Βερολίνο/ Ο “λευκός καπνός” είναι γκρίζος, σχεδόν μαύρος…

Βερολίνο/ Ο “λευκός καπνός” είναι γκρίζος, σχεδόν μαύρος…

Επεξεργασία εικόνας στο Grok

Ο “λευκός καπνός” στο Βερολίνο, με τον σχηματισμό κυβέρνησης “μεγάλου συνασπισμού”, είναι ένα καλό νέο όσον αφορά το γεγονός ότι η ισχυρότερη χώρα και οικονομία της Ευρώπης αποκτά ηγεσία σε μία εποχή που η Ευρωπαϊκή Ένωση παλινωδεί απέναντι στην αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ με την ανατροπή κάθε κανόνα που επί δεκαετίες ίσχυε στο παγκόσμιο εμπόριο.

Το ερώτημα είναι πόσο θα αντέξει αυτό το καλό νέο, μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από την σύμπραξη CDU-GSU και SPD με καγκελάριο τον Φρίντριχ Μέρτς στις αρχές Μαϊου. Κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά.

«’Επειτα από σκληρή δουλειά έχουμε ένα ισχυρό σχέδιο», είπε ο Μερτς, το οποίο αποτελεί ένα «ηχηρό και ξεκάθαρο μήνυμα» προς τους πολίτες της Γερμανίας και την ΕΕ. «Η Γερμανία αποκτά μία ισχυρή και ικανή κυβέρνηση», η οποία θα προβεί στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις, με σκοπό να καταστήσει τη Γερμανία πιο ασφαλή και οικονομικά ισχυρότερη. «Η Ευρώπη μπορεί να βασιστεί στη Γερμανία», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μερτς.

Πρακτικά και για να αντιλαμβανόμαστε την εικόνα, συμπράττουν (σε μία χώρα με παράδοση κυβερνήσεων συνεργασίας), το κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ που ηττήθηκε πριν τέσσερα χρόνια επειδή χρεώθηκε την αποτυχία από την οικονομία μέχρι το μεταναστευτικό, με το κόμμα που υπό τον Όλαφ Σολτς (υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης Μέρκελ) απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί την αρνητική κληρονομιά της προκατόχου του. Μάλλον χειρότερη παρέδωσε. Πόση αισιοδοξία μπορεί, άραγε, να δημιουργήσει αυτή η εξέλιξη;

Η απάντηση ήρθε από τις δημοσκοπήσεις αμέσως μετά τη συμφωνία για τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Ipsos, η Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU) υποχωρεί στο χαμηλότερο δημοσκοπικό επίπεδο των τελευταίων τριών ετών με 24% (-5 από την μέτρηση του Μαρτίου), με την Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) να περνάει στην πρώτη θέση, με 25% (+3). Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) παραμένει στο 15%, ενώ οι Πράσινοι ακολουθούν με 11 (-1). Η Αριστερά καταγράφει επίσης ρεκόρ δεκαετίας με 11% (+1) και η Συμμαχία Ζάρα Βάγκενκνεχτ (BSW) βρίσκεται σταθερά στο όριο του 5%.

Η ακροδεξιά όχι μόνο ριζώνει και γίνεται ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση αλλά προσέτι αποκτά προβολή επόμενης κυβέρνησης. Δεν είναι σύνηθες. Το κόμμα που νίκησε στις εκλογές και κατόρθωσε να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού σχετικά γρήγορα βρίσκεται ήδη πίσω στις μετρήσεις από το ακροδεξιό AfD.

Πόσο εφικτό είναι μία Ευρώπη που προσανατολίζεται στην “πολεμική οικονομία”, που διασπάται μεταξύ θιασωτών του τραμπισμού, αμήχανων, οπορτουνιστών και λαϊκιστών, να αποκτήσει επαφή με τη νέα πραγματικότητα; Ο ίδιος ο Τραμπ εμφανίζεται αποφασισμένος να διαλύσει ακόμα και τους ελάχιστους συνεκτικούς ιστούς, ο δε λαϊκισμός κάθε μορφής κανονικοποιείται και γίνεται ολοένα και λιγότερο ξένος προς τους πολίτες που βυθίζονται στις κοινωνικές ανισότητες απεγνωσμένοι.

Ας το δούμε και ως ένα μικρό μάθημα καθ΄ ημάς…

Σχετικά Άρθρα