πήγα, ανέλαβα επικεφαλής. Κάναμε αμέσως διασωλήνωση και ζήτησα απινιδωτή. Συνεχίσαμε ΚΑΡΠΑ, δίνοντας δόσεις αδρεναλίνης και κάνοντας απινιδώσεις. Δεν μπορώ να περιγράψω την ένταση της στιγμής. Το άγχος, το στρες. Μόνο αν ζήσεις κάτι τέτοιο μπορείς να καταλάβεις. …Είναι πολύ δύσκολο για ένα γιατρό να αντιμετωπίσει τέτοιο περιστατικό και μάλιστα σε παιδί. Ρωτούσα τους γιατρούς γιατί νοσηλεύεται το παιδί. Μου είπαν για αναφερόμενους σπασμούς και ότι η οικογένεια έχει χάσει αλλά δυο παιδιά. Εκείνη την στιγμή έγινε μια έκρηξη στον εγκέφαλο μου. Πριν λίγες μέρες είχε έρθει στο νοσοκομείο η Ίριδα, στα εξωτερικά ιατρεία. Είχε κατέβει μια συνάδελφος κατατρομαγμένη, το μωρό ήταν ήδη νεκρό όταν ήρθε στο νοσοκομείο. Έγινε αυτή η έκρηξη στο κεφάλι μου και σκέφτηκα ότι αυτό το παιδί πρέπει να ζήσει… Έκανα τεράστια προσπάθεια. Συμπιέσεις, αδρεναλίνες, αμπούλες επαναλαμβανόμενα. Έλεγα “μην φύγεις, μην φύγεις, δεν θα πεθάνεις, όχι και εσύ”. Είχαν περάσει τρία τέταρτα και ήμασταν απελπισμένοι ότι δεν γίνεται τίποτα. Ήμασταν έτοιμοι να την αφήσουμε. Ξαφνικά είδαμε μια ένδειξη στο μόνιτορ. Λέμε συνεχίζουμε! Και μετά από λίγο το παιδί απέκτησε ξανά ρυθμό στην καρδιά. Αποκαταστάθηκαν οι σφίξεις και η αναπνοή. Ήταν συγκλονιστική στιγμή και αρχίσαμε να κλαίμε. Ακόμα και εγώ που είμαι τόσο έμπειρος, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τη συγκίνηση όταν είδα το παιδί να γυρίζει στη ζωή».

Ο συνταξιούχος αναισθησιολόγος αναφέρθηκε και στις συνομιλίες που είχε με τους γονείς της μικρής Τζωρτζίνας.

«Αφού έγινε το θαύμα και είδαμε ότι ήταν σταθερό, αποφασίσαμε να γίνει διακομιδή στο Παίδων. Ήρθαμε σε συνεννόηση με τους γιατρούς εκεί. Ενημέρωσα τους γονείς. Τότε τους είδα για πρώτη φορά, τους είπα ότι αντιμετωπίσαμε μια καρδιακή ανακοπή. Τους είπα ότι ποτέ δεν ξέρουμε ποια θα είναι η εξέλιξη μιας καρδιακής ανακοπής και τους είπα ότι το παιδί πρέπει να διακομιστεί στην μονάδα του Ρίου. Όταν ήρθε το ΕΚΑΒ, συνόδεψα εγώ με μια νοσηλεύτρια το παιδί στο νοσοκομείο.

Αποχωρώντας από τη μονάδα, είδα τους γονείς. Τους είπα δυο λόγια παρηγοριάς, να κάνουν κουράγιο, ότι ήταν η κατάσταση σοβαρή και ότι θα ενημερώνονταν από τους γιατρούς της μονάδας» είπε στην κατάθεση του ο μάρτυρας.

Τι είπε για την κεταμίνη

Μετά την ολοκλήρωση της κατάθεσης του μάρτυρα η έδρα του έθεσε σειρά ερωτήσεων σχετικά με τις κρίσιμες εκείνες ώρες αλλά και τα φάρμακα που χρησιμοποιούν οι γιατροί σε τέτοια περιστατικά. Μεταξύ αυτών ρωτήθηκε και για την κεταμίνη, για την οποία ο κ. Χασαπόπουλος ανέφερε ότι υπήρχε στο βαλιτσάκι του αλλά δεν χορηγήθηκε στην μικρή Τζωρτζίνα διότι πρόκειται για φάρμακο που χρησιμοποιείται για καταστολή και όχι σε ένα παιδί που ήταν επί της ουσίας νεκρό για περίπου 50 λεπτά και οι γιατροί προσπαθούσαν να το επαναφέρουν στη ζωή, όπως και έκαναν.

«Δεν υπήρχε λόγος να χρησιμοποιήσω κεταμίνη, το παιδί ήταν νεκρό»

Πρόεδρος: Έχει ακουστεί ένα βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών. Είχατε εσείς τέτοιο;

Μάρτυρας: Φυσικά όπως όλοι οι γιατροί, σε κάθε κλήση έχουμε μαζί ότι μπορεί να χρειαστεί.

Πρόεδρος: Τι έχει μέσα;

Μάρτυρας: Ο,τι μπορεί να χρειαστεί για την αναζωογόνηση. Καθετήρες, φάρμακα, όρους, διαλύτες…

Πρόεδρος: Τι φάρμακα έχετε;

Μάρτυρας: Κυρίως αδρεναλίνη αλλά μπορεί και άλλα φάρμακα, όπως ατροπίνη, ινότροπα, κορτιζόνη, κατασταλτικά, μυοχαλαρωτικά…

Πρόεδρος: Γνωρίζετε τι είναι η κεταμίνη;

Μάρτυρα: Φυσικά. Είναι ένα αναισθησιολογικό φάρμακο. Χρησιμοποιείται και στα παιδιά και στους ενήλικες. Στα παιδιά, κυρίως είναι ένα φάρμακο στην αναισθησιολογική φαρέτρα. Επιλέγει ο γιατρός ανάλογα με το περιστατικό.

Πρόεδρος: Είχατε μέσα στο βαλιτσάκι σας κεταμίνη;

Μάρτυρας: Ναι.

Πρόεδρος: Την χρησιμοποιήσατε;

Μάρτυρας: Όχι. Δεν υπήρχε λόγος γιατί το παιδί ήταν νεκρό. Κεταμίνη χρησιμοποιούμε για να καταστείλουμε κάποιον.

Στη συνέχεια, ο μάρτυρας δέχθηκε ερωτήσεις από την εισαγγελέα της έδρας και απαντώντας ανέφερε πως συνήθως πριν από μια ανακοπή υπάρχουν πρόδρομα σημεία. «Ποτέ δεν έχω ακούσει κάποιο περιστατικό τόσο αιφνίδιο. Ένα παιδί που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, θα έχει τέτοια ορατά σημάδια. Το παιδί δεν ξέρουμε ακριβώς πως αντέδρασε. Νομίζω ότι ήταν στο θάλαμο μόνο η μητέρα, μόνο αυτή μπορεί να το περιγράψει» είπε ο κ. Χασαπόπουλος.

Εισαγγελέας: Η ίδια στην ανακρίτρια είπε ότι το παιδί σηκώθηκε και έπεσε απότομα πίσω. Εμπίπτει αυτό στα πρόδρομα σημεία;

Μάρτυρας: Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό. Η περιγραφή δεν μου φαίνεται ιατρικά εξηγήσιμη. Δεν έχω δει τέτοιο θάνατο. Μου φαίνεται λίγο θεατρικό αυτό.

Η δίκη συνεχίζεται.