Γκρίνιες στο επικοινωνιακό της Κουμουνδούρου…

Πυκνώνουν ξανά οι γκρίνιες για το επικοινωνιακό επιτελείο της Κουμουνδούρου παρά την ενδιαφέρουσα κινητικότητα που επιδεικνύει το τελευταίο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας και την διεθνή ανταπόκριση που είχε η αρχικώς χλευασθείσα από την κυβέρνηση πρωτοβουλία του για την άρση της πατέντας των εμβολίων από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Κι ενώ το Politico, η Deutsche Welle και άλλα διεθνή μέσα ενημέρωσης αποτυπώνουν τις πρωτοβουλίες Τσίπρα, το επιτελείο της Κουμουνδούρου αδυνατεί να διευρύνει την επικοινωνία του με τα εγχώρια ΜΜΕ.

Ακόμα και συντάκτες που καλύπτουν επί αρκετά χρόνια το ρεπορτάζ του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Νάσος Ηλιόπουλος αποφεύγει να επικοινωνεί μαζί τους, ή περιορίζει την επικοινωνία του μόνο σε ένα στενό κύκλο δημοσιογράφων. Ακόμα και οι αναπληρωτές εκπρόσωποι Τύπου (Νικολαϊδης, Καραγιάννη, Καλπάκης) έχουν περιορισμένη πρόσβαση και ελάχιστες εμφανίσεις σε ΜΜΕ, πλην ίσως του πρώτου που παρεμβαίνει συχνά και με επιτυχία στα social media.

Ελπίδες έχουν επενδυθεί στην αναβάθμιση του έμπειρου δημοσιογράφου Μπάμπη Παπαδάκη (πρώην διευθυντής στο “Έθνος” και στη δημόσια τηλεόραση), ο οποίος είναι ο πρώτος επαγγελματίας δημοσιογράφος με θητεία στα λεγόμενα “συστημικά” ΜΜΕ που αναλαμβάνει ρόλο στο γραφείο Τύπου του κόμματος (πλην, βεβαίως, του Θανάση Καρτερού που, όμως, έχει ρόλο συμβούλου στρατηγικής δίπλα στον πρόεδρο του κόμματος). Ισχυρότατος παραμένει στο επιτελείο ο Νίκος Ανδριόπουλος με στενή σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος, ωστόσο, ολόκληρο το προηγούμενο διάστημα υπέκυψε, όπως συζητείται, στην τακτική της επιλεκτικής επικοινωνίας με ελάχιστους δημοσιογράφους, γεγονός που έχει προκαλέσει δυσαρέσκειες.

Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και συναντήσεις επικοινωνίας που προγραμματίζονται κατά καιρούς με ανθρώπους του Τύπου παραπέμπονται στις καλένδες. Από την άλλη, ωστόσο, κάποιοι παράγοντες του επικοινωνιακού επιτελείου δείχνουν “προτίμηση” σε συγκεκριμένους συντάκτες και μέσα ενημέρωσης (ως επί το πλείστον διαδικτυακά), προς τα οποία κατευθύνονται “αποκλειστικότητες” και “διαρροές”.