“Πρεμιέρα” Δένδια με μετεκλογικό ορίζοντα- Ποιό είναι το σχέδιο του υπουργού Εξωτερικών

Με τις εκλογές “προ των θυρών” (21 ή 28 Μαϊου) ο Νίκος Δένδιας κλείνει την θητεία του στο υπουργείο Εξωτερικών σε ένα κλίμα απρόσμενης ύφεσης στα ελληνοτουρκικά, με τον Ερντογάν και τον Τσαβούσογλου να μας εύχονται για την εθνική μας επέτειο (απελευθέρωσης από τους …Τούρκους), με μία συμφωνία “ανταλλαγής υποστήριξης” (Συμβούλιο Ασφαλείας ΟΗΕ έναντι Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας), και με τα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής σε πορεία εξομάλυνσης.

Στο βιογραφικό του έχει εγγράψει την ολοκλήρωση της στρατηγικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ (που ξεκίνησαν και παρέδωσαν σε πολύ καλό σημείο οι Τσίπρας και Κοτζιάς), και γενικότερα έχοντας εξασφαλίσει την αποδοχή του διεθνούς παράγοντα, κατορθώνοντας συχνά να υπερβεί τα εμπόδια που προέβαλλαν από το διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού.

Γνωρίζει πως ο κύκλος του στο διατηρητέο της Βασιλίσσης Σοφίας έχει κλείσει. Ακόμα και εάν η Ν.Δ επιτύχει την αυτοδυναμία στην δεύτερη κάλπη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιστρέψει ξανά ως πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου, ο ίδιος δεν έχει να ελπίζει κάτι καλύτερο από να του προταθεί ένα υπουργείο δεύτερης διαλογής, ή στην καλύτερη περίπτωση να μεταναστεύσει ως επίτροπος ή ευρωβουλευτής στις Βρυξέλλες. Σε αυτό το (υποθετικό) σενάριο, πιθανότερο είναι να αναλάβει το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ο Κυριάκος Πιερακκάκης, ή ο Μαργαρίτης Σχοινάς.

Απ΄ ότι φαίνεται, όμως, η “ανάγνωση” των πολιτικών εξελίξεων που κάνει ο Νίκος Δένδιας είναι πως η αυτοδυναμία της Ν.Δ είναι από παρά πολύ δύσκολη έως ανέφικτη, ίσως και ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης μπορεί να είναι τόσο δυσμενές που θα δρομολογήσει εσωτερικές διεργασίες. Η συνέντευξη που παραχώρησε στο “Πρώτο Θέμα” και τον Μάκη Πολλάτο δεν δώθηκε (μόνο) για να απαντήσει στις αιχμές του Άδωνι Γεωργιάδη, του Θάνου Πλεύρη, της Ντόρας Μπακογιάννη, ή του (πιο προσεκτικού) Μάκη Βορίδη περί εξαφάνισής του στα δύσκολα μετά τα Τέμπη, κυρίως αποτέλεσε την πρεμιέρα της προβολής του πολιτικού, ηγετικού, και ιδεολογικού του προφίλ.

Επί της ουσίας, ο Νίκος Δένδιας μίλησε ως εγγυητής της στροφής της Ν.Δ στο “καραμανλικό” παρελθόν της: λαϊκή δεξιά, με κοινωνικό προφίλ και ήπιο φιλελευθερισμό. Παράλληλα, με τις τελευταίες δηλώσεις του για τα ελληνοτουρκικά κατέστησε σαφές στους βιαστικούς για διαπραγμάτευση δυτικούς συμμάχους ότι ο ίδιος μπορεί να εξασφαλίσει πορεία προσέγγισης εφόσον, βεβαίως, το επιτρέψουν οι πολιτικές μετεκλογικές συνθήκες στην Τουρκία.

Έχουν ενδιαφέρον οι βασικές αιχμές αυτής της συνέντευξης:

-«Δεν θα το έθετα ως προεκλογικό πρόταγμα το ζήτημα των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων. Θα τις περιέγραφα ως εθνική υπηρεσία», επισημαίνει μάλλον διαφοροποιούμενος ευθέως από την προτεραιότητα που θέτει ο πρωθυπουργός για μεταρρύθμιση του «βαθέος κράτους»

–«Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι εποχές του βαθέος αντικρατισμού και της αποθέωσης των αποκρατικοποιήσεων έχουν παρέλθει», τόνισε και αναμφίβολα στράφηκε εμμέσως προς εκείνα τα κυβερνητικά στελέχη και τους συμβούλους του πρωθυπουργού που τις “αποθεώνουν”. Εάν ανατρέξει κανείς σε κείμενα του πρώϊμου “σιμητισμού”, αλλά και της περιόδου της διακυβέρνησης Καραμανλή, όσο και πρόσφατες δηλώσεις και αναλύσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ μπορεί να κατανοήσει πως η τοποθέτηση Δένδια πόρρω απέχει από την κρατούσα κυβερνητική αντίληψη. Και αναμφίβολα είναι μία άποψη που μπορεί να την ακούσει ευχάριστα ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

–«Οφείλουμε να ασχοληθούμε επισταμένως με τα προβλήματα που προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν στους καταναλωτές, ιδίως στους οικονομικά αδύναμους, οι αλλεπάλληλες ανατιμήσεις λόγω των εξωγενών κρίσεων και των κερδοσκοπικών τάσεων», ανέφερε αναδεικνύοντας το μείζον θέμα της ακρίβειας και την αισχροκέρδειας, κάτι που κατά το ήμισυ (κερδοσκοπία) αποφεύγει να κάνει η κυβέρνηση

–«Όφείλουμε να ασχοληθούμε και με την αποτροπή της δημιουργίας ενός νέου κύματος κόκκινων δανείων, το οποίο προφανώς δεν θα λυθεί από τη συνεχή όχληση των δανειοληπτών από τις εισπρακτικές εταιρίες, ζήτημα το οποίο παρεμπιπτόντως πρέπει να αντιμετωπιστεί», τόνισε και χωρίς να μπει στην ουσία του προβλήματος έθιξε την κοινωνική πλευρά του προβλήματος

-«Οφείλουμε συνολικά να δώσουμε έμφαση σε όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την κοινωνική συνοχή, δεδομένης της αβεβαιότητας που προκαλούν οι εξωγενείς κρίσεις στις οποίες αναφέρθηκα. Όπως έχω ξαναπεί, η Αριστερά –και ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ- δεν έχει το μονοπώλιο της καρδιάς», είπε, δίνοντας εμφατικά το στίγμα του κοινωνικού προσώπου που είχε η “καραμανλική” παράδοση της παράταξης.

Και, τέλος, για να γίνει σαφές πως απαντά και σε όσους τον κατηγόρησαν -δια …φωτογραφίας- για “λευκή απεργία”, τόνισε: «Ο ρόλος του υπουργού Εξωτερικών δεν είναι να τσακώνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα απέναντι στην τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, για μια τραγωδία που πρέπει να προκαλεί συντριβή σε όλους μας»

Η συγκεκριμένη συνέντευξη αποτελεί, ως εκ τούτου, την πρώτη πολιτική εμφάνιση του υπουργού Εξωτερικών ως εισαγωγή στην επόμενη μέρα στη Ν.Δ. Δίχως ιδιαίτερο ρίσκο, άλλωστε, αφού εφόσον ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίσει τις εκλογές και βρεθεί πάλι αυτοδύναμος στο Μέγαρο Μαξίμου, ο ίδιος δεν θα είναι στο …κάδρο.

Από την άλλη, ο όρος του Νίκου Ανδρουλάκη “ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας“, γνωρίζει πως θα μπορούσε κάλλιστα να τον συμπεριλαμβάνει. Εάν, όμως, το εκλογικό αποτέλεσμα της απλής αναλογικής είναι πολύ δυσμενές για τη Ν.Δ, τότε τις επόμενες μέρες και εβδομάδες ο υπουργός Εξωτερικών θα έχει αναμφίβολα πολλή …δουλειά (στο παρασκήνιο). Στην περίπτωση αυτή θα βρεί, είναι βέβαιο, αρκετούς υποστηρικτές εντός και εκτός Ελλάδας…