Παλιοσπύρου: Μπορεί να σκεφθώ να πολιτευθώ

Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μίλησε στα Παραπολιτικά 90.1 Fm στην εκπομπή «Στον αέρα» με τη δημοσιογράφο Νίκη Λυμπεράκη.

Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μίλησε για το όραμά της αναφορικά με το ίδρυμα που ίδρυσε για εγκαυματίες το «Ioanna Paliospirou foundation», την επιστροφή της στο σημείο που δέχτηκε την άγρια επίθεση με βιτριόλι και την πορεία της αποκατάστασης της υγείας της, ενώ ερωτηθείσα για το εάν θα κατέβαινε στον πολιτικό στίβο απάντησε: «Δεν μου αρέσουν καθόλου τα κόμματα, αυτοί οι διαχωρισμοί, εμένα το μυαλό μου και όλη μου ενέργειά μου είναι στην κοινωνία, στους ανθρώπους που νιώθω ότι με χρειάζονται και τους χρειάζομαι και εγώ. Αν νιώσω ότι μπορώ να προσφέρω κάτι μέσα από αυτό μπορεί να το σκεφτώ αλλά έχω βρει τον τρόπο να δίνω αυτή την ενέργεια έτσι κι αλλιώς αυτή τη στιγμή».

Αναλυτικά όσα είπε η Ιωάννα Παλιοσπύρου :

Για το εθνικό μητρώο εγκαυματιών

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ: Το εθνικό μητρώο εγκαυματιών ήταν από τα πρώτα και από τα πιο σημαντικά για τον καθένα μας που έγινε γιατί μας αφορά όλους. Κι εμένα αν μου έλεγες τι εικόνα έχω πριν μου συμβεί η επίθεση δεν είχα αντιληφθεί ότι η ανάγκη είναι τόσο μεγάλη και ότι τα εγκαύματα στη χώρα μας είναι τόσα πολλά. Λόγω της επίθεσης και της κατάστασής μου και επειδή επισκέπτομαι συχνά τα νοσοκομεία και επειδή ο κόσμος νιώθει πολύ οικεία και συνεχώς επικοινωνεί μαζί μου έχω μια καλύτερη εικόνα πλέον για το πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα και πόσο σημαντικό είναι το μητρώο. Μέχρι πρότινος δεν ξέραμε πόσοι είναι οι εγκαυματίες στη χώρα μας κάθε χρόνο, δεν είχαμε δηλαδή νούμερα γιατί δεν καταγράφονταν κάπου τα περιστατικά και επίσης πλέον με την αλλαγή του νόμου υπάρχει η καταγραφή και υπάρχουν τα μητρώα των ανθρώπων σε μια λίστα με βάση την οποία μπορεί κάποιος να πάει να απευθυνθεί στο φαρμακείο του και να του καλύπτονται τα φάρμακα και τα υλικά που χρειάζεται. Πριν από αυτό έπρεπε να τα πληρώνει όλα από την τσέπη του και αυτό είναι ένα αρκετά μεγάλο ποσό μηνιαία για τον καθένα μας το οποίο είναι απαγορευτικό για τους περισσότερους και το αποτέλεσμα ήταν οι ανθρωποι να μην ακολουθούν τις οδηγίες των γιατρών, να μην κάνουν την αποκατάσταση και τη συντήρηση και τη φροντίδα που έπρεπε στο σώμα τους άρα και το αποτέλεσμα δεν ήταν το μέγιστο δυνατό. Τώρα αυτό έχουμε φροντίσει να αλλάξει γιατί τώρα μπαίνουνε οι βάσεις και καθορίζονται οι τρόποι. Είναι σημαντικό να νιώθει ο εγκαυματίας αυτή την ασφάλεια ότι ό, τι χρειαστεί του παρέχεται και δεν χρειάζεται να αγχώνεται για το οικονομικό.

Ερωτηθείσα πόσα χρόνια θα πάρει η αποκατάσταση της

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ: Μακάρι να είχα ένα πλάνο, δεν αναλαμβάνει κανένας γιατρός την ευθύνη να μου πει ακριβώς, δεν γνωρίζουμε γιατί εξαρτάται από πάρα πολλές παραμέτρους από τον οργανισμό, από το πόσο καλά θα πάνε τα χειρουργεία οπότε δεν ξέρουμε.

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Έχω αποδεχτεί αυτό που μου έχει συμβεί και έχω αποδεχτεί και όλο αυτό που πρέπει να κάνω για να συνεχίσω τη ζωή μου. Η αποκατάστασή μου με τους στόχους μου πάνε παράλληλα. Για παράδειγμα τώρα ήταν μια περίοδος που ήταν δημιουργική που είχα πει ότι θα κάνω κάποια πράγματα όπως το ίδρυμα, τώρα ξέρω ότι σε 10 μέρες θα μπω χειρουργείο και θα είμαι εκτός για ένα μήνα οπότε δεν προγραμματίζω συναντήσεις κλπ. Άρα αυτά τα δύο προχωράνε παράλληλα υπάρχει περίοδος που είναι πιο δημιουργική και περίοδος που είναι ιατρική, το έχω δεχτεί και πορεύομαι με αυτό γιατί ξέρω καταρχάς ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος και κατά δεύτερον επειδή η ζωή είναι όμορφη και γλυκιά και έχω ακόμα πάρα πολλά πράγματα που θέλω να κάνω και να ζήσω ό,τι πρέπει να κάνω θα το κάνω.

Αναφορικά με το Ioanna Paliospirou foundation

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ: Η σκέψη ήρθε αρκετά νωρίς , 6-7 μήνες αφού βγήκα από το νοσοκομείο γιατί βγήκα από το νοσοκομείο και είχα αφεθεί στη μοίρα μου εκείνη την περίοδο. Είπα ότι «μου συνέβη, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να κάνω –το οποίο δεν ήταν αλήθεια- και είπα ότι θα προσπαθήσω απλά να υπάρχω». Όμως λόγω κάποιων ανθρώπων που ήταν πολύ κοντά μου τότε όπως είναι η Α. Ναθαναήλ ήρθε και με ταρακούνησε και μου είπε «όχι δεν είναι έτσι τα πράγματα, πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο να κάνουμε, κάτι να αναζητήσουμε, να μάθουμε κανείς δεν τα ξέρει όλα» και έτσι ξεκίνησε μια διαδικασία αναζήτησης θεραπειών και τρόπων να δούμε άλλες χώρες πως αντιμετωπίζουν ανάλογα περιστατικά γιατί στη χώρα μας ειδικά στο δικό μου περιστατικό δεν υπάρχει εμπειρία. Έχουμε μια πολύ καλή βάση στο Λάτσειο νοσοκομείο που έχω νοσηλευετεί αλλά από εκεί και πέρα μετά τη νοσηλεία υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα τα οποία εγώ σιγά –σιγά τα ανακάλυπτα. Μιλούσα με γιατρούς στο εξωτερικό, στη Γαλλία έχω περισσότερες επαφές αλλά και σε άλλες χώρες έχω μάθει και τώρα και λόγω του ιδρύματος ξεκινάω να κάνω μια έρευνα για το τι γίνεται στο εξωτερικό οπότε λεω ότι δεν μπορεί όλα αυτά να μην τα γνωρίζουμε εμείς εδώ και δεν μπορεί να μην παρέχονται όχι μόνο σε εμένα αλλά στον οποιονδήποτε μπορεί να βρεθεί σε μια δύσκολη θέση.
Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ: Εμένα αυτό που μου έλλειψε ήταν η καθοδήγηση αλλά αυτό το οποίο εγώ εισέπραξα πάρα πολύ ήταν η αγάπη και η αναγνώριση της αδικίας που μου είχε συμβεί που όλα αυτά είχαν αντίκτυπο στην ψυχολογία μου. Εννοώ ότι με βοήθησαν ψυχολογικά γιατι όταν νιώθεις «Ιωάννα προχώρα και εμείς είμαστε δίπλα σου» το αντιμετωπίζεις με άλλο θάρρος οπότε σκεφτόμουν ότι ο επόμενος που κάτι θα του συμβεί χωρίς όλη αυτή την υποστήριξη και την αγάπη πως θα τα καταφέρει;

Σχετικά με την υποστήριξη του κόσμου

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ: Την βλέπω κάθε μέρα, είναι φανταστικό. Δίνω και παίρνω τόση αγάπη και αυτό γίνεται κάθε μέρα.
Ερωτηθείσα αν είναι θυμωμένη με ότι της έχει συμβεί.

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Έχουν περάσει 2,5 χρόνια δεν μου έχει βγει ακόμα θυμός, δεν μιλάω στιγμιαία ή σε φάσεις που μπορεί να πονάω πολύ όπως είναι τα χειρουργεία γενικά όμως δεν έχω νιώσει θυμό γιατί το μυαλό μου λειτουργεί μαθηματικά οπότε λέω «έχω ένα πρόβλημα, θα αναλύσω μετά το πώς και το γιατί, πάμε τώρα να βρω τη λύση και τα υπόλοιπα θα τα εξετάσω μετά». Ίσως επειδή όλη τη συγκέντρωσή μου την είχα δώσει στο πως θα μπορέσω να ορθοποδήσω, στο ότι νιώθω αυτά τα 2,5 χρόνια ευάλωτη σε ότι αφορά την υγεία μου.

Ερωτηθείσα αν σκέφτεται την εγκληματία που την τραυμάτισε

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Όχι θα ήταν ψέματα να πω ότι τη σκέφτομαι γιατί είναι τόσα πολλά τα υπόλοιπα που έχω να σκεφτώ, να διαχειριστώ, να προγραμματίσω, να ονειρευτώ που δεν μένει χρόνος για αυτό.

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ: Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάτι να με σταματήσει από το να θέλω να ζήσω τη ζωή μου όμορφα.

Για το ότι έχει γίνει σύμβολο

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Αυτή η εικόνα του συμβόλου από τη μια είναι κάτι που με χαροποιεί πολύ, εννοείται ότι σε εμένα λειτουργεί σαν παρηγοριά σε όλο αυτό που μου έχει συμβεί γιατί είναι σαν να μην το έχω πάθει άδικα, σαν να μην το έχω τραβήξει όλα αυτά χωρίς λόγο γιατί εξαρχής έχει γίνει όλο χωρίς λόγο, αλλά είναι σαν να δίνει νόημα στον πόνο και σε όλο αυτό που βιώνω αλλά από την άλλη νιώθω και πολύ μεγάλη ευθύνη. Είναι ευθύνη να ξέρεις ότι επηρεάζεις ανθρώπους.

Ερωτηθείσα πως ήταν για αυτή να επιστρέφει στο σημείο της επίθεσης

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Ο ψυχίατρος μου είχε τους ενδοιασμούς του δεν ήξερε πως θα αντιδράσω, ακόμα και εκείνος ένιωθε περίεργα. Εμένα το συναίσθημά μου ήταν συναίσθημα νίκης. Για μένα ήταν μια νίκη ότι βρίσκομαι στο ίδιο σημείο, κάνω αυτό που κάνω και είναι τελείως αντίθετο δηλαδή στο ίδιο σημείο έγινε κάτι πάρα πολύ κακό και άσχημο αλλά εγώ το χρησιμοποιώ αυτό και από το ίδιο σημείο ξεκινάω κάτι όμορφο.

Αναφορικά με τις δράσεις του Ioanna Paliospirou foundation

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Ζητάμε να μας περιγράψουν την εμπειρία τους με το έγκαυμα, όσοι έχουν εμπειρία με το έγκαυμα, να μας πουν πως τους συνέβη, ποια ήταν η αντιμετώπισή τους, ποια ήταν τα λάθη, ποια θα ήθελαν να έχουν σαν παροχή και δεν την είχαν. Δηλαδή κάποια στοιχεία για να συλλέξουμε και να καταλάβουμε που υπάρχουν τα κενά γιατί εγώ μιλάω με βάση αυτό που έχω βιώσει εγώ αλλά για να γίνει πιο σωστά και να στηρίζεται στις ανάγκες των ανθρώπων χρειαζόμαστε την καθοδήγηση τους και τη συμμετοχή τους.

Ερωτηθείσα ποιο είναι το όραμα της για την πορεία του ιδρύματος

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Θέλω μια μέρα να υπάρχει ένας χώρος που θα μπορεί ο εγκαυματίας να χτυπήσει την πόρτα , να πει «χρειάζομαι βοήθεια» και εκεί να είναι μια οικογένεια για εκείνον που θα τον στηρίξει, θα τον καταλάβει, δεν θα τον κρίνει, θα τον αγκαλιάσει ακριβώς όπως είναι και θα τον βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί. Επειδή αυτό μου έλειψε στην δική μου περίπτωση προσπαθούσα να βρω έναν άλλο εγκαυματία, έναν άλλο άνθρωπο που του έχει συμβεί κάτι ανάλογο να μιλήσω μαζί του, να τον ακουμπήσω, να δω. Μου έλεγε η γιατρός μου «θα έχεις μοσχεύματα» ποιος ξέρει τι είναι το μόσχευμα, τι υφή έχει, τι μορφή έχει και η αλήθεια είναι ότι μόνο όταν μίλησα με την κα Κούνεβα κατάλαβα.

Ερωτηθείσα αν θα κατέβει στην πολιτική

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ: Δεν έχω διαβάσει τίποτα, δεν με έχουν ενοχλήσει από πουθενά, δεν ξέρω κάτι. Εμένα όλος μου ο χρόνος μοιράζεται στο ίδρυμα, στα podcasts, στα χειρουργεία μου. Δεν μου αρέσουν καθόλου τα κόμματα, αυτοί οι διαχωρισμοί, εμένα το μυαλό μου και όλη μου ενέργειά μου είναι στην κοινωνία, στους ανθρώπους που νιώθω ότι με χρειάζονται και τους χρειάζομαι και εγώ. Αν νιώσω ότι μπορώ να προσφέρω κάτι μέσα από αυτό μπορεί να το σκεφτώ αλλά έχω βρει τον τρόπο να δίνω αυτή την ενέργεια έτσι κι αλλιώς αυτή τη στιγμή.

Ερωτηθείσα πως φαντάζεται τον εαυτό της σε μερικά χρόνια από τώρα

Ι.ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ:Φαντάζομαι ευτυχισμένο τον εαυτό μου. Θέλω να είμαι ευτυχισμένη είτε αυτό σημαίνει ότι θα είμαι στο Μάτσου-Πίτσου, είτε σημαίνει ότι θα είμαι σε ένα σπίτι με παιδάκια και σύζυγο, θέλω να είμαι ευτυχισμένη. Ο όρος ευτυχία ανά περιόδους αλλάζει για τον καθένα μας, αυτή τη στιγμή για μένα ευτυχία είναι να πετύχουν τα χειρουργεία μου και να γίνει αποκατάσταση στην υγεία μου. Μελλοντικά ναι θα ήθελα και παιδάκια και σύζυγο και ένα σπιτικό. Θα ήθελα να κάνω και ταξίδια. Είναι επιλογή η ευτυχία…