Λαμία: Τι απαντά στην Ακρίτα η υπεύθυνη της παρέλασης για τον ανάπηρο μαθητή

Περισσότερα από 250 σχόλια συγκέντρωνε έως το πρωί της Πέμπτης (27/3) η ανάρτηση της Έλενας Ακρίτα για όσα συνέβησαν στη μαθητική παρέλαση της Λαμίας, εκφράζοντας διαφωνία με το γενικότερο κλίμα «συγκίνησης» που επικράτησε.

Ένας μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου Λαμίας σηκώθηκε από το αμαξίδιο του και, με τη βοήθεια συμμαθητή του, παρέλασε όρθιος μπροστά στους επισήμους, αποσπώντας το αυθόρμητο χειροκρότημα των θεατών.

Η δύναμη της θέλησης σε ένα βίντεο. Την πιο συμβολική μέρα, στην παρέλαση στη Λαμία. #25ηΜαρτιου pic.twitter.com/Gy5LouasT2

— Vagelis Tsogkas (@VTsogkas) March 25, 2025

Η ανάρτηση της κ. Ακρίτα προκάλεσε μεγάλη συζήτηση, με την ίδια να διευκρινίζει σε σχόλιό της κάτω από αυτήν πως «ο μισαναπηρισμός δεν έγκειται στην πράξη αυτή καθεαυτή, αλλά στο γεγονός ότι και σε ΑμεΑ έχει περάσει η αντίληψη ότι όρθιος τιμάς την πατρίδα σου καλύτερα απ’ ό,τι καθιστός σε αμαξίδιο. Και γι’ αυτό ευθυνεται μια κοινωνία που λυσσαλέα πολεμάει την κουλτούρα της συμπερίληψης».

Στην κ. Ακρίτα απάντησε και «υπεύθυνη της παρέλασης στη Λαμία», όπως λέει, η οποία σημειώνει ότι το παιδί «είχε έντονη επιθυμία να περάσει στην παρέλαση και να περπατήσει».

«Απορώ πώς κάνετε κριτική ενώ δεν γνωρίζετε το ίδιο το παιδί, τις ανάγκες του, τις επιθυμίες του, το πλαίσιο στο οποίο μεγαλώνει. Σας πληροφορώ ως υπεύθυνη της παρέλασης ότι είχε έντονη επιθυμία το παιδί να περάσει στην παρέλαση αλλά και να περπατήσει. Εγώ ως γυμνάστρια οφείλω να σέβομαι τις επιθυμίες των μαθητών μου και τον τρόπο που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται» έγραψε χαρακτηριστικά η εκπαιδευτικός.

Ακολουθούν κάποια ακόμη σχόλια κάτω από την ανάρτηση της κ. Ακρίτα:

«Το να θέλησε το ιδιο το παιδάκι να σηκωθεί και να ξεπεράσει τον εαυτό του δεν το σκεφτόμαστε; Πριν κάνουμε όλα αυτά τα αρνητικά σχόλια».

«Κυρία Έλενα σαν αμέα που εχω βρεθεί σε αυτή τη θέση θα σας ζητουσα να διαβάσετε την δική μου οπτικη στον τοίχο μου. Εν ολίγοις, κανένα ΑμΕΑ δεν ενδιαφέρεται για το αν θα τιμήσει όρθιο ή καθιστό την πατρίδα του. Το να κανει 5 βήματα, εκεί που το κάνουν οι άλλοι συμμαθητές του είναι άθλος, ειναι μια ευκαιρία να βγούν απο την μοναξιά της διαφορετικότητας μέσα στο Σχολικό Περιβάλλον.

Δεν μπορεσα ποτε να παρελάσω, δεν ενδιαφέρθηκε κανείς, δεν μου έδωσε κανένας την ευκαιρία. Αν θα μου την εδιναν θα την επαιρνα όχι για να περάσω μπροστά από τους επίσημους για να πω ότι ΝΑ κι εγώ τιμώ την Πατρίδα μου αφού σηκώθηκα. Αλλά για να εχω μια μικρή ευκαιρία να εχω αυτή την ανάμνηση… Ότι περπάτησα με τους συμμαθητές μου στην παρέλαση.

Όποιος δεν το εχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι ένα τεράστιο χειροκρότημα για ένα τέτοιο παιδί που είναι καθηλωμένο. Δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι ένας συμμαθητης του να του πει, έλα παμε, σε στηρίζω εγώ και προχωράμε. Δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι να του λένε οι φίλοι του προχώρα μπορείς. Εστω για 5 βήματα.

Το παιδι αυτο το ήθελε και το έκανε. Δεν το έβαλε κανένας. Δεν ήταν Πασαρέλα ούτε τσίρκο. Και πριν ρωτήσετε που το ξέρω, είδα το βιντεο από τη στιγμή που σηκώθηκε…

Μην υποτιμάτε όλο αυτό. Για εσάς μπορεί να ειναι κάτι αρνητικό αλλα να ειστε σίγουροι ότι τα συναισθήματα του παιδιού εκεινη τη στιγμή αλλά και η ανάμνησή του ήταν ανεκτίμητης αξίας».

«Πόσο “βαθιά” μέσα στο μυαλό του έχει ποτίσει η αίσθηση ότι είναι “ανάπηρος” ώστε να χρειαστεί να κάνει δημόσια μια παρέλαση “αρτιμελή”; Πόσο μισοαναπηρισμό μπορεί να χωρέσει το μυαλό ενός ανάπηρου παιδιού που καθημερινά παλεύει να ανταποκριθεί στην καθημερινότητα; Τραγικές εικόνες … όπου ο ανάπηρος, ο “κακομοίρης”, εκ του “θαύματος” ανασταίνεται και μπορεί να γίνει “φυσιολογικός” επειδή “πιστεύει” σε “ανώτερα” ιδανικά. Χιλιάδες οι χειροκροτητές και ακόμη χιλιάδες δυστυχώς οι ανάπηροι σε αυτή την χώρα που πρέπει να απολογούνται καθημερινά για την αναπηρία τους. “Αφού αυτός μπορεί! γιατί όχι και εσύ;” Σάπια η κοινωνία μας!».

Ολόκληρη η ανάρτηση:

«Με ρίγη εθνικής συνείδησης υποδέχτηκαν έντυπα και ιστοσελίδες το περιστατικό με ΑμεΑ μαθητή που σηκώθηκε από το αναπηρικό αμαξίδιο και περπάτησε υποβασταζόμενος στην παρέλαση.

Ένα αποτρόπαιο δείγμα μισαναπηρισμού όπου ο “αρτιμελής” είναι ανώτερος από τον “ανάπηρο”. Γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Ένα ΑμεΑ άτομο «υστερεί» σύμφωνα με τους άγραφους νόμους μιας ρατσιστικής, κακοποιητικής κοινωνίας.

Θα περιμένουμε την επόμενη χρονιά τους εναπομείναντες ανάπηρους πολέμου, τους ήρωες που παρελαύνουν με αμαξίδια, να σηκωθούν και να περπατήσουν.

Ο ρατσισμός κρύβεται στις λεπτομέρειες. Εδώ, σε μια πράξη που αποθεώνεται για όλους τους λάθος λόγους.

Τους τραγικά λάθος λόγους».