Adolesence/ Υπάρχει λάθος στο σενάριο με το μαχαίρι της δολοφονίας;- Τι λέει ο συγγραφέας της σειράς του Netflix με τις περισσότερες προβολές σε 71 χώρες

Adolesence/ Υπάρχει λάθος στο σενάριο με το μαχαίρι της δολοφονίας;- Τι λέει ο συγγραφέας της σειράς του Netflix με τις περισσότερες προβολές σε 71 χώρες

Λίγο καιρό μετά την πρεμιέρα – κατά την οποία το Adolescence βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις περισσότερες προβολές του Netflix σε 71 χώρες σε όλο τον κόσμο – το Deadline.com έθεσε μερικές ερωτήσεις στον σεναριογράφο Jack Thorne. Ο συγγραφέας εξηγεί γιατί το Adolescence είναι η πιο αγνή εκδοχή του γραπτού του στην οθόνη και τι συνέβη με το όπλο δολοφονίας του Μίλερ.

Γιατί έγινε, όμως, τόσο μεγάλη επιτυχία το Adolescence; Σύμφωνα με όσα λέει ο Θορν στο Deadline, “Το μεγάλο ερώτημα ήταν γιατί αυξάνεται η βία από νεαρούς άνδρες ή αγόρια προς νεαρές γυναίκες ή κορίτσια; Γιατί συμβαίνει αυτό; Εξετάζοντας το και προσπαθώντας να θέσουμε αυτήν την ερώτηση όσο το δυνατόν πληρέστερα, χωρίς να δώσουμε εύκολες απαντήσεις, ήταν ο στόχος που θέσαμε ο Stephen [Graham] και εγώ πριν από χρόνια.”

Το Adolescence αφηγείται την ιστορία του Jamie Miller (Owen Cooper), ενός 13χρονου αγοριού που συλλαμβάνεται ως ύποπτος ότι δολοφόνησε τον συμμαθητή του . Ο Jack Thorne και ο Stephen Graham είναι οι δημιουργοί της μυθοπλασίας, η οποία αφήνει ένα μυστήριο σχετικά με το όπλο που χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή του εγκλήματος.

Αρκετοί τηλεθεατές, ωστόσο, αναρωτήθηκαν εάν έγινε κάποιο λάθος σχετικά με το μαχαίρι της δολοφονίας, το οποίο περιέργως πως εξαφανίστηκε. Μοιάζει, λένε, σαν να υπάρχει ένα κενό, ένα σφάλμα στην ιστορία.

Μιλώντας στο Deadline , ο συγγραφέας του Adolescence Jack Thorne εξήγησε πώς το μαχαίρι δεν ήταν γραφτό να εμφανιστεί ποτέ. Πάντα επρόκειτο να είναι ένα ελαφρύ γκρεμό, και όχι, αυτό δεν είναι για να συνεχιστεί στη δεύτερη σεζόν.

“Νομίζω ότι υπάρχει μια πραγματική χαρά στο ημιτελές. Υπάρχει μια πραγματική χαρά στο πόσο ημιτελής ήταν αυτή η εκπομπή. Γράφτηκε με έναν πραγματικά μερικό τρόπο, δεν μπορούσαμε να καλύψουμε όλες τις γωνίες. Για παράδειγμα, το δεύτερο επεισόδιο έχει μια ολόκληρη ερώτηση, πού είναι το μαχαίρι;” είπε.

“Γι’ αυτό είναι εκεί ο DI Luke Bascombe . Δεν μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτό. Δεν απαντάμε σε αυτό. Θα μπορούσα να προσπαθήσω να το βάλω σε διάλογο στο τρίτο επεισόδιο, αλλά αυτό θα μου φαινόταν αυθεντικό και λάθος.”

Επειδή η παράσταση γυρίζεται σε μια συνεχή λήψη, αμφισβητείτε συνεχώς τις απόψεις των χαρακτήρων της και πώς αλλάζει η αφήγηση ανάλογα με το ποιος είναι στην οθόνη.

Γίνεται σκόπιμα με αυτόν τον τρόπο, όπως εξήγησε περαιτέρω ο Θορν: “Το κοινό κατανοεί τον ρυθμό στον οποίο βρισκόμαστε ως δραματουργοί. Το κοινό έχει συγκεκριμένες προσδοκίες για το τι θα συμβεί όταν αυτό έχει ενσωματωθεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού του παρακολουθώντας δράμα όσο όλοι έχουμε. Αυτό που μπορεί να κάνει αυτή η παράσταση μέσω της μορφής μιας λήψης είναι να αμφισβητήσει αυτές τις προσδοκίες με διαφορετικό τρόπο.

“Δεν πρόκειται να απαντήσω [πού είναι το μαχαίρι] γιατί αν το έλεγα, τότε αυτό θα μου χαλούσε… Ο Στίβεν και εγώ τα λύσαμε όλα. Αλλά το θέμα είναι ότι δεν χρειαζόταν να το απαντήσουμε, και με το να μην το απαντήσουμε, δημιουργούμε μια ερώτηση και αυτή η ερώτηση παραμένει.”

Ο Τζέιμι τελικά παραδέχεται ότι σκότωσε την Κέιτι χρησιμοποιώντας το μαχαίρι, αλλά η μέθοδος γίνεται άσχετη καθώς μαθαίνεις τον λόγο. Δεν πρόκειται για έγκλημα με μαχαίρι ή για την πράξη της σωματικής δολοφονίας κάποιου, αφορά το διαδικτυακό περιεχόμενο που τον ώθησε αναπόφευκτα να πάρει αυτές τις αποφάσεις.

Ακόμα κι αν αυτό το μαχαίρι είχε κατατεθεί ως αποδεικτικό στοιχείο, το μισογυνιστικό περιεχόμενο πίσω από τη βάρβαρη πράξη εξακολουθεί να είναι ελεύθερο. Μας αφήνει με την ανησυχητική αλήθεια ότι η ιστορία δεν τελειώνει ποτέ γιατί θα μπορούσε να συμβεί ξανά και ξανά.

Σχετικά Άρθρα