Το (πολιτικό) “παιχνίδι με τα μάφινς”

Πριν δύο χρόνια, η βρετανική Telegraph είχε αποκαλύψει ότι σε αρκετά σχολεία, κυρίως στην Ουαλία, είχε ενταχθεί στην εκπαιδευτική ύλη το παιχνίδι «mixed-muffin gender berry challenge», με στόχο να μάθουν τα παιδιά του δημοτικού πώς δεν μπορεί κανείς να υποθέσει το φύλο κάποιου μόνο από την εμφάνισή του.

Στις περιοχές αυτές, όπου πλειοψηφούν οι Εργατικοί, κυκλοφορούσε στα σχολεία ένα φυλάδιο 170 σελίδων που υποστήριζε ότι το βιολογικό φύλο «δεν είναι μόνο “αρσενικό” και “θηλυκό” και καθοδηγούσε τους δασκάλους για το πώς κάποιοι “θέλουν να αλλάξουν τις αντωνυμίες φύλου (π.χ. από “he” σε “she”) ή θέλουν να είναι “agender”», δηλαδή χωρίς φύλο.

Στο παιχνίδι οι εκπαιδευτικοί προτρέπονται να φτιάξουν για τα παιδιά μάφινς με blueberry (μπλε μύρτιλο) για να αντιπροσωπεύσουν τα στερεότυπα της αρρενωπότητας, μάφινς με raspberry (κόκκινο σμέουρο) για να αντιπροσωπεύσουν τα στερεότυπα της θηλυκότητας και ανάμεικτα μάφινς «για να αντιπροσωπεύσουν τη ρευστότητα φύλου».

Το θέμα είχε προκαλέσει αντιδράσεις και παρέμβαση της (τότε) κυβέρνησης Σούνακ και συντηρητικών κύκλων. Το 2022 ήταν η χρονιά που ο “πόλεμος των φύλων” είχε περάσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ευρώπη και αρκετές χώρες άρχισαν να προσαρμόζουν τη νομοθεσία τους, ενώ άλλες αντιστέκονταν επιμένοντας στην κατηγορηματικότητα της βιολογίας περί ύπαρξης μόνο δύο φύλων.

Οι ακρότητες και από τις δύο πλευρές είναι γνωστές και το θέμα της λεγόμενης woke ατζέντας έλαβε διαστάσεις. Χρησιμοποιείται ως παράδειγμα αυτό που συνέβη με την Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, που έχει γράψει τα βιβλία του Χάρι Πότερ: η αγαπημένη συγγραφέας των παιδιών σε ολόκληρο τον κόσμο έγινε στόχος επειδή είπε ότι υπάρχουν βιολογικές διαφορές ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες. Κατηγορήθηκε ως τρανσφοβική, έφτασε να δει τα βιβλία της να μποϊκοτάρονται, ή και να καίγονται σε δημόσια θέα, ενώ δεχόταν απειλές για τη ζωή της.

Το διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό «The Lancet» αναφέρθηκε, τότε, στις γυναίκες ως «σώματα με αιδοίο», προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από φεμινιστικές οργανώσεις και όχι μόνο, που είχαν ως αποτέλεσμα το περιοδικό να ζητήσει συγγνώμη. Η Αμερικανική Ιατρική Ενωση ανακοίνωσε ότι «το φύλο πρέπει να αφαιρεθεί ως αναφορά στα πιστοποιητικά γέννησης» με το σκεπτικό ότι μπορεί να δημιουργήσει διακρίσεις και στιγματισμό εις βάρος ατόμων των οποίων η ταυτότητα φύλου δεν συνάδει με το βιολογικό τους φύλο. Τόσο το «Nature» όσο και το «Scientific American» δημοσίευσαν άρθρα τα οποία αμφισβητούσαν την ύπαρξη «σαφών κριτηρίων για την ταξινόμηση των ανθρώπων ως αρσενικών και θηλυκών».

Λίγο πολύ αυτά είναι γνωστά, όπως γνωστή είναι και η κατάληξη. Ο πόλεμος για την woke ατζέντα έγινε ένα από τα βασικότερα στοιχεία της θεωρίας Τραμπ, η υπερβολή έδωσε τροφή στο MAGA και κάπως έτσι φτάσαμε σε ένα από τα πρώτα εκτελεστικά διατάγματα του νέου προέδρου για την αναγνώριση μόνο δύο φύλων.

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες άρχισαν να το (ξανα)σκέφτονται όταν είδαν ότι τα τραμπικά “franchise” απέκτησαν δύναμη, κέρδισαν εκλογές και συμμετείχαν σε κυβερνήσεις, δημιουργώντας μία “διεθνή της ακροδεξιάς” που, πλέον, έχει την προκλητική υποστήριξη του Έλον Μασκ και του ίδιου του Τραμπ.

Στα καθ΄ ημάς, ο πρωθυπουργός διευκρίνισε, όταν ρωτήθηκε σχετικά, ότι η βιολογία είναι σαφής ως προς το ότι υπάρχουν μόνο δύο φύλα. Πριν μερικούς μήνες είχε διευκρινίσει πως δεν πρέπει να υποκύψουμε στην “τυρανία της μειοψηφίας”- είχε μόλις εκλεγεί ο Τραμπ. Πολλοί έσπευσαν να τον κατηγορήσουν για υπαναχώρηση, λόγω των εσωτερικών αντιδράσεων μετά την ψήφιση του νόμου για την ισότητα στο γάμο. Τελευταία, άλλοι, συνέδεσαν την επιλογή της υποψηφιότητας του Κώστα Τασούλα ακριβώς με αυτή την ανάγκη απορρόφησης των κραδασμών στο δεξιό ακροατήριο.

Αναμφίβολα υπάρχει η βιολογία, υπάρχει, όμως, και η πολιτική…

Στη δημοσκόπηση της Metron Analysis (Mega) ο κομματικός χώρος στα δεξιά της Ν.Δ αθροίζει πάνω από 20%: Ελληνική Λύση 9,8%, Φωνή Λογικής 7,1%, Νίκη 3% (και επιπλέον κάποιοι μικροί σχηματισμοί), και εμφανίζεται ενισχυμένος κατά τέσσερις μονάδες. Τόσες, όσες εμφανίζεται να χάνει ο χώρος αριστερά του ΠΑΣΟΚ. Ο Στράτος Φαναράς (Metron), μάλιστα, επισημαίνει το μάλλον προφανές: πρώτον, ό,τι όλα αυτά αποτελούν επακόλουθο της κυριαρχίας και της ατζέντας Τραμπ στις ΗΠΑ και στο διεθνές σκηνικό, και, δεύτερον, πως υπάρχει απευθείας κινητικότητα μεταξύ της περιοχής του αριστερού αντισυστημισμού με εκείνη του δεξιού ριζοσπαστισμού.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέστησε σαφές ότι δεν σκοπεύει να συνεργαστεί με τα κόμματα δεξιά της Ν.Δ, εάν προκύψει μη αυτοδύναμη κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές. Γι’ αυτό, άλλωστε, η Ν.Δ επενδύει μόνο στην αυτοδυναμία, οτιδήποτε άλλο θα ήταν εξαιρετικά παρακινδυνευμένο και θα προκαλούσε μεγάλες ρωγμές στο προφίλ της πολιτικής ηγεμονίας του πρωθυπουργού που στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό στην δική του επιρροή στο κέντρο και, μαζί, στην πολυσυλλεκτικότητα της κυβερνώσας παράταξης λόγω παράδοσης.

Όμως, το “παιχνίδι με τα μάφινς” έχει μπει για τα καλά στο εργαστήριο πολιτικής ζαχαροπλαστικής, την ώρα που τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται (σωρρευτικά). Ο Βελόπουλος και η Λατινοπούλου, παρότι βρίσκονται σε “πόλεμο”, μετατρέπονται σε παίκτες και ρυθμιστές, ακόμα κι αν ελάχιστοι ψηφοφόροι προσβλέπουν σε αυτούς για να ανακουφιστεί η καθημερινότητά τους. Θα αντέξουν, άραγε, όταν τεθεί επιτακτικά το δίλημμα της διακυβέρνησης, όπου, εκ των πραγμάτων και των συσχετισμών, εξακολουθεί να έχει ισχυρό προβάδισμα ο πρωθυπουργός; Με μία αλλοπρόσαλλη, ως φαίνεται, τετραετία Τραμπ μπροστά μας, και με την επέλαση της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, το πιθανότερο είναι να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο.

Το “παιχνίδι με τα μάφινς” μόλις ξεκίνησε καθ΄ ημάς. Και δεν αφορά το πόσα φύλα υπάρχουν, είναι πιό περίπλοκο και πολύ δυσκολότερα αντιμετωπίσιμο από τα μεγαλύτερα κόμματα που διατηρούν συγκρουσιακές ατζέντες και αδυναμία συνεννόησης. Ειδικά στην κεντροαριστερά…