Καταγγελία Μπακογιάννη: “Η Αθήνα χάνει το Δημοτικό της Θέατρο”

Για απαξίωση από τη δημοτική Αρχή του Δημοτικού Θεάτρου «Ολύμπια» και για παραχώρηση σε ιδιώτη, κάνει λόγο με ανακοίνωσή της, η παράταξη του Κώστα Μπακογιάννη «Αθήνα Ψηλά». 

Παράλληλα θέτει ερωτήματα, τα οποία έθεσε και στο χτεσινό Δημοτικό Συμβούλιο και στο τέλος προσθέτει πως η Αθήνα θα γίνει η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, που δεν θα έχει δικό της θέατρο.

«Με μεγάλη ανησυχία και απογοήτευση παρακολουθούμε τις κινήσεις της δημοτικής Αρχής, που οδηγούν το ιστορικό θέατρο Ολύμπια στην απαξίωση. Μεγάλο και σημαντικό μέρος του προγράμματος του θεάτρου εκχωρείται σε ιδιώτη υπό ένα ομιχλώδες καθεστώς», αναφέρει αρχικά η ανακοίνωση και στη συνέχεια τονίζει:

«Η Δημοτική Αρχή παραχωρεί το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας σε έναν και μόνο ιδιώτη-θεατρικό παραγωγό, χωρίς καμία ανοιχτή πρόσκληση, διαγωνισμό ή θεσμοθετημένη διαδικασία.

Ο πολιτισμός είναι κοινωνικό αγαθό. Με δεδηλωμένο όμως γνώμονα την κερδοφορία, κατά παραδοχή του δημάρχου στο Δημοτικό Συμβούλιο, η δημοτική Αρχή ετοιμάζεται να μετατρέψει ένα αμιγώς λυρικό θέατρο σε μια ακόμη σκηνή που θα φιλοξενεί ιδιωτικές παραγωγές.

Γεννώνται τα παρακάτω ερωτήματα:

1. Για πόσες παραγωγές και για πόσο χρονικό διάστημα θα εκχωρείται το Δημοτικό Θέατρο στον ιδιώτη;

2. Ποιος θα εισπράττει τα εισιτήρια από τις παραγωγές του ιδιώτη. Ο Δήμος ή ο ιδιώτης.

3. Ο ιδιώτης θα πληρώνει ενοίκιο στον Δήμο, ο οποίος πληρώνει ενοίκιο στην Τράπεζα της Ελλάδας; Είναι νόμιμη η υπενοικίαση;

4. Ποιο προσωπικό και ποιόν τεχνικό εξοπλισμό θα χρησιμοποιεί ο ιδιώτης;

5. Αν γίνεται χρήση προσωπικού και εξοπλισμού του ιδιώτη, τί θα γίνει με τους ανθρώπους που απασχολούνται σήμερα στο θέατρο;

6. Πόσες παραστάσεις και πόσο χρονικό διάστημα θα έχουν τα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων, στο Ολύμπια που αποτελεί το «σπίτι τους»;

7. Ποια θα είναι τα κριτήρια στην επιλογή των παραστάσεων του ιδιώτη; Ποιος ο ρόλος του καλλιτεχνικού διευθυντή;

8. Τα έργα που θα ανεβάσει ο παραγωγός θα πληρούν τους όρους ενοικίασης του θεάτρου, που απαιτούν η φυσιογνωμία αυτού να παραμείνει λυρική;

Το Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Ολύμπια-Μαρία Κάλλας, η Παλιά Λυρική Σκηνή, κατάφερε τα τελευταία χρόνια, να γίνει το θέατρο της πόλης.

Από το 2020 και για 4 χρόνια, το Ολύμπια παρουσίαζε ένα πρόγραμμα που τιμούσε τη λαμπρή ιστορία του. Με σπουδαίες παραγωγές, με διεθνείς συνεργασίες, με την ουσιαστική συμμετοχή των μουσικών συνόλων. Ένα δικό του πρόγραμμα.

Οι παραγωγοί που συνεργάστηκαν με το Ολύμπια ήταν πολλοί και διαφορετικοί. Ο τεχνικός τους ρόλος ήταν καθαρά υποστηρικτικός. Κάλυπταν τις απαιτήσεις που είχε κάθε έργο που αποφασίζονταν από τον καλλιτεχνικό διευθυντή και τον ΟΠΑΝΔΑ, να ανέβει στο θέατρο. Δεν χρησιμοποιούσαν το Δημοτικό Θέατρο για να ανεβάσουν δικές τους παραστάσεις.

Η Αθήνα έχει σπουδαία θέατρα, το Ολύμπια έχει άλλη αποστολή. Γιατί ποιος ιδιώτης μπορεί να πάρει το ρίσκο και να δώσει βήμα καλλιτεχνικής έκφρασης σε έναν μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών; Ιδιαίτερα νέων; Ποιος ιδιώτης μπορεί να προχωρήσει σε παραγωγές, απευθυνόμενος σε ειδικά κοινά, διασφαλίζοντας την ποιότητα και τον μουσικό προσανατολισμό του θεάτρου; Αυτά δεν γίνονται από την ιδιωτική πρωτοβουλία, που αναγκαστικά έχει γνώμονα το κέρδος».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς καν να συζητήσει το θέμα στο αρμόδιο όργανο, που είναι το συμβούλιο του ΟΠΑΝΔΑ ή στο δημοτικό συμβούλιο, η Δημοτική Αρχή συμφώνησε να εκχωρήσει το Ολύμπια. Συμφώνησε να είναι η Αθήνα, η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα χωρίς δικό της θέατρο».