“A Promised Land”, ή η χώρα των ψεμάτων και των τεράτων;

 “A Promised Land”, ή η χώρα των ψεμάτων και των τεράτων;

Ανακαλύπτουν έκπληκτοι ορισμένοι την “αλήθεια” σχετικά με την πηγή των κακών της δεκαετούς ελληνικής κρίσης στις γραμμές των απομνημονευμάτων του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα. Παρότι δυσκολεύεται κανείς να εντοπίσει κάποια αναφορά στα πρωτοσέλιδα πολλών εφημερίδων, χθες η “είδηση” έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Ο Ομπάμα αποκαλύπτει στον βιβλίο του υπό τον εύγλωττο τίτλο “A Promised Land” -που θα ταίριαζε τόσο και για όσα υπέστη τα προηγούμενα χρόνια η ελληνική κοινωνία- πως η είσοδος της ελληνικής οικονομίας στην περίοδο της βιαιότητας των μνημονίων συνέβη με τον τρόπο που συνέβη με σκοπό να διασωθούν οι εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα γερμανικές και γαλλικές τράπεζες.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Έχουν παρέλθει δέκα χρόνια από τότε και η εγχώρια χρηματοπιστωτική και πολιτική ηγεμονία αναζητά ακόμα πειστήρια. Υποκρισία και ψέματα. Ο Μπάρακ Ομπάμα ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει με την βαρύτητα του ονόματός του και την εμπειρία του από την εμπλοκή -ενίοτε “σωτήρια”- στην ελληνική κρίση όσα γνωρίζαμε σχεδόν από την αρχή. Όταν κορυφαίος εγχώριος αξιωματούχος της εποχής ομολογούσε στο κυριακάτικο “Βήμα” πως το πρώτο μνημόνιο γράφτηκε “στο πόδι” αντιγράφοντας προγράμματα διάσωσης του ΔΝΤ για λατινοαμερικάνικες οικονομίες.

Το πολιτικό σύστημα δεν αναμετρήθηκε ποτέ με τις ευθύνες του. Σφετερίστηκε την συγκυρία, υιοθέτησε τις εντολές του γερμανικού imperium και δεν είχε ποτέ το σθένος να αντισταθεί. Όχι, φυσικά, όπως ανέφερε τότε η κρατούσα πολιτικομιντιακή αντίληψη, για να οδηγήσει “επαναστατικώ δικαίω” την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης (κάτι που είναι αλήθεια υποστήριζαν κάποιοι “δραχμιστές” της σκληρής δεξιάς αλλά και της απερίσκεπτης αριστεράς), αλλά για να διεκδικήσει άλλους όρους και άλλες πολιτικές που δεν θα εξόντωναν την κοινωνία και δεν θα κατέληγαν στην καταστροφή φαραωνικών διαστάσεων που υπέστημεν.

Η “αποκάλυψη” του Ομπάμα είναι η ήττα εκείνων που εξακολουθούν να κουνούν το δάκτυλο αλλά και όσων δεν στάθηκε εφικτό να προβάλλουν ένα τεκμηριωμένο εναλλακτικό σχέδιο.

Η “Γη της Επαγγελίας” είναι το πειστήριο του εγκλήματος σε μια δίκη με αμήχανο σώμα ενόρκων και με “στημένη” σύνθεση. Δέκα χρόνια μετά δεν έχουμε ακόμα συμφωνήσει ποιοι και πως χρεοκόπησαν τη χώρα και ποιοι και πως επέτρεψαν να εφαρμοστεί μια δέσμη προγραμμάτων που διέλυσαν την κοινωνική συνοχή χωρίς να επιφέρουν το αποτέλεσμα που υποσχέθηκαν.

Δεν είναι, όμως, το πρώτο πειστήριο. Είχαν προηγηθεί οι ομολογίες των ξένων πρωταγωνιστών της ελληνικής τραγωδίας. Είναι, ωστόσο, τρομακτικό το ότι κανείς από τους εγχώριους πρωταγωνιστές δεν έχει ακόμα αποδεχθεί τις ευθύνες του, δεν έχει ομολογήσει πως συνέπραξε στο έγκλημα.

Όσοι επισημαίναμε από τότε το πασιφανές ενοχοποιηθήκαμε. Όσοι τολμήσαμε να μιλήσουμε για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους απειληθήκαμε και απομονωθήκαμε. Αντιθέτως, εκείνοι που θεωρούσαν “ευλογία” την επιβολή του μοντέλου που αποκαλύπτει τώρα ο Ομπάμα σκαρφάλωσαν στην πολιτική ιεραρχία και εισέπραξαν οφέλη και επιρροή.

Στην τρέχουσα πολιτική αντιπαράθεση κυρίαρχη θέση έχει το 2015 και η ανόητη διαχείριση του πρώτου εξαμήνου εκείνης της χρονιάς. Και σε μεγάλο βαθμό σωστά. Σχεδόν ουδείς, όμως, δεν έχει παραδεχθεί πως πριν το 2015 η “αρχή του κακού” συνέβη το 2009 και το 2010- και τα χρόνια που ακολούθησαν.

Η “Γη της Επαγγελίας” αποκαλύπτει, τελικά, την “Χώρα της υποκρισίας και των ψεμάτων”. Και την παραίτηση της κοινωνίας που επιθετικά παρασύρθηκε σε φευδή αφηγήματα για να διαγράψει από τη μνήμη της αυτά που έχουν ομολογήσει ο Ομπάμα, ο “Γερούν-γερά”, η Λαγκάρντ και πολλοί άλλοι.

Μια κοινωνία και ένα πολιτικό σύστημα, όμως, που δεν αναμετρώνται με την πραγματικότητα των ευθυνών, δεν μπορούν να προχωρήσουν μπροστά…

Μπάρακ Ομπάμα: Νοέμβριος 2020- “Γη της Επαγγελίας”

Στα απομνημονεύματά του «Γη της Επαγγελίας» ( A Promised Land), που κυκλοφόρησαν την Τρίτη, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ γράφει: «Παρατήρησα πως σπάνια ανέφεραν ότι οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες ήταν από τους μεγαλύτερους δανειστές της Ελλάδας ή ότι μεγάλο μέρος του χρέους των Ελλήνων είχε συσσωρευτεί αγοράζοντας γερμανικές και γαλλικές εξαγωγές – δεδομένα που θα μπορούσαν να έχουν καταστήσει σαφές στους ψηφοφόρους τους γιατί διασώζουν τους Έλληνες».

10 Takeaways From Barack Obama's New Memoir 'A Promised Land'

Έχει δε σημασία ότι η κριτική δεν εντάσσεται στο πλαίσιο κάποιας προσωπικής αντίθεσης του Μπαράκ Ομπάμα προς την Άγκελα Μέρκελ ή τον Νικολά Σαρκοζί.

Άλλωστε, στο ίδιο βιβλίο εκθειάζει την προσωπικότητα και τις ηγετικές ικανότητες της Γερμανίδας καγκελαρίου.

Αναφερόμενος, όμως, στην επιλογή αυτή της Γερμανίας και της Γαλλίας, ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ υπογραμμίζει ότι «ισοδυναμούσε με τη διάσωση των δικών τους τραπεζών και βιομηχανιών και ίσως ανησυχούσαν ότι μια τέτοια παραδοχή θα έστρεφε την προσοχή των ψηφοφόρων από τις αποτυχίες διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων, στις αποτυχίες εκείνων των Γερμανών ή Γάλλων αξιωματούχων που είναι επιφορτισμένοι με την εποπτεία των πρακτικών τραπεζικού δανεισμού»(πηγή: kathimerini.gr).

Γερούν Ντάϊσελμπλουμ:Δεκέμβριος 2017- Ευρωκοινοβούλιο

Ο βασικός στόχος, κυρίως, του πρώτου ελληνικού μνημονίου ήταν να «σωθούν» επενδυτές εκτός Ελλάδας, παραδέχθηκε ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, ενώπιον της Ευρωβουλής. Απαντώντας σε ερωτήσεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη και του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Νότη Μαριά, ο απερχόμενος πρόεδρος του Eurogroup αναφέρθηκε στα «λάθη» του παρελθόντος.

Ντάισελμπλουμ: Με το πρώτο ελληνικό μνημόνιο σώθηκαν οι ξένοι επενδυτές

«Τα πρώτα χρόνια έγιναν λάθη και στα πρώτα προγράμματα αυτοσχεδιάσαμε. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσαμε τις τράπεζες ήταν δαπανηρός και μη αποτελεσματικός. Είναι αλήθεια ότι στόχος ήταν να σωθούν οι επενδυτές εκτός Ελλάδας και γι’ αυτό είμαι υπέρ των κανόνων για το bail-in, έτσι ώστε να μην διασωθούν επενδυτές με χρήματα φορολογουμένων» είπε ο κ. Ντάισελμπλουμ, απαντώντας στο κ. Μαριά, ενώ σημείωσε ότι επρόκειτο για μια τεράστια κρίση, καθώς κινδύνευε με πλήρη κατάρρευση ο χρηματοπιστωτικός τομέας, αφήνοντας πολλές χώρες με υψηλό χρέος (πηγή: cnn.gr)

Κριστίν Λαγκάρντ: Ιανουάριος 2018- Γερμανική (δημόσια) τηλεόραση ARD:

Στην παραδοχή ότι η απόφαση του ΔΝΤ αλλά και της ΕΕ να διασωθεί η Ελλάδα το 2010 προήλθε κυρίως για να σωθούν οι τράπεζες προχώρησε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, σε συνέντευξή της στην ιστοσελίδα του πρώτου καναλιού της γερμανικής τηλεόρασης ARD.

Κρ. Λαγκάρντ: Το μνημόνιο επιβλήθηκε στην Ελλάδα για να σωθούν οι τράπεζες

«Πήρε χρόνο μέχρι να μάθουμε ποια ήταν η πραγματική κατάσταση της Ελλάδας και πόσο αυξανόταν μήνα με το μήνα το χρέος, επειδή μόνο λίγο-λίγο παίρναμε αυτές τις πληροφορίες. Αλλά μπορώ να σας πω ποια ήταν η πρώτιστη έγνοια μας. Οπωσδήποτε ήταν η ενίσχυση του τραπεζικού τομέα» ανέφερε η κ. Λαγκάρντ και συμπλήρωσε ότι: «Προς τούτο χρησιμοποιήσαμε διάφορα εργαλεία. Είτε με τη συμμετοχή σε τράπεζες, όπως έγινε στις ΗΠΑ με το πρόγραμμα TARP, είτε με ημικρατικοποίηση, όπως έγινε στη Μεγάλη Βρετανία. Ή με την επιβολή δανείων, όπως σε ορισμένες άλλες χώρες [σ.σ. Ελλάδα]. Σε κάθε περίπτωση, ήταν η αποφασιστική μας προσπάθεια»( πηγή: newpost.gr)

ESMT-Handelsblatt: Μάϊος 2016

Η 24σέλιδη έρευνα της Ευρωπαϊκής Σχολής Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας (ESMT) του Βερολίνου, η οποία δημοσιεύεται στην Handelsblatt, «αποδεικνύει ότι η Ευρώπη και το ΔΝΤ έσωσαν τα περασμένα χρόνια κυρίως τις τράπεζες και άλλους ιδιώτες πιστωτές».

Η σωτηρία κυρίως των ελληνικών τραπεζών αποδείχθηκε καταστροφική για τους φορολογούμενους, όπως σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.

«Τα μνημόνια έσωσαν τις ευρωπαϊκές τράπεζες, όχι την Ελλάδα»

Τονίζεται επίσης ότι οι υπολογισμοί εγείρουν αμφιβολίες για τον σχεδιασμό των προγραμμάτων βοήθειας, αφού με τα δάνεια εξυπηρετήθηκαν χρέη, αν και η Ελλάδα είναι από το 2010 ντε φάκτο χρεοκοπημένη.

«Με τα πακέτα βοήθειας σώθηκαν κυρίως ευρωπαϊκές τράπεζες», τονίζει ο διευθυντής της ESMT, Γιοργκ Ρόχολ, που συμμετέχει και στο γνωμοδοτικό συμβούλιο του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών.

«Το κούρεμα του ελληνικού χρέους θα έπρεπε να ήταν πιο σκόπιμο, είναι ήδη στην αρχή των προγραμμάτων βοήθειας το 2010» δήλωσε ο ίδιος για να προσθέσει: «Έπρεπε βέβαια η γερμανική κυβέρνηση να είχε στηρίξει πιθανόν τις γερμανικές τράπεζες με κρατική ενίσχυση, αλλά θα είχε γίνει σαφές τουλάχιστον που πάνε τα λεφτά».

Ο διευθυντής της ESMT σημειώνει με έμφαση ότι «πολλές διαμάχες μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας θα είχαν έτσι αποφευχθεί και το κόστος για τους Γερμανούς φορολογούμενους θα ήταν μικρότερο»(πηγή: efsyn.gr)

Σχετικά Άρθρα