Bruegel/300.000 επιπλέον στρατιώτες και 250 δισ για την ευρωπαϊκή άμυνα-Τι δυνάμεις διαθέτει η Ρωσία

Πρόσφατη ανάλυση του ερευνητικού ινστιτούτου Bruegel με έδρα τις Βρυξέλλες και του Kiel Institute for the World Economy εκτιμά ότι η Ευρώπη θα χρειαστεί να κινητοποιήσει περίπου 300.000 επιπλέον στρατιώτες και να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες κατά περίπου 250 δισ. ευρώ ετησίως για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη ρωσική στρατιωτική δύναμη χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ.

Αυτό θα συνεπαγόταν την ανάπτυξη περίπου 50 επιπλέον ταξιαρχιών, τουλάχιστον 1.400 νέα άρματα μάχης και 2.000 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, αριθμοί που ξεπερνούν τα σημερινά αποθέματα των μεγάλων ευρωπαϊκών χερσαίων δυνάμεων. Επιπλέον, η Ευρώπη θα πρέπει να παράγει περίπου 2.000 drones μεγάλης εμβέλειας κάθε χρόνο.

Οι ερευνητές προτείνουν αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών από το σημερινό 2% σε έως και 3,5%-4% του ΑΕΠ ετησίως, ήτοι σε επιπλέον 250 δισ. ευρώ. Τα μισά από αυτά θα μπορούσαν να βρεθούν μέσω κοινού ευρωπαϊκού δανεισμού για κοινές προμήθειες, που θα έχουν πλεονεκτήματα κόστους έναντι των εθνικών προμηθειών, ενώ το άλλο μισό θα μπορούσε να προέλθει από τις εθνικές αμυντικές δαπάνες των κρατών μελών. Για τη Γερμανία, αυτό θα σήμαινε αύξηση των δαπανών εθνικής άμυνας από 80 έως 140 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 3,5% του ΑΕΠ.

Η ανάλυση τονίζει ότι, παρά τις υψηλές απώλειες στον πόλεμο της Ουκρανίας, η Ρωσία έχει αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές της ικανότητες. Μέχρι τα τέλη 2024, η Ρωσία είχε περίπου 700.000 στρατιώτες στην Ουκρανία, σημαντικά περισσότερους απ’ όσους είχε στην εισβολή, το 2022. Το 2024, η Ρωσία κατασκεύασε ή εκσυγχρόνισε περίπου 1.550 άρματα μάχης, 5.700 τεθωρακισμένα οχήματα και 450 πυροβόλα, πολύ αυξημένα σε σχέση με το 2022. Επίσης έκανε μεγάλη πρόοδο στην παραγωγή drones και πυρομαχικών μεγάλης εμβέλειας.

Σημαντική πρόκληση παραμένει ο στρατιωτικός συντονισμός εντός της Ευρώπης. Ενώ οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ λειτουργούν ως ενιαίο σώμα, οι ευρωπαϊκοί στρατοί κατανέμονται σε 27 εθνικές δυνάμεις. Ο στενότερος συντονισμός και οι κοινές προμήθειες κρίνονται απαραίτητες για να αποφευχθεί το υψηλότερο κόστος που συνδέεται με μεμονωμένες εθνικές προσπάθειες.