Reuters/ Ε.Ε- Βρετανία: Πόσες και τι χερσαίες δυνάμεις θα έπρεπε να στείλουν στην Ουκρανία

Με την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να μην στείλει “αμερικανικές μπότες στο έδαφος” στην Ουκρανία, κι ενώ οι Ευρωπαίοι δεν κάθονται προς το παρόν στο τραπέζι των συνομιλιών των ΗΠΑ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, οι ευρωπαίοι ηγέτες συζήτησαν στο Παρίσι τις πιθανότητες να στείλουν ευρωπαϊκά στρατεύματα στην ρωσοουκρανική μεθόριο, καθώς θεωρούν πως η ρωσική απειλή υφίσταται και θα υφίσταται και μετά από οποιαδήποτε συμφωνία. Ειδικά, εάν ο Τραμπ υλοποιήσει τον σχεδιασμό του να αποσύρει πλήρως τις εγγυήσεις ασφαλείας που παραδοσιακά παρείχαν οι ΗΠΑ στην Ε.Ε.

Πόσο εφικτό, όμως, είναι κάτι τέτοιο και με ποιόν τρόπο θα επηρέαζε, τελικά, την δομή και συνοχή του ΝΑΤΟ.

Ειδικοί, που μίλησαν στο Reuters, προειδοποιούν ότι η ανάπτυξη μεγάλης ευρωπαϊκής δύναμης στην Ουκρανία μπορεί να αποδυναμώσει την άμυνα του ΝΑΤΟ έναντι μιας ευρύτερης και αυξανόμενης απειλής από τη Ρωσία, καθώς η διακοπή της σύγκρουσης θα επέτρεπε στην πολεμική οικονομία της να αναπληρώσει τα στρατιωτικά αποθέματα γρήγορα.
Ορισμένοι επίσης αμφιβάλλουν εάν οι ευρωπαϊκές χώρες, που αγωνίζονται να ενισχύσουν την ετοιμότητά τους μετά από δεκαετίες σχετικής ειρήνης, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν γρήγορα αρκετά στρατεύματα, ειδικά αν τους ζητηθεί να εξασφαλίσουν περισσότερα από 2.000 χιλιόμετρα γραμμής επαφής με τη Ρωσία και τη σύμμαχο της Μόσχας, Λευκορωσία.
Η Claudia Major, αναλύτρια της γερμανικής δεξαμενής σκέψης SWP, είπε ότι η συγκέντρωση μιας τέτοιας ειρηνευτικής δύναμης ήταν μόλις εφικτή για τους Ευρωπαίους από μόνοι τους.
Οι εκτιμήσεις για την απαιτούμενη ισχύ του κυμαίνονται από 40.000 έως 150.000, εκτός από τις ουκρανικές δυνάμεις, είπε στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ARD τη Δευτέρα.

Θα απαιτηθεί 55 φορές μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύς απ΄ ότι στο Κόσσοβο!

Για σύγκριση, η ειρηνευτική δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο ξεκίνησε με 48.000 στρατιώτες το 1999, εξασφαλίζοντας μια περιοχή 11.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (4.000 τετραγωνικά μίλια), σύμφωνα με μια μελέτη που συντάχθηκε από τον Major, ενώ η Ουκρανία είναι σχεδόν 55 φορές μεγαλύτερη από αυτήν.
«Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν αυτόν τον στρατιωτικό όγκο αυτή τη στιγμή εκτός και αν αποδυναμώσουν τη δική τους άμυνα ή τη σχεδιαζόμενη άμυνα της Βαλτικής, για παράδειγμα, η οποία είναι προφανώς αμφιλεγόμενη», είπε.
«Ταυτόχρονα, στερούνται βασικών δυνατοτήτων στους τομείς της αναγνώρισης, της αεράμυνας ή της στόχευσης, που μόνο οι ΗΠΑ διαθέτουν σε επαρκή βαθμό».

Ο Michael Kofman, ανώτερος συνεργάτης στο Carnegie Endowment, είπε ότι η ανάπτυξη τριών ταξιαρχιών, μονάδων περίπου 3.000 έως 5.000 στρατιωτών, ανά πάσα στιγμή μπορεί να είναι αρκετή για να διασφαλίσει τους τέσσερις έως πέντε τομείς του μετώπου όπου επικεντρώνονταν οι μάχες.
Οι συνήθεις εναλλαγές για ξεκούραση και εκπαίδευση θα τριπλασίαζαν τον αριθμό που απαιτείται σε ίσως 50.000 «χωρίς να ακυρωθούν όλες οι υπάρχουσες απαιτήσεις περιφερειακού αμυντικού σχεδίου», ανάρτησε στο X.
«Αλλά η δύναμη πρέπει να έχει τάγματα κοντά στο μέτωπο, όχι να φρεζάρει στη Δυτική Ουκρανία να κάνει εκπαίδευση», προειδοποίησε, προσθέτοντας ότι τέτοιες μονάδες θα πρέπει να είναι κινητές.
«Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι πρέπει να κάνει αυτή η δύναμη και πώς την αποτρέπει;»
Αναρωτήθηκε επίσης ποιες στρατιωτικές ενέργειες μπορεί να προκληθούν από οποιαδήποτε ρωσική παραβίαση της εκεχειρίας: “Αν είναι συρματόσχοινο, με τι συνδέεται;”
Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει να αφεθεί στις ουκρανικές δυνάμεις για να εξασφαλίσουν τη γραμμή επαφής, διατηρώντας παράλληλα ένα μέσο αποτροπής έξω.

Η αντίδραση της Ρωσίας

Ο Χέγκσεθ δεν δήλωσε ρητά ότι τα ειρηνευτικά στρατεύματα πρέπει να σταθμεύουν εντός της Ουκρανίας, αλλά κατέστησε σαφές ότι δεν θα καλύπτονταν από τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας του ΝΑΤΟ, το Άρθρο 5.
Ωστόσο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε στους δημοσιογράφους στο Ριάντ την Τρίτη ότι η παρουσία οποιωνδήποτε στρατευμάτων από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ εντός της Ουκρανίας είναι απαράδεκτη για τη Ρωσία, ανεξάρτητα από τη σημαία που φέρουν.
Ωστόσο, η παροχή αποτρεπτικού μέσου εκτός Ουκρανίας μπορεί να δημιουργήσει ένα διαφορετικό δίλημμα για τους Ευρωπαίους, οι οποίοι δεν διαθέτουν τα όπλα μεσαίου βεληνεκούς που θα μπορούσαν να χτυπήσουν ρωσικούς στόχους από απόσταση ως αντίποινα για παραβιάσεις της εκεχειρίας.
Ούτε έχουν το γιγάντιο πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ που παρέχει τον απόλυτο αποτρεπτικό παράγοντα κατά της Ρωσίας με πυρηνικά όπλα.