Γιόγιακες…

Ο Βασίλης Γιόγιακας βραβεύτηκε το 1997 ως ο τρίτος καλύτερος νέος καρδιολόγος πανελλαδικά. Το 2006 διορίστηκε Νομάρχης Θεσπρωτίας και το 2010 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Ηγουμενίτσας. Φαινόταν ότι ξεκινούσε μία λαμπρή καριέρα στην ιατρική και στην πολιτική.

Το 2013 μπήκες σε …περιπέτειες, καθώς με την πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου Ηγουμενίτσας καταδικάστηκε σε ποινή 3,5 ετών με αναστολή για υπόθεση της δωροδοκίας στην οποία ενεπλάκη ως νομάρχης Θεσπρωτίας. Το κατηγορητήριο του απέδιδε παράβαση καθήκοντος. Τρία χρόνια αργότερα, κι ενώ είχε ήδη εκλεγεί βουλευτής της Ν.Δ, ωστόσο, με άλλη απόφαση του πλημμελειοδικείου αθωώθηκε.

Δέκα χρόνια στη Βουλή, δύσκολα μπορεί να ανακαλέσει κανείς στη μνήμη του κάποια σημαντική στιγμή στην πολιτική του διαδρομή, πλην ίσως ότι προ μηνών συνυπέγραψε εκείνη την ερώτηση 11 βουλευτών της Ν.Δ προς τον υπουργό Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη για την προστασία των δανειοληπτών, κάτι που εξελήφθη ως η πρώτη οργανωμένη κίνηση “γαλάζιων” ως μοχλός πίεσης προς τον πρωθυπουργό. Αυτή πρέπει να ήταν η πρώτη και τελευταία “επαναστατική” στιγμή του βουλευτή.

Έγινε, όμως, τώρα, πανελληνίως γνωστός για το “καλώς ή κακώς οι άνθρωποι ήταν νεκροί”, σε μία προσπάθεια να δικαιολογήσει το “μπάζωμα” στον τόπο της τραγωδίας των Τεμπών. Προφανές: ο Γιόγιακας θεώρησε πως με αυτόν τον τρόπο συνδράμει την προσπάθεια της κυβέρνησης να αποτινάξει τις υποψίες περί συγκάλυψης, και λογικά προσέβλεπε σε μία μικρή “ανταπόδοση” με κάποιο υφυπουργείο στον επικείμενο ανασχηματισμό.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι, ούτε ο μοναδικός είναι, ούτε ο πρώτος. Άμεσα ή έμμεσα, ήταν αρκετοί οι συνάδελφοί του, ακόμα και υπουργοί, που κατ’ ελάχιστον δεν επέδειξαν την δέουσα ενσυναίσθηση απέναντι στις οικογένειες των θυμάτων, ή, ακόμα χειρότερα, μίλησαν κυνικά και προσβλητικά.

Ο πρωθυπουργός αποδοκίμασε τον βουλευτή, με εκείνον τον μορφασμό του (φωτογραφία επάνω) και την κίνηση των χεριών, όταν ο τελευταίος τον πλησίασε, σχεδόν εκλιπαρώντας τον οίκτο του (για όσα είπε σε τηλεοπτικό πάνελ), στα κυβερνητικά έδρανα της Βουλής. Κατόρθωσε, ωστόσο, να εισπράξει την επιείκεια του κυβερνητικού εκπροσώπου και να αποσοβήσει τη διαγραφή του, όπως ζήτησε η αντιπολίτευση.

Θα αναρωτιόταν κανείς πώς ο τρίτος καλύτερος καρδιολόγος του ’97 ξέχασε τα στοιχειώδη της ιατρικής επιστήμης και μετεβλήθη σε μία ασυναίσθητη πολιτική φιγούρα που επιζητεί μία θέση υφυπουργού. Δεν χρειάζεται. Υπάρχουν κι άλλοι …Γιόγιακες, εν προκειμένω στην κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά για να είμαστε δίκαιοι όχι μόνο σε αυτήν, και όχι μόνο τώρα.

Ο συνάδελφός του από τη Θεσσαλονίκη, Στράτος Σιμόπουλος, ως διαπρύσιος υποστηρικτής της κρατούσας επιχειρηματολογίας έσπευσε να πει πως “καλώς έγινε το μπάζωμα”. Λίγο αργότερα πληροφορήθηκε, μάλλον, πως υπάρχουν κάποια στοιχεία στη δικογραφία του εισαγγελέα Λάρισας που καταρρίπτουν την βεβαιότητά του, όπως και το ότι το κόμμα του συναίνεσε στην συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για τον Χρ. Τριαντόπουλο. Μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο ότι και ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης σκέφτηκε πως μπορεί να δει το όνομά του στη λίστα του ανασχηματισμού- ως εκ τούτου ποιός θα ήταν ο λόγος αυτοσυγκράτησης;

Πρόσφατα, μετά τις μεγάλες συγκεντρώσεις για τα Τέμπη, ο Θάνος Πλεύρης (εκ των πλέον θερμών υποστηρικτών της κυβερνητικής “γραμμής”) έκανε λόγο για “απρόθυμους” υπουργούς και βουλευτές, οι οποίοι δεν εμφανίζονται στα κανάλια για να αποφύγουν να εκτεθούν. Ανάμεσα στην υποστηρικτική επιχειρηματολογία του έμπειρου Πλεύρη (που έχει ελπίδες να επιστρέψει στην κυβέρνηση) και τις ασυναίσθητες παρόλες του κάθε Γιόγιακα, υπάρχει, είτε η σιωπή, είτε ο “σφυγμός της ημέρας”. Δηλαδή, τα πολιτικά επιχειρήματα που μοιράζει καθημερινά το επικοινωνιακό επιτελείο της Ν.Δ σε βουλευτές και στελέχη. Άλλοι προτιμούν το πρώτο (σιωπή), άλλοι το δεύτερο (“γραμμή”). Υπάρχουν κι αυτοί, ωστόσο, που ευτελίζουν τον εαυτό τους και τον ρόλο τους και γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως.

Το ζήτημα, ωστόσο, δεν είναι μόνο οι …Γιόγιακες (επαναλαμβάνω: παρόμοια περιστατικά σημειώθηκαν κατά το παρελθόν και σε άλλες κυβερνητικές πλειοψηφίες), είναι και αυτοί που τους ψηφίζουν. Η περίπτωση του Κώστα Καραμανλή στις Σέρρες είναι ηχηρή. Τι κι αν ο βουλευτής της Ν.Δ Γιάννης Λοβέρδος είπε -αυτοκριτικά- ότι ίσως θα ήταν καλύτερο να μην είχε επιλεγεί να κατέλθει υποψήφιος στις προηγούμενες εκλογές, και πως αυτό μπορεί κάπως να εκτόνωνε την οργή.

Μια χαρά ψηφίστηκε ο Καραμανλής, μια χαρά θα ξαναψηφιστούν και οι …Γιόγιακες. Λυπηρό αλλά αμείλικτα ακριβές…