Ο (νέος) ένοικος της Ηρώδου Αττικού, αριθμός 19

Σχετικά με τον (εσπευσμένο λόγω συλλαλητηρίων και δημοσκοπικής καθίζησης) ανασχηματισμό, κυβερνητικές πηγές κάνουν λόγο για “αλλαγή γενιάς και φιλοσοφίας”, ωστόσο είναι προφανές πως η ουσία δεν βρίσκεται στο πόσοι τριαντάρηδες και σαραντάρηδες μπήκαν στη νέο σχήμα. Η “φιλοσοφία” εντοπίζεται στην σημαντικότερη αλλαγή αυτού του σχήματος που δεν είναι άλλη από την “απόσπαση” του Κωστή Χατζηδάκη από το υπουργείο της πλατείας Συντάγματος στην Ηρώδου Αττικού αριθμός 19.

Από την παραίτηση του Γρηγόρη Δημητριάδη από το πρωθυπουργικό γραφείο, λόγω της υπόθεσης των υποκλοπών, μέχρι το πρωί της Παρασκευής, δεν υπήρχε υπουργός ή βουλευτής της Ν.Δ που να μην αναφερόταν στις δυσλειτουργίες του “επιτελικού κράτους”, ήτοι στην αδυναμία να επικοινωνεί “το κέντρο με την περιφέρεια”. Η Κ.Ο του κόμματος έβρισκε κλειστές τις πόρτες των υπουργών, παρά τις προειδοποιήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι υπουργοί έπρατταν κατά μόνας, η “γραμμή”, όταν δεν άλλαζε κάθε τρεις μέρες, χαλάρωνε και στα τηλεοπτικά πάνελ καθένας έλεγε ό,τι του κατέβαινε.

Ο Κωστής Χατζηδάκης αναλαμβάνει αυτόν ακριβώς τον ρόλο, σε δύσκολο πολιτικά χρόνο και ενώ έχει ήδη ξεκινήσει η μακρά πορεία προς μία κρίσιμη όσο και αβέβαιη εκλογική μάχη. Κι αν ο Γρηγόρης Δημητριάδης ήταν “οικογένεια” και είχε την ευχέρεια να μιλά “αντ΄ αυτού” και άπαντες να κατανοούν ότι η εντολή είναι χωρίς “φίλτρα” και προέρχεται άνωθεν, ο νέος υπερσυντονιστής του Μεγάρου Μαξίμου είναι εξίσου “οικογένεια”, αν και …εξ αγχιστείας.

Ο Κωστής Χατζηδάκης έχει και επιπλέον πλεονεκτήματα: είναι πολιτικός από την κούνια του, γνωρίζει το κόμμα και την κοινοβουλευτική ομάδα καλύτερα κι από τη γειτονιά του, έχει περάσει από καμιά δεκαριά υπουργεία, διατηρεί στενή προσωπική σχέση με τον πρωθυπουργό, διακρίθηκε για την “ιώβειο” υπομονή του όταν έπρεπε, και γνωρίζει ότι στην θητεία του στο Μαξίμου θα φωτιστούν ακόμα περισσότερο οι όποιες περαιτέρω φιλοδοξίες διαθέτει.

Από την άλλη, δεν θα είναι ένας εύκολος ρόλος, κι αυτό κυρίως επειδή δεν θα είναι εύκολη η πολιτική περίοδος που θα ακολουθήσει. Η κυβέρνηση τελεί σε μεταρρυθμιστική κόπωση, πρέπει να ανακαλύψει πάλι την αλφάβητο του εγχειριδίου της πρώτης τετραετίας, να κρατήσει ενεργούς τους βουλευτές που βλέπουν να απομακρύνεται η επανεκλογή τους, να συντονίσει υπουργούς που ενίοτε “διαπρέπουν” στα τηλεοπτικά παράθυρα και όχι στον χώρο αρμοδιοτήτων τους. Ταυτόχρονα, πρέπει να βρει κώδικα επικοινωνίας με τον διάδοχό του στο Εθνικής Οικονομίας Κυριάκο Πιερρακάκη, ώστε να μην διασαλευτεί η δημοσιονομική πειθαρχία, της οποίας υπήρξε πρωθιερέας, αλλά και να υπάρξουν οι απαραίτητες προεκλογικές παροχές με σκοπό την αναστροφή του κλίματος στην κοινωνία.

Εάν ο ίδιος ήταν ο “αυστηρός τσάρος”, κάποιοι λένε ότι ο διάδοχός του θα είναι ο “ευτυχής τσάρος”, καθώς θα έχει να δώσει. Και επιπλέον, έχει κι αυτός μεγάλες φιλοδοξίες. Λεπτή ισορροπία.

Κι ακόμα πιό λεπτός και δύσκολος ο νέος ρόλος. Ένα είναι βέβαιο: όταν σηκώνει το τηλέφωνο, όλοι θα γνωρίζουν ποιός είναι στην άλλη άκρη της γραμμής…