Βερβεσός:Οι ανώτατοι Δικαστικοί δεν έχουν λόγο να απαντούν σε χαροκαμένες μάνες και πολιτικά πρόσωπα

Καλεσμένος στο Kontra24 ήταν ο Πρόεδρος του ΔΣΑ, Δημήτρης Βερβεσός με αφορμή την παρέμβαση της Γεωργίας Αδειλίνη για τις ανακοινώσεις που είχαν εκδοθεί με αφορμή την υπόθεση του Βασίλη Καλογήρου, η οποία δημοσιοποίησε ιδιωτική συνομιλία που είχε με τη μητέρα του 39χρονου πριν εκείνος βρεθεί νεκρός στον Τύρναβο.

«Την προηγούμενη εβδομάδα αν θυμάμαι καλά η πρόεδρος του Αρείου Πάγου απάντησε στην κυρία Καρυστιανού, σήμερα (σ.σ. χθες) η κυρία Αδειλίνη απαντά στον κύριο Φάμελλο. Δεν υπάρχει κάποια διαδικασία όπου οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί απαντούν είτε σε χαροκαμένος μάνες είτε σε πολιτικά πρόσωπα. Οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοι ασκούν τα καθήκοντά τους με βάση τον νόμο και τον κανονισμό των δικαστηρίων και δεν έχουν κάποιο λόγο να μπαίνουν και να απαντάνε και να γίνονται μέρος ενός πολιτικού παιγνίου ή μιας κοινωνικής πραγματικότητος. Ο Άρειος Πάγος έχει και γραφείο τύπου αν θέλει να βγάλει οποιεσδήποτε ανακοινώσεις, μπορεί να τις ανακοινώσει. Πλέον έχει και η εισαγγελία δικό της γραφείο τύπου… Θεωρώ ατυχή και άστοχη την παρέμβαση της κυρίας εισαγγελέως όπως και την προηγούμενη βδομάδα της κυρίας προέδρου» είπε αρχικά ο πρόεδρος του ΔΣΑ.

Και συνέχισε:

«Η κυρία εισαγγελέας έρχεται και δημοσιοποιεί μια συζήτηση με μία υφιστάμενη της που στην υπόθεση αυτή ο γιος της είναι θύμα, έχει πεθάνει. Και ξαφνικά καθιστά αυτή την ιδιωτική συζήτηση τμήμα μιας ανακοίνωσης ενώ τρέχει μία προανάκριση για την εξαφάνιση και τώρα μία προκαταρτική για πιθανή εγκληματική ενέργεια, η οποία είναι μυστική.

Στο πλαίσιο μιας μυστικής προδικασίας, δεν βγάζεις οποιοδήποτε στοιχείο της μυστικότητας αυτής πολλώ δε μάλλον μια ιδιωτική συνομιλία την οποία δεν γνωρίζω αν είναι βάσιμη ή όχι και αν είναι βάσιμη, αν είχε τη συναίνεση της κυρίας Αποστολάκη… Είναι μυστική προδικασία.

Δεν μπορώ να ξέρω τις προθέσεις της κυρίας Αδειλίνη, εγώ μπορώ να κρίνω τις πράξεις της και με τεκμηριωμένα επιχειρήματα. Όχι στη γενική αφοριστική κρίση, ούτε στοχοποιώ κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο. Είμαι εναντίον των στοχοποιήσεων δικαστών. Αλλά η κριτική είναι θεμιτή και όταν οι ενέργειες του δικαστικού λειτουργού υπερβαίνουν τα όρια που θέτει ο νόμος ή τα όρια που θέτει το κύρος και η αξιοπρέπεια του θεσμού πρέπει να τα κριτικάρουμε».

Ο Δημήτρης Βερβασός επανέλαβε στη συνέχεια τα ερωτήματά που έθεσε και εχθές στην ανακοίνωσή του:

«Πρέπει επίσης να μας πει κυρία εισαγγελέας, ποια διάταξη του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων, ποια διάταξη του Ποινικού Κώδικα της Ποινικής Δικονομίας προβλέπει ότι μπορεί η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να απευθύνεται και να απαντά σε έναν πολιτικό αρχηγό.

Οι δημοσκοπικές μετρήσεις των τελευταίων χρόνων δείχνουνε μία αύξηση του ποσοστού έλλειψης εμπιστοσύνης στη Δικαιοσύνη από το 54% στο 74% . Αυτό σημαίνει ότι έχει ένα επιτακτικό καθήκον η Δικαιοσύνη να μην κάνει τέτοιου είδους παρεμβάσεις σαν τη σημερινή (σ.σ χθεσινή) αλλά να κάνει ο,τι μπορεί για να αποκτήσει και να ανακτήσει την αξιοπιστία της απέναντι στην κοινωνία. Δεν έχει κανένα λόγο η εισαγγελέας και η πρόεδρος του Αρείου Πάγου να ασχολούνται και να εμπλέκονται σε τέτοιου είδους θέματα με τέτοιου είδους παρεμβάσεις. Μπορούν να κάνουνε τη δουλειά τους, το έργο τους, με βάση τα καθήκοντά τους, χωρίς να στοχοποιούνται, βεβαίως. Πρέπει να αποφεύγουμε τις στοχοποιήσεις και τις επιθέσεις και την κριτική χωρίς να υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο επιχείρημα ή τεκμηρίωση, ούτε γενικές αφοριστικές κρίσεις πρέπει να υπάρχουν.

Εγώ ρωτώ με ποια διάταξη του νόμου προβλέπεται (η παρέμβαση). Εδώ έχουμε μια μυστική προανάκριση, πώς (η Αδειλίνη) παρεμβαίνει σε μυστική προανάκριση, πώς δημοσιοποιεί μια ιδιωτική συνομιλία. Πώς την προηγούμενη φορά παρενέβη με εντολή της στην εισαγγελέα εφετών και της είπε να εποπτεύει το έργο του ανακριτή…» είπε ο πρόεδρος του ΔΣΑ.

«Όλα αυτά δίνουν μια εικόνα στην κοινωνία και πρέπει η ίδια η Δικαιοσύνη την εμπιστοσύνη να την κερδίζει, δεν μπορεί να την απαιτεί. Η εμπιστοσύνη είναι κάτι το οποίο χτίζεται με πολλή δυσκολία και δυστυχώς χάνεται πολύ εύκολα, είναι κρίσιμο. Δεν είναι γενική απώλεια εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη, είναι της εμπιστοσύνης κυρίως στην ανώτατη δικαιοσύνη (…)

Πρέπει λοιπόν η κριτική να υπάρχει και να υφίσταται. Και όποιος κάνει κριτική δεν κάνει κακό στη Δικαιοσύνη, καλό της κάνει γιατί της ανοίγει τα μάτια, αν κάτι δεν κάνει καλά να το διορθώσει. (…)

Δεν φταίνε οι πολίτες που κάνουν κριτική, φταίνε εκείνοι που δίνουν λαβές να γίνονται κριτικές. Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου που τη βλέπει ο πολίτης να διαπληκτίζεται με έναν πολιτικό αρχηγό ή η πρόεδρος του Αρείου Πάγου (που τη βλέπει) να αντιπαρατίθεται με μια μάνα που έχει χάσει το παιδί της, δίνει μια σοβαρή εικόνα ανωτάτου δικαστικού λειτουργού που πρέπει να μένει απέξω ουδέτερος χωρίς να να τοποθετείται στα πράγματα και να παίρνει θέση;

Αυτά τα οποία ακούσαμε την άλλη φορά για εκκλησίες, είναι εικόνες που συνάδουν με το ανώτατο αξίωμα του δικαστικού λειτουργού;» κατέληξε ο Δημήτρης Βερβεσός.