Η τέχνη του… ζεν

Στην δημοσκόπηση της Metron Analysis (Mega), το ΠΑΣΟΚ χάνει σε ένα μήνα δύο μονάδες, στην άλλη της GPO 1,2%. Η αξιολόγηση του, ως αξιωματική αντιπολίτευση, συγκεντρώνει 75% στις αρνητικές γνώμες, ο δε Νίκος Ανδρουλάκης σημειώνει απώλεια 14 μονάδων σε δημοτικότητα από τον Δεκέμβριο. Η δε διαφορά του από τη Ν.Δ, την ώρα που κι αυτή (ανάλογα με τη μέτρηση) υποχωρεί κατά 0,5-2%, φτάνει έως και τις 14 μονάδες!

“Προβληματισμός στη Χαριλάου Τρικούπη”, αναφέρουν τα ρεπορτάζ. Ποιός προβληματισμός; Συναγερμός, θα έπρεπε να είναι το μήνυμα. Αντ’ αυτού στους ψηλούς ορόφους του κομματικού στρατηγείου ασκούνται σε όλες τις εκδοχές της βουδιστικής σχολής του “ζεν”: η βιωματική σοφία στην επίτευξη του διαφωτισμού…

Αυτή η “βιωματική σοφία” επιτάσσει, ως φαίνεται, σε πείσμα της δημοσκοπικής κατάρρευσης να προβάλλεται ο στόχος της νίκης στις επόμενες εκλογές. Πόσο πιθανό είναι κάτι τέτοιο; Ελάχιστα έως καθόλου, εκτός εάν η Ν.Δ κατρακυλήσει υπό το βάρος εξελίξεων που δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Ο στόχος, ωστόσο, όχι μόνο παραμένει αλλά ενισχύεται κιόλας με δηλώσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, κι αυτό, όπως λένε κορυφαία στελέχη του, έχει αποφασιστεί επειδή υπάρχει το αρνητικό προηγούμενο του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019, όταν έχασε πολύτιμο χρόνο και αποπροσανατολίστηκε επιμένοντας στην ανάγκη προοδευτικών συνεργασιών στο πλαίσιο της -ισχύουσας τότε- απλής αναλογικής. “Αφού “την πάτησε” ο ΣΥΡΙΖΑ, εμείς θα επιδιώκουμε μέχρι τέλους αυτονομία και νίκη”, λένε στη Χαριλάου Τρικούπη.

Τις τελευταίες ημέρες συμμετείχαν σε τηλεοπτικά πάνελ πολλά κορυφαία στελέχη. Κατρίνης, Γιαννακοπούλου, Σπυρόπουλος, Αποστολάκη και άλλα, και είπαν μάλλον διαφορετικά πράγματα ως προς τις ευθύνες συγκάλυψης της κυβέρνησης. Ένα εξ αυτών έφτασε στο σημείο να χρεώσει τον “βούρκο” της τοξικότητας στον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την αναφορά του Σωκράτη Φάμελλου για τα ερωτήματα που διατυπώνονται γύρω από τον θάνατο του γιού της προϊστάμενης της εισαγγελίας εφετών Λάρισας. Κατά σύμπτωση, την κατηγορία για “βούρκο” την απηύθυνε στην αντιπολίτευση ο πρωθυπουργός. Συμπαγές, συνεκτικό και ομοιογενές το μήνυμα…

Από την άλλη, για να είμαστε δίκαιοι, το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει πρωτοβουλίες για θεσμικές προτάσεις σχετικά με τη Δικαιοσύνη, και όχι μόνο. Το προηγούμενο διάστημα, κάποιες νομοθετικές παρεμβάσεις του στη Βουλή παρήγαγαν πολιτικό αποτέλεσμα, καθώς ανάγκασαν την κυβέρνηση να υιοθετήσει αρκετά σημεία τους. Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η κοινοβουλευτική παρουσία ήταν υποδειγματική. Και μετά …κουράστηκαν. Φταίει η μάλλον αλλοπρόσαλλη τακτική ως προς την προεδρική εκλογή; Φταίει η για πολλούς ακατανόητη καθυστέρηση στην υποβολή πρότασης δυσπιστίας; Δύσκολο να εξηγηθεί.

Οι δημοσκόποι λένε ότι το ΠΑΣΟΚ συμπαρασύρεται από το ρεύμα αντισυστημισμού. Ο Στράτος Φαναράς (Metron Analysis), που και τους γνωρίζει καλά, και τον γνωρίζουν καλά στη Χαριλάου Τρικούπη, είπε ότι “συνθλίβεται στις συμπληγάδες ανάμεσα στο κυβερνητικό αφήγημα “καμία συγκάλυψη, σχέδιο αποσταθεροποίησης” και στο άλλο του Βελόπουλου και της Κωνσταντοπούλου.

Παρατηρώντας, ωστόσο, τις συσπειρώσεις και τις μετακινήσεις ψηφοφόρων, διαπιστώνει κανείς ένα από τα αρκετά “δομικά” προβλήματα του ΠΑΣΟΚ. Χάνει 7% αυτών που το ψήφισαν προς τη Ν.Δ -άρα είναι σαφές πως στη μάχη του “κέντρου” ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυριαρχεί-, και την ίδια ώρα σημειώνει απώλειες 3,9 προς την Πλεύση Ελευθερίας, 2,7% προς την Ελληνική Λύση, ακόμα και προς τη Νίκη (2,2%).

Παρά την σχετικά μετριοπαθή και “θεσμική”, όπως λένε, στρατηγική του κόμματος, οι κεντρώοι ψηφοφόροι προτιμούν επίμονα τον πρωθυπουργό και τη Ν.Δ.

Είναι, όμως, σαφές πως και ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τον “βυθό” της πρωθυπουργισιμότητας. Στην χειρότερη στιγμή της κυβέρνησης, με τον Κυριάκος Μητσοτάκη να βρίσκεται στο επίκεντρο κατηγοριών και αποκαλύψεων περί πιθανής συγκάλυψης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει αρνητικές γνώμες.

Με μονοψήφια ποσοστά, όμως, ως προς την “καταλληλότητα για πρωθυπουργός”, ο στόχος για νίκη στις επόμενες εκλογές και κυβέρνηση με κορμό το ΠΑΣΟΚ μοιάζει ανέφικτος και ουτοπικός.

Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Εάν κλίνει περισσότερο προς τα αριστερά ίσως χάσει και τα τελευταία ερείσματα που του απομένουν στον χώρο του κέντρου, εάν γίνει περισσότερο συναινετικό προς την κυβέρνηση θα χάσει ψηφοφόρους προς τα αριστερά ή προς τον αντισυστημισμό.

Θεωρητικά έχει ακόμα (λίγο) χρόνο, πολλά, άλλωστε, θα εξαρτηθούν από το εάν θα συνεχιστεί η δημοσκοπική πτώση της κυβέρνησης. Εφόσον, όμως, στα τέλη της άνοιξης, ή το αργότερο το φθινόπωρο, τα ποσοστά του παραμένουν ίδια, εκ των πραγμάτων θα αναζητηθούν λύσεις. Η σχεδόν ευλαβική εσωκομματική ηρεμία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συνεχιστεί…