Ήταν αναγκαίο το “διάγγελμα” Μητσοτάκη;

«…Δεν ακούσαμε τίποτε νέο. Τι νόημα έχει να επαναλαμβάνει ο πρωθυπουργός τα μέτρα πρόληψης που μέρες πριν έχουν ανακοινώσει οι αρμόδιοι; », διερωτάται η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο κύριο άρθρο της.

Και προσθέτει: «Είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός δεν μας έκανε σοφότερους, ούτε πρόσθεσε στην ενημέρωσή μας, κάτι περισσότερο για τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει η πολιτεία για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Το μόνο νέο ήταν οι αποστάσεις που υποχρεώθηκε να λάβει απέναντι στην άκαμπτη στάση της Εκκλησίας (…) Ήταν λογική μια τέτοια διαφοροποίηση και έγινε αναγκαστική για τον Κυρ. Μητσοτάκη από τη στιγμή που η ακραία πτέρυγα του κόμματός του, σαφώς για λόγους ψηφοθηρίας, ξεπέρασε κάθε όριο στην υπεράσπιση των αντιεπιστημονικών αποφάσεων της Εκκλησίας.

Στην προκείμενη περίπτωση, όμως, η ψηφοθηρία έχει κόστος. Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο έπρεπε να μπει ένα φρένο, καθώς μια πιθανή εξάπλωση του ιού που διαπιστωμένα θα προερχόταν από το χώρο των εκκλησιών, ενδεχομένως και απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, δεν θα άφηνε αλώβητη την πολιτική επιρροή του κυβερνώντος κόμματος.

Αυτό επιχείρησε», καταλήγει το κύριο άρθρο της «Εφημερίδας των Συντακτών», «να προλάβει χθες ο Κυρ. Μητσοτάκης διαφοροποιούμενος από την Εκκλησία: τις συνέπειες που θα είχε για το κόμμα του η μέχρι τώρα ανεύθυνη αντιμετώπιση του θέματος. Έστω κι έτσι, έστω και αργά και αφού χρειάστηκε να πιεστεί επανειλημμένα από την αντιπολίτευση, καλώς έπραξε. Και αν οι χθεσινές του ανακοινώσεις είχαν μόνο αυτό ως σκοπό, καλώς έγιναν, έστω και έτσι όπως έγιναν».

Ν. Παπ.