Τι θα συνέβαινε αν εξαφανίζονταν από τον πλανήτη οι μέλισσες;

Η εξαφάνιση των μελισσών θα προκαλούσε μια πρωτοφανή παγκόσμια οικολογική και διατροφική κρίση. Ως βασικοί επικονιαστές, οι μέλισσες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη γονιμοποίηση των φυτών, συμβάλλοντας στην ισορροπία του οικοσυστήματος, τη διατροφική αλυσίδα, τη γεωργική παραγωγή, την οικονομία και τις κοινωνίες μας.

Tο ζήτημα αυτό είναι εξαιρετικά επίκαιρο, καθώς τόσο η κλιματική κρίση όσο και η ανθρώπινη δραστηριότητα επιδεινώνουν την κατάσταση, καθιστώντας την απώλεια των μελισσών ένα από τα πιο σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 1.250 είδη μελισσών, ενώ το Αιγαίο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα «hotspot» μελισσοποικιλότητας στην Ευρώπη.

Παράγοντες όπως η γεωλογική ιστορία, η ηφαιστειότητα, η αφθονία ανθοφόρων φυτών και το θερμό κλίμα ευνοούν την ανάπτυξη των μελισσών, υπογραμμίζοντας τη σημασία της χώρας μας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα και την τροφική αλυσίδα

Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), σε πρόσφατη ημερίδα με τίτλο «Επικονιαστές σε καιρό κλιματικής κρίσης στην Ελλάδα, τη χώρα της μέγιστης μελισσοποικιλότητας – Απειλές και απαιτούμενες δράσεις», ανέδειξε το ζήτημα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επικονιαστές.

Στο πλαίσιο της ημερίδας, η κα Θεοδώρα Πετανίδου, Ομότιμη Καθηγήτρια Βιογεωγραφίας και Οικολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, τόνισε τη ζωτική σημασία των επικονιαστών για την οικολογική ισορροπία και την αγροτική παραγωγή. Υπογράμμισε επίσης την αρνητική επίδραση της κλιματικής αλλαγής στη διαδικασία της επικονίασης, αναλύοντας τις απειλές που αντιμετωπίζουν οι μέλισσες στην Ελλάδα, μια χώρα με μοναδική μελισσοποικιλότητα.

Ειδικότερα, ανέφερε πως:

• Πάνω από το 87% των ανθοφόρων φυτών παγκοσμίως εξαρτώνται από ζώα για την επικονίαση τους
• Το 84% των καλλιεργειών στην Ευρώπη στηρίζεται στην επικονίαση από έντομα, κυρίως μέλισσες
• Η οικονομική αξία της επικονίασης υπολογίζεται σε περίπου €153 δισεκατομμύρια ετησίως, αντιπροσωπεύοντας το 9,5% της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής

Επιπτώσεις από την μείωση του πληθυσμού των μελισσών

Στην τροφική αλυσίδα:

• Μείωση παραγωγής τροφίμων: Πολλά φρούτα (μήλα, αχλάδια, κεράσια), λαχανικά (κολοκύθια, αγγούρια, πιπεριές) και ξηροί καρποί (αμύγδαλα) εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την επικονίαση των μελισσών.
• Αύξηση τιμών στα τρόφιμα: Η έλλειψη επικονιαστών θα μείωνε την προσφορά και θα ανέβαζε τις τιμές.
• Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες: Αντί για μια διατροφή πλούσια σε φυτικές τροφές, οι άνθρωποι θα βασίζονταν περισσότερο σε δημητριακά και τεχνητές τροφές.

Στο οικοσύστημα:

Κατάρρευση οικοσυστημάτων: Χωρίς επικονίαση, πολλά φυτά δεν θα αναπαράγονταν, επηρεάζοντας την τροφή και το καταφύγιο πολλών ειδών.

Εξαφάνιση φυτών και ζώων: Χωρίς μέλισσες, ολόκληρα οικοσυστήματα θα μπορούσαν να αποσταθεροποιηθούν, οδηγώντας στην εξαφάνιση ειδών που εξαρτώνται από τα φυτά αυτά.

Τι μπορούμε να κάνουμε για την προστασία τους

Προτείνοντας καλές πρακτικές, η κ. Πετανίδου παρουσίασε την «Μελισσοθήκη του Αιγαίου», μια πρωτοβουλία για τη συστηματική συλλογή δεδομένων από πάνω από 200.000 δείγματα επικονιαστών, με στόχο τη δημιουργία μιας εθνικής υποδομής παρακολούθησης και διατήρησης των ειδών.

Τόνισε τη σημασία της συμμετοχής της Ελλάδας σε ευρωπαϊκές δράσεις, όπως οι Κόκκινοι Κατάλογοι και το Ευρωπαϊκό Σύστημα Παρακολούθησης Επικονιαστών, αλλά και τη σημασία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ενημέρωσης του κοινού ενώ αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη προστασίας φυσικών χώρων φωλεοποίησης σε αστικούς κήπους, προτείνοντας πρακτικές φιλικές προς την ενίσχυση της βιοποικιλότητας

Η κα Ειρήνη Βαλλιανάτου, Διδάκτωρ Βιολογίας και Συστηματικό Βοτανικό-Φυτοκοινωνιολόγο της ΑΜΚΕ “Hippocrates for Life”, προτείνει την καινοτόμο προσέγγιση, της Αναγεννητικής Γεωργίας, που εστιάζει στη διατήρηση και αποκατάσταση της γονιμότητας του εδάφους. Τα οφέλη της περιλαμβάνουν την αύξηση της βιοποικιλότητας, τη βελτίωση της ποιότητας του νερού και του κύκλου του, καθώς και την συγκράτηση άνθρακα στο έδαφος, γεγονός που συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Η προστασία των μελισσών είναι κρίσιμη και καθοριστική για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της γεωργίας.

Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να συμβάλουμε κι εμείς στην προστασία τους:

1. Φυτεύουμε μελισσοκομικά φυτά. Οι μέλισσες χρειάζονται λουλούδια πλούσια σε νέκταρ και γύρη. Επιλέγουμε φυτά όπως λεβάντα, δεντρολίβανο, ηλίανθους, θυμάρι και μηδική.

2. Αποφεύγουμε τα φυτοφάρμακα. Τα νεονικοτινοειδή και άλλα χημικά φυτοφάρμακα είναι τοξικά για τις μέλισσες. Χρησιμοποιούμε φυσικά ή βιολογικά μέσα προστασίας φυτών.

3. Δημιουργούμε καταφύγια για τις μέλισσες. Τοποθετούμε “ξενοδοχεία” για μέλισσες (Bee hotels) ή αφήνουμε φυσικούς χώρους με άγρια χόρτα και παλιά ξύλα όπου μπορούν να φωλιάσουν.

4. Στηρίζουμε τους τοπικούς μελισσοκόμους. Αγοράζοντας μέλι από μικρούς παραγωγούς, ενισχύουμε βιώσιμες πρακτικές μελισσοκομίας.

5. Απαραίτητη είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση. Ενημερώνουμε άλλους για τη σημασία των μελισσών και προωθούμε φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές.

6. Υποστηρίζουμε πολιτικές για την προστασία των μελισσών

Σημειώνεται ότι υπάρχουν προσπάθειες αντικατάστασης των μελισσών με ρομπότ-επικονιαστές ή ανθρώπινη επικονίαση (όπως γίνεται στην Κίνα), αλλά καμία από αυτές τις μεθόδους δεν είναι εξίσου αποδοτική και οικονομικά βιώσιμη.

Η προστασία των μελισσών είναι ζωτικής σημασίας. Μέτρα όπως η αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης, μείωση των φυτοφαρμάκων, η προστασία των φυσικών τους οικοτόπων και η ενίσχυση των βιώσιμων πρακτικών γεωργίας είναι απαραίτητα για την αποτροπή μιας τέτοιας καταστροφικής κατάστασης. Απαραίτητη κρίνεται η νομοθεσία που περιορίζει τη χρήση βλαβερών φυτοφαρμάκων και προωθούν τη βιολογική γεωργία. Αν ο καθένας κάνει μικρές αλλαγές, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον στο οποίο οι μέλισσες θα επιβιώσουν και θα ευημερήσουν, και μαζί με αυτές και εμείς.

Μεσογειακή διατροφή: Μύθος, μάρκετινγκ ή πραγματικότητα;