Μία μαρτυρία για να μην ξεχνάμε την τραγωδία των Τεμπών

«Στις 28 Φεβρουαρίου, πριν τρία χρόνια, βρισκόμουν σε περιοδεία στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Ειδοποιήθηκα ότι συγκρούσθηκαν δύο τρένα στα Τέμπη και υπάρχουν νεκροί και τραυματίες, κυρίως παιδιά. Ενημερώθηκα ότι αρκετοί νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας και τραυματίες στα Νοσοκομεία Πανεπιστημιακό Λάρισας, ΑΧΕΠΑ και Γεννηματάς Θεσσαλονίκης», θυμάται ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος, καθώς αφηγείται πώς ο ίδιος έζησε την τραγωδία, παρευρισκόμενος στα νοσοκομεία που υποδέχθηκαν νεκρούς και τραυματίες.

«Πήγα πολύ πρωί την επόμενη ημέρα, στα νοσοκομεία ΑΧΕΠΑ και Γεννηματάς Θεσσαλονίκης. Συνομίλησα με τραυματίες της τραγωδίας. Μου περιέγραψαν την απόλυτη φρίκη, την απόλυτη τραγωδία. Συγκινητικό είναι ότι όλοι οι τραυματίες δεν σκέφτονταν τα δικά τους τραύματα, ρωτούσαν τι απέγιναν οι συνεπιβάτες των διπλανών θέσεων. Υπέθεταν ότι είναι νεκροί, αφού μας περιέγραψαν ότι  έζησαν μια φρίκη, μια τραγωδία.

Την άλλη ημέρα, επισκέφθηκα το Γενικό Νοσοκομείο της Λάρισας.

Εκεί, συνομίλησα με γονείς και συγγενείς που έψαχναν να βρουν τι απέγιναν τα παιδιά τους που επέβαιναν στο τραίνο. Ρωτούσαν εμάς (τους υγειονομικούς), ρωτούσαν στα νοσοκομεία εάν μεταφέρθηκαν, ρωτούσαν άλλους τραυματίες επιβαίνοντες αν γνωρίζουν κάτι …ΤΙΠΟΤΑ …»

Την τραγικότητα όσων βίωναν οι γονείς επιδείνωνε ένα φορτηγό ψυγείο γεμάτο μέλη νεκρών σωμάτων, καμένα και αταυτοποίητα, που βρισκόταν στην αυλή του νοσοκομείου.

«Οι γονείς έβλεπαν το φορτηγό ψυγείο και γνώριζαν το περιεχόμενό του, αλλά ήλπιζαν, μάταια, ότι δεν είναι  μέσα το δικό τους παιδί… Είδα με τα μάτια μου, μέσα στο φορτηγό ψυγείο, διαμελισμένα μέλη σώματος καμένα σε σακούλες! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Πόσο μάλλον, οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι των θυμάτων».

«Το Υγειονομικό Σύστημα στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων!»

Ο κ. Γιαννάκος νιώθει την ανάγκη να συγχαρεί το ΕΚΑΒ και τα Νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης, για την ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα που προσέφεραν, αλλά και για την ψυχολογική υποστήριξη των συγγενών. «Κινητοποιήθηκαν οι πάντες στην περίθαλψη και την ψυχολογική στήριξη των τραυματιών», προσθέτει.

«Αυτή η τραγωδία, αυτό το έγκλημα σε βάρος τόσων νέων ανθρώπων, που μπήκαν στο ασφαλέστερο -υποτίθεται- συγκοινωνιακό μέσο και βρέθηκαν διαμελισμένοι, καμένοι και ταυτοποιημένοι με DNA,  πρέπει να διερευνηθεί και να αποδοθούν ποινικές ευθύνες, όπου υπάρχουν», τονίζει, καταλήγοντας ο κ. Μιχάλης Γιαννάκος.