Ποιος θα κυβερνήσει τη Γερμανία- Τα σενάρια της τελευταίας στιγμής πριν τις κάλπες

Λιγότερο από τρεις μέρες απομένουν από τις γερμανικές εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου και όλοι αναμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα της κάλπης μετά τις διάφορες εκπλήξεις της προεκλογικής περιόδου.

H Zeit Online παρατηρεί: «Στην τελευταία μεγάλη τηλεοπτική συζήτηση πριν από τις εκλογές οι κορυφαίοι πολιτικοί των μεγαλύτερων κομμάτων έκλεισαν το μάτι σε πιθανές επιλογές συγκυβέρνησης. Στον ‘τελευταίο γύρο’ το βάρος έπεσε στο ποιος θα μπορούσε να ταιριάξει καλύτερα με ποιον μετά τις εκλογές. Τα κρατικά κανάλια ARD και ZDF είχαν ήδη κανονίσει να τοποθετήσουν τους πολιτικούς σε υποτιθέμενα ‘στρατόπεδα’: από τη μια μεριά Αριστερά, Πράσινοι και Σοσιαλδημοκράτες, από την άλλη Χριστιανοδημοκράτες, Χριστιανοκοινωνιστές και Φιλελεύθεροι και στην άκρη η Εναλλακτική για τη Γερμανία.» Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Όλαφ Σολτς «έκανε πάντως για άλλη μια φορά ξεκάθαρο ότι κατά προτίμηση θα συγκυβερνούσε μόνο με τους Πρασίνους» ενώ η επικεφαλής των Πρασίνων Αναλένα Μπέρμποκ «κράτησε ρητά απόσταση από τα δύο νυν συγκυβερνώντα κόμματα, Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες».

Το Spiegel Online μεταξύ άλλων εστιάζει στον υποψήφιο των Χριστιανοδημοκρατών Άρμιν Λάσετ: «Τι απομένει τελικά από αυτή την εμφάνιση του υποψηφίου της Χριστιανικής Ένωσης; Ότι προκειμένου να πείσει τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν CDU/CSU συνεχίζει να βασίζεται πλήρως σε μια εκστρατεία φόβου απέναντι στο ενδεχόμενο μιας συγκυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Αριστεράς (…) ‘Πρέπει να είμαστε τόσο ισχυροί ως Χριστιανική Ένωση ώστε να μην καταστεί εφικτός ένας τέτοιος συνασπισμός’ ανέφερε».

«Άγνωστος Χ» πάντως στο μετεκλογικό σκηνικό παραμένουν οι Φιλελεύθεροι. Όπως παρατηρεί το περιοδικό Stern στην ιστοσελίδα του: «Όπως έχουν τα πράγματα τώρα, δυνατές φαίνονται μετεκλογικές συνεργασίες τόσο με τη Χριστιανική Ένωση και τους Πράσινους, όσο και με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους (…) Μέχρι στιγμής ο επικεφαλής του κόμματος Κρίστιαν Λίντνερ στέλνει σήματα προς την κατεύθυνση της Χριστιανικής Ένωσης – και αυτή τη φορά στο ντιμπέιτ, ωστόσο άφησε μια μικρή πόρτα ανοιχτή στο θέμα της οικονομικής πολιτικής, το βασικό ζήτημα των Φιλελευθέρων.»

Σε σχόλιο στο πρωτοσέλιδό της η Frankfurter Allgemeine Zeitung εστιάζει στο SPD και τα σενάρια που το θέλουν να είναι το κόμμα εκείνο που θα καθορίσει τον σχηματισμό της επόμενης γερμανικής κυβέρνησης. «Ούτε το ίδιο το SPD μπορεί ακόμη να πιστέψει καλά-καλά ότι μπορεί να κάνει το θαύμα την Κυριακή και να περάσει τη Χριστιανική Ένωση» παρατηρεί η FAZ. Ωστόσο, όπως υπενθυμίζει, «το SPD διαθέτει την εμπειρία από τη δεκαετία του ’70, όταν είχε καταφέρει να μπει στην καγκελαρία ως δεύτερο κόμμα, πίσω από τη Χριστιανική Ένωση, με τη βοήθεια ενός κυβερνητικού εταίρου».

Αλλά τι μπορεί να συμβεί σήμερα; Σύμφωνα με το σχόλιο «ακόμη κι από τη δεύτερη θέση ο Σολτς θα είχε την ευκαιρία να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με τους Πρασίνους και την Αριστερά.Ο συμπρόεδρος του SPD Φρανκ Βάλτερ-Μπόργιανς παραδέχθηκε έμμεσα ότι ο Σολτς δεν θα άφηνε ανεκμετάλλευτη αυτή την επιλογή (…) Σα να μύρισε πρωινός ‘κοκκινο-πράσινος’ αέρας με καγκελάριο τον Όλαφ Σολτς».

H ικανοποίηση Μακρόν

Oι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν εκφράσει δημοσίως κάποια προτίμηση, αλλά αναλυτές, δεξαμενές σκέψης και καλά πληροφορημένοι πολιτικοί παρατηρητές εικάζουν ποιος εκ των τριών θα ήταν ο καλύτερος για ποια χώρα της ΕΕ: ο μέχρι πρότινος υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ, Σολτς ή εκλεκτός της, Άρμιν Λάσετ, ή ακόμη και η υποψήφια των Πρασίνων. Η ευρωπαϊκή πολιτική της Γερμανίας έπαιξε ελάχιστο ρόλο στη διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας και σχεδόν μηδαμινό στις τρεις τηλεμαχίες που ανέδειξαν νικητή τον σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο. Και τα σχέδιά τους, σε περίπτωση που ανέλθουν στην εξουσία, παραμένουν θολά.

ADVERTISING

Ποιον θα ήθελε η Γαλλία
Ο Εμανουέλ Μακρόν μάλλον θα τρίβει τα χέρια του με ικανοποίηση, αφού μέχρι να αναδειχθεί ο επόμενος κυβερνητικός συνασπισμός του νέου καγκελάριου της Γερμανίας, ο Γάλλος πρόεδρος θα είναι αναμφισβήτητα ο ισχυρότερος πολιτικός στην ΕΕ. Ο Μακρόν θα αναλάβει την προεδρία του συμβουλίου της ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του ερχόμενου έτους, ενώ την άνοιξη θα δώσει τη μάχη της επανεκλογής του. Η απερχόμενη καγκελάριος Μέρκελ είχε ψήσει το ψάρι στα χείλη του Μακρόν όσον αφορά στο όραμά του για την Ευρώπη και τη χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής και μόνον στο Ταμείο Ανάκαμψης μεσούσης της πανδημίας οι δύο ηγέτες συνεργάστηκαν στενά. Με τον Όλαφ Σολτς τα πράγματα για το Παρίσι θα ήταν κάπως ευκολότερα όσον αφορά την κοινή έκδοση χρέους, αφού, όπως σημειώνει και η DW, ο Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός θεωρείται από τους εφευρέτες των κορωνο-ομολόγων. Παράλληλα ο Σολτς συμμερίζεται τις απόψεις του Μακρόν για την αναγκαία ευρωπαϊκή «κυριαρχία» αναφορικά με την άμυνα, τη βιομηχανική πολιτική ή την προστασία του κλίματος.
Αυτό, όμως, ισχύει και για τον Λάσετ, που επισκέφθηκε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας – όπως και ο Σολτς – το Ελυζέ και εμφανίζεται ως ένα μείγμα του Μακρόν και της Μέρκελ, σημειώνοντας ότι λόγω της γεωγραφικής της θέσης η ιδιαίτερη πατρίδα του, το Άαχεν, βρίσκεται εξίσου κοντά, αν όχι εγγύτερα στο Παρίσι, απ’ ό,τι στο Βερολίνο. Ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Κλεμάν Μπον, φρόντισε πάντως να στείλει προχθές Τρίτη μήνυμα στο Βερολίνο για τον γαλλογερμανικό άξονα στην ΕΕ: «Στην Ευρώπη δεν μπορείς να είσαι μόνος σου ισχυρός. Δεν μπορούμε χωρίς τη Γερμανία, ούτε η Γερμανία χωρίς εμάς», πράγμα που σημαίνει ότι όποιος κι αν είναι ο διάδοχος της Μέρκελ οι δύο χώρες θα συνεχίσουν να συνεργάζονται. Στο μεταξύ η υποψήφια των Πρασίνων τόνισε ότι δεν είχε διάθεση να πάει στο Παρίσι, αφού «το Ελυζέ δεν είναι ο κατάλληλος τόπος για προεκλογική καμπάνια», αν και αρκετοί σχολιάζουν ότι η Μπέρμποκ δεν έλαβε σχετική πρόσκληση από τον Μακρόν.

Πηγή: DW, iefimerida.gr