Καίτη Κωνσταντίνου:Ράγισαν καρδιές στην κηδεία της- Η τελευταία επιθυμία της

Η Καίτη Κωνσταντίνου οδηγήθηκε στην τελευταία της κατοικία, με συγγενείς, φίλους και συναδέλφους να την αποχαιρετούν σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης. Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε στο Αίγιο, στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνα στη Ροδάνθη, όπου η μητέρα της έφτασε υποβασταζόμενη, συγκλονίζοντας τους παρευρισκόμενους.

Η ηθοποιός έδωσε γενναία μάχη με τον καρκίνο, χωρίς να μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτό, διατηρώντας μέχρι το τέλος το πάθος της για τη δουλειά. Η οικογένειά της ζήτησε, αντί για στεφάνια, να γίνουν δωρεές στο Ειδικό Κέντρο Αποκατάστασης (ΕΚΑΜΕ) Αιγίου.

Για όλους ο θάνατος της Καίτης Κωνσταντίνου ήταν αναπάντεχος. Κάποιοι γνώριζαν πως αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα υγείας, χωρίς όμως να έχουν καταλάβει τη σοβαρότητά του. Ο Μιχάλης Ρέππας είχε μιλήσει μαζί της, μία εβδομάδα πριν τον θάνατό της. Η 61χρονη είχε επιλέξει να ανέβει μόνη τον Γολγοθά της, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Στην τελετή παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων οι Κώστας Κόκλας, Υρώ Μανέ, Σπύρος Μπιμπίλας, Σταύρος Νικολαΐδης, Ζέτα Μακρυπούλια, Μιχάλης Ρέππας και Τζένη Διαγούπη, όλοι εμφανώς συγκινημένοι από την απώλεια.

Σύμφωνα με την εκπομπή «Super Κατερίνα», η τελευταία επιθυμία της Καίτης Κωνσταντίνου ήταν να ταφεί δίπλα στον πατέρα της. Ο πατέρας της ήταν δάσκαλος και έφυγε από τη ζωή όταν εκείνη ήταν μόλις 8 ετών, ένα τραύμα που ποτέ δεν έκλεισε στην ψυχή της.

O Mιχάλης Ρέππας δήλωσε για την απώλεια της Καίτης Κωνσταντίνου: «Με την Καίτη συνέβη να είμαστε μαζί στην πρώτη μεγάλη της επαγγελματική δουλειά στο κεντρικό θέατρο, στο θέατρο Αποθήκη και παίξαμε μαζί στη «Τζέλα Δελαφράγκα. Ήταν εμφανές ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, ότι έκανε χημειοθεραπείες, αλλά το γύρισμα γινόταν κανονικά, όπως για όλους τους ηθοποιούς. Δεν γινόταν ένα ειδικό και πιο επιεικές πρόγραμμα για την Καίτη, ούτε γράφαμε λιγότερα στον ρόλο της, γράφαμε ό,τι μας έβγαινε. Άμα το πρόγραμμα είχε δεκάωρο, κάναμε δεκάωρο».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Μιλούσε για αυτό όταν τη ρωτούσες, δεν απέφευγε. Σου απαντούσε εάν την ρωτούσες. Η Καίτη ήταν πολύ ευθύς σε όλους τους τομείς της ζωής της. Και γι αυτό, έλεγε τι την συμβαίνει, αλλά ταυτόχρονα είχε μία διάθεση, που έδειχνε ότι δεν ήθελε μία ειδική μεταχείριση. Ήταν τέλεια». Για τον ρόλο που της έδωσαν στην «Τζέλα Δελαφράγκα» εξήγησε, πως της δόθηκε γιατί «σκεφτήκαμε την Καίτη, σε αυτό το επάγγελμα δεν γίνονται χάρες».

Ο Κώστας Κόκλας, καλός φίλος και συνάδελφος της ηθοποιού, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την Καίτη Κωνσταντίνου, λέγοντας χαρακτηριστικά πως αυτή είναι η μοίρα των σπουδαίων ανθρώπων: «Είναι πολύ δύσκολη ημέρα σήμερα για όλους μας. Η Καιτούλα ήταν πολύ ξεχωριστός άνθρωπος και σήμαινε πολλά για όλους μας. Σημάδεψε δύο γενιές, ήταν σύμβολο για δύο γενιές και θα συνεχίσει να είναι για πολλές ακόμα, πιστεύω. Αυτή είναι η μοίρα των ανθρώπων, που είναι σπουδαίοι. Η Καίτη με το ταλέντο της φώτιζε αυτά που έκανε, τα έκανε σημαντικά και σπουδαία. Ο κόσμος της το αναγνώριζε αυτό και την αγαπούσε πάρα πολύ. Εμάς θα μας λείψει, και εμένα πάρα πολύ. Ήμασταν δύο φορές τηλεοπτικοί συγγενείς».

Στη συνέχεια είπε: «Η μητέρα της είναι σε πολύ δύσκολη θέση, έχασε το παιδί της, αγαπάω όλη της την οικογένεια, γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια». Για τη μάχη της με τον καρκίνο, δήλωσε: «Ήταν πολύ διακριτική και αξιοπρεπής. Αν άνοιγε το στόμα της για κάτι ήταν για να λύσει κάποιο πρόβλημα, όχι για να εκθέσει κάτι».

Δηλώσεις έκανε και ο Σταύρος Νικολαΐδης: «Ήταν ένα κομμάτι της νιότης μου, των πρώτων μου χρόνων, ένα κομμάτι της καρδιάς μου εν τέλει, γιατί αυτή η μεγάλη επιτυχία που μας έδεσε είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου. Η Καίτη ταν ένας άνθρωπος αξιοπρεπής, γλυκός, ντόμπρος, ένα αντράκι που μέχρι τελευταία στιγμή δούλευε σαν το σκυλί και πίστευε ότι είχε νικήσει. Δεν ήθελε να μαθαίνει ο κόσμος την κατάστασή της. Τι να πω; Είναι πραγματικά σαν να έχασα έναν συγγενή μου. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην έρθουμε όλοι οι συντελεστές από τα Εγκλήματα. Ήμασταν πολύ δεμένοι. Η Καίτη είναι σημείο αναφοράς. Έφτιαξε τον ωραιότερο κακό χαρακτήρα των τελευταίων τριάντα χρόνων γιατί ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Αν έχετε δει παραδείγματα από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, τους κακούς τους έκαναν οι καλύτεροι άνθρωποι».