Εξελίξεις με το τουρκολιβυκό μνημόνιο – Προσφυγή για ακύρωση από 5 Λίβυους δικηγόρους

Πέντε Λίβυοι δικηγόροι προσέφυγαν στο αρμόδιο δικαστήριο της Τρίπολης στη Λιβύη, κατά του πρόσφατου μνημονίου, που υπέγραψε η Τουρκία με την «κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας», με επικεφαλής τον Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, και επιτρέπει στις τουρκικές εταιρείες να αναζητούν και να εξορύσσουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο στα λιβυκά ύδατα.

Οπως μεταδιδει η ανταποκρίτρια του Open και του ethnos.gr στην Τουρκία, Σοφία Ζαχαράκη, η προσφυγή ζητεί, σύμφωνα με τον ενημερωτικό ιστότοπο Al-Arabiya με έδρα το Ντουμπάι, την ακύρωση του μνημονίου, με μία σειρά επιχειρημάτων, όπως ότι η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά δεν νομιμοποιείται να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες.

Επίσης η συμφωνία ονομάστηκε μνημόνιο κατανόησης, αλλά είναι μια οικονομική πετρελαϊκή συμφωνία και παραβιάζει πολλές διατάξεις του νόμου περί πετρελαίου, με πιο αξιοσημείωτη την έλλειψη εμπειρίας των τουρκικών εταιρειών στον τομέα αυτό.

Ταυτόχρονα οι δικηγόροι υπέβαλαν αίτηση προσωρινής διαταγής για την άμεση αναστολή της, επειδή «υφάρπαξε παρανόμως από την εθνική εταιρεία πετρελαίου της Λιβύης την αποκλειστική δικαιοδοσία της για εμπόριο πετρελαίου και περιέχει κείμενα που χρήζουν διαφορετικών ερμηνειών, προκαλώντας σοβαρή βλάβη που δεν μπορεί να αποκατασταθεί, εάν η Τουρκία ξεκινήσει την υλοποίηση της συμφωνίας».

Η εξέλιξη αυτή, σύμφωνα με τον Οθωμανολόγο – Νομικό Δρ. Δημήτρη Σταθακόπουλο, ανάλογα φυσικά με την έκβασή της, μπορεί να λύσει αυτόματα τα χέρια της Ελλάδας, της Αιγύπτου και άλλων χωρών με έννομο συμφέρον, που θα επιδίωκαν την ακύρωση του μνημονίου.

Όπως ανέφερε στην Ώρα Ελλάδας και το ΟΡΕΝ ο Δημήτρης Σταθακόπουλος, το μνημόνιο εκ προοιμίου δεν θεωρείται άκυρο, παρά μόνο ακυρώσιμο, μόνο εάν προσφύγει κάποιος, όπως εν προκειμένω οι Λίβυοι δικηγόροι, τότε μπορεί να ακυρωθεί.

Η προσφυγή έγινε δεκτή ως προς το παραδεκτό της κατάθεσης και αναμένεται προσδιορισμός δικασίμου και έκδοση απόφασης.

Εάν ακυρωθεί δια της δικαστικής οδού, η Τουρκία θεωρητικά μπορεί να ζητήσει αποζημίωση από τη Λιβύη, για διαφυγόντα κέρδη, ισχυριζόμενη πως όταν υπέγραφε ήταν καλόπιστη και δεν ανέμενε ακύρωση.