Πισπιρίγκου: “Δεν είμαι δολοφόνος” – Η αναπαράσταση με την κούκλα και η λιποθυμία της μητέρας της

Η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τους θανάτους της Μαλένας και της Ίριδας πλησιάζει στην ολοκλήρωσή της. Μετά από οκτώ συνεδριάσεις, η απολογία της κατηγορούμενης ολοκληρώθηκε, και στις 27 Φεβρουαρίου η εισαγγελέας θα καταθέσει την πρότασή της για την ενοχή ή μη της.
Κλείνοντας την απολογία της η κατηγορουμένη είπε: «Δεν θέλω να χάσω την πίστη μου στη Δικαιοσύνη, ελπίζω στη δίκαιη απόφασή σας. Δολοφόνος δεν είμαι, δεν σκότωσα κανένα από παιδιά μου. Εύχομαι κανείς σας, ούτε δικός σας άνθρωπος να βρεθεί στη θέση μου, όχι για παιδί έστω και για συγγενή. Σαν άνθρωπος μπορεί να έκανα λάθος γάμο, δεν ξέρουμε ποιον παντρευόμαστε, τι θα βγει στην πορεία… Όλοι κάνουμε λάθη, δεν έχει καμία σχέση με τα παιδιά μου. Είναι άλλο κομμάτι ο γάμος, άλλο κομμάτι τα παιδιά μας. Η οικογένεια μου έχει αντέξει πολλά. Η αδελφή μου είναι άνεργη, η μαμά μου έχει ένα χρόνο να πάει δουλειά, ο θείος μου θα πάει σεζόν, για να βγάλω εγώ τη φυλακή. Έχω δύο δικηγόρους αφανείς ήρωες, και θα είναι εδώ ο κ. Κούγιας για μένα να αγορεύσει με δύναμη ψυχής. Τους ευχαριστώ πολύ όλους και εσάς που με ακούσατε και ελπίζω να είναι δίκαιη απόφαση».
«Καλή μάνα μπορεί να μην ήμουν, αν και όλοι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Όχι δολοφόνος, χωρίς τίποτα, χωρίς απόδειξη. Γιατί κάποιος ήθελε να στήσει εγκλήματα. Αυτός που το έκανε είναι άρρωστος. Αυτός και όλη του η παρέα. Είναι άρρωστοι δεν πρέπει να κυκλοφορούν. Είναι επικίνδυνοι. Φτιάχνουν εγκλήματα», είπε συγκεκριμένα.
Σε άλλο σημείο της απολογίας της καταφέρθηκε και σε βάρος των ιατροδικαστών, αναφέροντας: «Γιατί ασφυξία, γιατί εγώ στη φυλακή; Ποια συμφέροντα; ( σ.σ. Οι ιατροδικαστές) Έλυσαν το έγκλημα του αιώνα βγάζοντας ασφυξία; Τί έχει γίνει επιτέλους; Εγώ δεν μπορώ άλλο. Είμαι ζωντανή νεκρή από τότε που πέθανε η Τζωρτζίνα. Θα ψάξω την αλήθεια και η αλήθεια θα βρεθεί».
Λίγο πριν ολοκληρώσει την απολογία της, η κατηγορούμενη έφερε στη δικαστική αίθουσα μια κούκλα – μωρό για να περιγράψει τι συνέβη με την 6 μηνών κόρη της Ίριδα την ημέρα του θανάτου της, σχετικά με το πανάκι που βρέθηκε.
«Ειλικρινά σας μιλάω είναι βασανιστήριο. Από τα παιδιά μου δεν έχω ξαναδεί παιδικά παιχνίδια. Το πρώτο πράγμα που είπα είναι ότι έχει τα μάτια της Ίριδας…. Αυτά τα παιδιά με κρατάνε. Και είπα ότι σήμερα δεν θα κλάψω, όπως δεν έκλαψα όταν είδα το πανάκι. Γιατί είπα ότι θέλω να το βουτήξω, και έσφιξα τα δόντια μου να μην το κάνω από σεβασμό» σχολίασε, ενώ στη συνέχεια έβαλε στο λαιμό της κούκλας το πανάκι, το οποίο ακουμπούσε στο στέρνο και στον ώμο του.
Πρόεδρος: «Δεν μένει όμως το πανάκι. Λόγω βαρύτητας πέφτει. Τώρα είναι διαφορετική εκδοχή… μου το έχετε βάλει κάτω από το χέρι για να στέκεται. Αυτό κρατάω; Ώμος, στέρνο, λαιμό και μαξιλαράκι. Αυτή την εκδοχή. Και ενώ η Δήμητρα με κάθε λεπτομέρεια θυμάται τα πάντα, παρ’ όλα αυτά το πανάκι δεν το βλέπει και ας έχει και σημάδια πάνω του. Και δεν το αντιλαμβάνεται όταν το πιάνει. Δεν τα βλέπει όλα αυτά η Δήμητρα».
Κατηγορούμενη: Αυτή είναι η εκδοχή.
Πρόεδρος: Και όταν πάει η αδελφή σας η Δήμητρα και βρίσκει το μωρό αυτό το πανάκι μας είπε ότι δεν το είδε παρόλο που έχει και σημάδια πάνω του (καφέ κηλίδες). Πως το πανάκι βρέθηκε εκεί που βρέθηκε (στην άκρη της κούνιας);
Κατηγορούμενη: Έπεσε προς τα πίσω.
Πρόεδρος: Και η αδελφή σας λέτε ότι δεν το είδε να πέφτει;
Κατηγορούμενη: Μέσα στο σκοτάδι πως να το δει;
Πρόεδρος: Μέσα στο σκοτάδι όμως είδε και όλα τα υπόλοιπα που μας κατέθεσε με λεπτομέρεια.
Κατηγορούμενη: Σήκωσε το μωρό και μάλλον το τράνταξε.
Μετά τη διακοπή της δίκης η μητέρα τη Ρούλας Πισπιρίγκου αισθάνθηκε αδιαθεσία και λιποθύμησε, ωστόσο, συνήλθε αμέσως μετά.