Από την τραγωδία στο φιάσκο…

Δύο τρένα στην ίδια γραμμή, μία σύγκρουση, πενήντα επτά νεκροί, και μία… πυρόσφαιρα. Η τραγωδία των Τεμπών ήταν όλα αυτά, ωστόσο εδώ και πολλούς μήνες -σχεδόν από την αρχή- περιστρέφεται γύρω από την τελευταία. Με τηλεοπτικές “προσομοιώσεις”, εικασίες, θεωρίες, βεβαιότητες, πραγματογνωμοσύνες και, φυσικά, σφοδρή πολιτική αντιπαράθεση.
Και τώρα ζούμε ένα φιάσκο που παρακάμπτει το μείζον (της σύγκρουσης) και το πάνδημο αίτημα για “οξυγόνο” δικαιοσύνης, και τα μετατρέπει σε έναν πόλεμο πραγματογνωμόνων, δικηγόρων, συγγενών θυμάτων, κυβέρνησης- αντιπολίτευσης και του γνωστού ερεβώδους διαδικτύου.
Απόγειο του φιάσκου, η αλλαγή πορίσματος μιας τέτοιας τραγωδίας εναμιση μήνα μετά την επίσημη ανακοίνωσή του! Ό,τι κι αν επικαλεστεί ο πρόεδρος του ΕΔΟΣΑΑΜ κ. Παπαδημητρίου για την Πίζα, τη Γάνδη, ή τις επιφυλάξεις που μπορεί να είχε ως προς τις αναφορές του στην πυρόσφαιρα, ελάχιστη αξία έχουν. Αυτός εκφώνησε το πόρισμα, ο ίδιος το υιοθέτησε και επιχειρηματολογούσε υπέρ του σε δεκάδες συνέντεύξεις που έδωσε στη συνέχεια, ο λόγος του έχει καταστεί διάτρητος. Για τις δε απειλές που δέχτηκε, ας τα πει στον εισαγγελέα. Είναι απολύτως υπεύθυνος και κανονικά θα έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί. Η φήμη του οργανισμού καταρρακώθηκε, η δε έρευνα για τις αιτίες του δυστυχήματος από τον εφέτη-ανακριτή πιθανότητα οδηγείται σε νέα μεγάλη καθυστέρηση με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δεύτερη παράμετρος: Οικογένειες θυμάτων και δικηγόροι εναντίον του πραγματογνώμονα Δέδε, που, όμως, δεν είναι χημικός μηχανικός αλλά δηλώνει βεβαιότητα για τα αίτια της πυρόσφαιρα (…), άλλοι συγγενείς και δικηγόροι εναντίον του Λακαφώση, που, όμως, κατηγορείται πως δεν έχει εγγραφεί ως μηχανικός στο ΤΕΕ (…), ένας ερευνητής από το πανεπιστήμιο της Γάνδης που δηλώνει, με ένα χρόνο καθυστέρηση, τη διαφωνία του για τμήμα του πορίσματος του ΕΔΟΑΣΑΑΜ, ο πρόεδρος του οργανισμού (σημείωση: κρατικού, διορισμένοι από την κυβέρνηση!) που υποστηρίζει άλλα απ΄ αυτά που υποστήριζε, που λέει ότι δέχεται απειλές από “εξωχώριους παράγοντες”, και τα πιστόλια της εργαλειοποίησης ένθεν κακείθεν πάνω στο τραπέζι.
Α, και δύο εκατομμύρια άνθρωποι που συγκλονισμένοι έσπευσαν στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια, να κοιτάζουν απορημένοι.
Κυβέρνηση, κόμματα, ειδικοί, μέσα ενημέρωσης (τεράστια η ευθύνη μας), συγγενείς και δικηγόροι, όλοι μαζί σε αυτό το σκηνικό παραλογισμού. Και σε όλα αυτά, περιμένουν όλοι τη Δικαιοσύνη να δώσει απαντήσεις για το αξεπέραστο, το πάνω απ΄ όλα: ποιοί ευθύνονται για το γεγονός ότι τα δύο τρένα βρέθηκαν στην ίδια γραμμή. Το ξεχάσαμε;
Αυτή η χώρα, ούτε την τραγωδία δεν μπορεί να διαχειριστεί. Την ευτελίζει. Λες και θέλει να χάσκει για πάντα το εθνικό συλλογικό της τραύμα. Θλίψη και οργή…