Διαφοροποιήσεις στο ΠΑΣΟΚ για το “έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη μου στη Δικαιοσύνη” του Ανδρουλάκη

Είναι αλήθεια πως ο Νίκος Ανδρουλάκης αποφεύγει τις πολιτικές γκάφες. Γενικώς είναι προσεκτικός και δεν αποκλίνει από το κεντρικό αφήγημα που εκπονεί ο ίδιος και ελάχιστοι στενοί συνεργάτες του στο ΠΑΣΟΚ. Ως εκ τούτου, η φράση “μετά τις υποκλοπές έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη μου στη Δικαιοσύνη” εξέπληξε ακόμα και τα στελέχη του και, όπως αναμενόταν, έδωσε τροφή για επιθετική κριτική από την κυβέρνηση.

Σε μία στιγμή που η τοξικότητα κυριαρχεί από κάθε πλευρά, την ώρα που διατυπώνεται κριτική για καθυστερήσεις στη δικαστική διερεύνηση της τραγωδίας των Τεμπών (αρκετές από αυτές απολύτως δικαιολογημένες), κι ενώ ανώτατοι δικαστές δέχονται απειλητικά τηλεφωνήματος, η δήλωση Ανδρουλάκη απέχει από την “θεσμική συμπεριφορά” που ο ίδιος λέει ότι έχει το ΠΑΣΟΚ.

Ενδεχομένως, η περιπέτεια που πέρασε με την υπόθεση των υποκλοπών -όπου έχει χίλια δίκια- να τον οδήγησε στη συγκεκριμένη αναφορά. Ως άνθρωπος δικαιούται να έχει αμφιβολίες για τον τρόπο που χειρίστηκε την περίπτωσή του η Δικαιοσύνη. Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όμως, σε αυτή τη συγκυρία που καταρρέουν τα αναχώματα των θεσμών, προφανώς θα έπρεπε να είναι πιό προσεκτικός.

Έδωσε έτσι “πάσα” στον εκπρόσωπο Τύπου της Ν.Δ να τον κατηγορήσει.

Συγκεκριμένα, ο Νίκος Ρωμανός παραθέτει και τα ονόματα των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που διαφοροποιήθηκαν:

«Μετά τη χθεσινή απαράδεκτη δήλωση του κ. Νίκου Ανδρουλάκη ότι δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, το ένα στέλεχος του κόμματός του μετά το άλλο τον αδειάζει. Η κ. Νάγια Γρηγοράκου, ο κ. Γιώργος Νικητιάδης και ο κ. Μανώλης Χριστοδουλάκης διαχώρισαν ξεκάθαρα τη θέση τους, αφήνοντάς τον μόνο του σε μια γραμμή θεσμικής εκτροπής.

Αν έχει απομείνει έστω και λίγη σοβαρότητα στο ΠΑΣΟΚ, ο κ. Ανδρουλάκης οφείλει να ανασκευάσει άμεσα, ζητώντας συγγνώμη και να βάλει τέλος στον κατήφορο που έχει επιλέξει, στην εμμονική του προσπάθεια να αντιγράψει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η Ελλάδα χρειάζεται υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις που σέβονται τους θεσμούς, όχι πολιτικούς αρχηγούς που τους υπονομεύουν για μικροκομματικά οφέλη».