Κεντρικό άρθρο της Καθημερινής προσγειώνει την αισιοδοξία: Καλή η Ελλάδα, αλλά καλλίστη η Τουρκία

Σε πρωτοσέλιδο κεντρικό σχόλιο δημοσιευμένο στην Καθημερινή ο Διευθυντής Σύνταξης της Καθημερινής της Κυριακής, Νότης Παπαδόπουλος αναφέρει καθαρά και ξάστερα προς τα που γέρνει η αμερικανική ζυγαριά (σ.σ. ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία) με μια ταυτόχρονη προσπάθεια να μην ρίξει άμεσες ευθύνες στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ωστόσο δείχνει καθαρά πως δεν… χωρούν τα διθυραμβικά πρωτοσέλιδα και τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών για την συνάντηση Μητοστάκη – Τραμπ στο Λευκό Οίκο.

Σημειώνει τον θαυμασμό του Ντόναλντ Τραμπ προς την Τουρκία και τον «μεγάλο ηγέτη» Ταγίπ Ερντογάν παρά τους εναγκαλισμούς με τη Μόσχα αλλά και την ενίσχυση της σημασίας των αμερικανικών βάσεων στην Τουρκία, μετά τη δολοφονία του Σουλεϊμανί με αμερικανικό drone και προσθέτει:

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Καλή η Ελλάδα, αλλά καλλίστη η Τουρκία

Μόνο και μόνο το ότι συμφωνήθηκε –εκ των προτέρων– να μην υπάρξουν κοινές δηλώσεις μετά τη συνάντηση Τραμπ – Μητσοτάκη δείχνει ανάγλυφα το πώς βλέπει σήμερα ο Αμερικανός πρόεδρος τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Και πόσο τρομάζει –δικαίως– η Αθήνα από ενδεχόμενα αμετροεπή πυροτεχνήματα του παρορμητικού ενοίκου του Λευκού Οίκου.

Πόσο μάλλον όταν ο κ. Τραμπ δεν έχει ούτε μία στιγμή κρύψει τον θαυμασμό του για τον «φίλο του» και «μεγάλο ηγέτη» Ταγίπ Ερντογάν. Τον δικαιολόγησε που παράκουσε το ΝΑΤΟ και παρήγγειλε ρωσικά αντιαεροπορικά S-400, επιρρίπτοντας την ευθύνη στον προκάτοχό του πρόεδρο Ομπάμα που δεν του επέτρεψε να αγοράσει αμερικανικούς Πάτριοτ. Εφτασε μέχρι να πλέκει δημοσίως το εγκώμιο Ερντογάν μετά τη θρασύτατη και παράνομη για το διεθνές δίκαιο εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία.

Οπως έχουμε ξαναγράψει σε αυτήν εδώ τη στήλη, αν οι Κούρδοι συμπολεμιστές των Αμερικανών στον πόλεμο κατά του ISIS θυσιάζονται με τόση ευκολία για χάρη του Ερντογάν, τότε τι μπορούν να περιμένουν άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ –όπως εμείς– που δεν έχουν χάσει 11.000 μαχητές στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους;

Το χειρότερο. Μετά την ακατανόητη εκτέλεση, με εντολή Τραμπ, του Νο 2 του Ιράν, στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί από πυραύλους μη επανδρωμένου αεροσκάφους των ΗΠΑ, η Τουρκία και οι βάσεις απέκτησαν ξανά ξεχωριστή σημασία. Στα αντίποινα που υπόσχεται το Ιράν, οι ΗΠΑ θα πρέπει να είναι σε θέση να επιφέρουν καίρια απάντηση, ιδιαίτερα αν τα χτυπήματα πάρουν διαστάσεις.

Βεβαίως ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει δείξει ότι υποτιμά την Ελλάδα, αντιθέτως εκτιμά την αυξημένη αμυντική συνεργασία, που υπάρχει και ως αντίβαρο και εγγύηση απέναντι σε μια Τουρκία που όσο κι αν είναι πολύτιμη είναι και απρόβλεπτη.

Ωστόσο, γίνεται φανερό ότι οι μετοχές της Τουρκίας και του Ερντογάν είχαν αλματώδη άνοδο τις τελευταίες ημέρες στο προσωπικό χρηματιστήριο του προέδρου Τραμπ, ο οποίος εν μέσω κατηγοριών για καθαίρεσή του από το ύπατο αξίωμα, φαίνεται διατεθειμένος να κάνει το παν για την επανεκλογή του τον ερχόμενο Νοέμβριο.

Μπορεί η συνάντηση Μητσοτάκη – Τραμπ να πήγε πολύ καλά. Αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες όσα λέει η Αθήνα για επιθετικές προκλήσεις της Αγκυρας στο Αιγαίο και παράνομες τουρκολιβυκές συμφωνίες μάλλον έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς στη σημερινή συγκυρία, για τον Λευκό Οίκο η Ελλάδα είναι καλή, αλλά η Τουρκία καλλίστη.