“Συνεπιβατισμός”: Ερωτήματα για την έρευνα της “Αττικο Μετρό”- Ετοιμάζεται ειδική εφαρμογή ενόψει όξυνσης της ενεργειακής κρίσης

Συνεπιβατισμός ονομάζεται η πρακτική κατά την οποία κάποιος που ταξιδεύει μόνος με το όχημά του, δέχεται και άλλους επιβάτες γνωστούς ή άγνωστους προς αυτόν, με σκοπό να μοιραστεί τα έξοδα χρήσης του οχήματος που προκύπτουν, όπως βενζίνη, πάρκινγκ, service, ανταλλακτικά και διόδια.

Το συνολικό κόστος το μοιράζονται όλοι μαζί με τον οδηγό. Ο συνεπιβατισμός λειτουργεί ως συμπλήρωμα του δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς ή και ως μια πράξη αλληλεγγύης. Νομικά είναι όλοι ασφαλισμένοι σε περίπτωση ατυχήματος (αστική ευθύνη), εκτός αν το αυτοκίνητο κινείται ανασφάλιστο. Επίσης δεν επιτρέπεται ο οδηγός να αποκομίσει περισσότερα λεφτά, δηλαδή κέρδος από τους συνεπιβάτες. Αυτό είναι νομικό παράπτωμα.

Τις τελευταίες ημέρες, επιβάτες του μετρό της Αθήνας έλαβαν σχετικά φυλάδια με παραπομπές σε μία διαδικτυακή έρευνα, τα ερωτήματα της οποίας καλούνταν να απαντήσουν, όπου κύριο θέμα ήταν αυτό του συνεπιβατισμού.

Επί της ουσίας, οι χρήστες καλούνται να εγγραφούν σε μία πλατφόρμα (app) μέσω της οποίας θα μπορούν να αναζητούν επιβάτη εάν οι ίδιοι είναι οδηγοί, ή το αντίστροφο. Σκοπός, όπως φαίνεται, από την έρευνα είναι να διαμορφωθεί ένα “κίνημα συνήθειας”, ώστε οι πολίτες να δέχονται συνεπιβάτη, ή να αναζητούν οδηγό Ι.Χ αυτοκινήτου για να φτάσουν σε σταθμούς του μετρό. Οι γνωρίζοντες κάνουν λόγο για μία πλατφόρμα τύπου UBER ή TaxiBeat που προετοιμάζεται από το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής σε συνεργασία με το υπουργείο Μεταφορών και την “Αττικό Μετρό”.

Αποτέλεσμα της πρακτικής του συνεπιβατισμού είναι η μείωση των ρύπων στο περιβάλλον, η οικονομία που γίνεται με τον διαμοιρασμό του κόστους της διαδρομής και φυσικά η κοινωνικότητα που προσφέρει στους επιβαίνοντες του οχήματος, μιας και δίνει την ευκαιρία να γνωριστούν άνθρωποι τελείως άγνωστοι μεταξύ τους. Επίσης, συμβάλλει στη μείωση του κυκλοφοριακού λόγο της χρήσης λιγότερων οχημάτων προς μια κοινή διαδρομή.

Ανάλογα με τις τοπικές συνήθειες, ο συνεπιβατισμός μπορεί να μην συνηθίζεται, είτε να θεωρείται φυσιολογική πρακτική, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ, και στη Γερμανία. Σε κάποιες περιπτώσεις, είναι θεσμοθετημένη πρακτική, όπως σε εταιρείες που παρέχουν αυτοκίνητο στους υπαλλήλους τους, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να το χρησιμοποιούν μαζί με συναδέλφους τους για να πηγαίνουν στην εργασία τους και να επιστρέφουν από αυτήν.Ο συνεπιβατισμός λειτουργεί ως συμπλήρωμα του δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς ή και ως μια πράξη αλληλεγγύης.

Είναι, όμως, πολύ πιθανό να πρόκειται για ένα από τα μέτρα που θα τεθούν σε εφαρμογή ενόψει χειμώνα με σκοπό να μειωθεί η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, κυρίως των δημοτικών συγκοινωνιών και των άλλων λεωφορείων από επιβάτες που τα χρησιμοποιούν για να φτάσουν σε σταθμούς του μετρό. Με αυτό τον τρόπο ίσως περιορισθούν τα δρομολόγια και μειωθεί η κατανάλωση βενζίνης ως ένα μέτρο γενικότερου περιορισμού μαζί με άλλα που θα αποτελέσουν το σχέδιο έκτακτης ανάγκης λόγω της ενεργειακής κρίσης, αν και είναι βέβαιο πως θα στοχεύει και στην μείωση των ρύπων.