Ο τσακωμός του Δομάζου με τους ανθρώπους της χούντας και ο αποκλεισμός της Ελλάδας από το Μουντιάλ του 1970

Ο Μίμης Δομάζος διέπρεψε και με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας.

Στην προκριματική φάση για την πρόκριση στο Μουντιάλ του 1970, η Ελλάδα είχε κληρωθεί με αντιπάλους την Πορτογαλία, τη Ρουμανία και την Ελβετία. Ωστοσο, ένας αποκλεισμός από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα για το ματς κόντρα στη Ρουμανία, πλήγωσε τον Δομάζο, ο οποίος απουσίασε από το παιχνίδι που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά.

Εχουμε χούντα: μετά την ήττα στη Βασιλεία από την Ελβετία, ο Κώστας Καραπατής απομακρύνθηκε από τη θέση του προπονητή και ο λόγος ήταν ο εξής: είχε απαιτήσει να κατέβει από το πούλμαν, κατά την επιστροφή, η Δέσποινα Παπαδοπούλου, σύζυγος του δικτάτορα, επειδή κάπνιζε μαζί με φίλες της.

Ο Καραπατής απολύθηκε και στη θέση του μπήκε ο Νταν Γεωργιάδης, ο οποίος θα γινόταν ο λόγος που η Ελλάδα θα έπαιζε το κρίσιμο εντός έδρας παιχνίδι με τη Ρουμανία, στο Καραϊσκάκη, χωρίς τον Δομάζο. Εκείνα τα χρόνια, όπως έχουν διηγηθεί οι παίκτες, συνηθιζόταν ο φροντιστής να αφήνει τη φόρμα και το φούτερ του καθενός έξω από το δωμάτιό του στο ξενοδοχείο, πριν κατέβουν για πρωινό.

Το πρωί, λοιπόν, του αγώνα με τη Ρουμανία, ο Δομάζος συνειδητοποιεί ότι έξω από το δωμάτιό του υπάρχει η φόρμα του, όχι όμως και το φούτερ. Έτσι, φοράει ένα δικό του. Αυτό, όμως, δεν άρεσε στον ομοσπονδιακό τεχνικό, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει ένας διάλογος που έδειχνε ότι υπήρχε πρόβλημα.

«Είχαμε, νομίζω, καταλύσει στον Αστέρα της Βουλιαγμένης. Κάναμε στην άμμο προπόνηση, σκάλες ανεβοκατεβαίναμε, φράχτες πηδάγαμε… αυτά φαίνεται είχε σπουδάσει ο Νταν Γεωργιάδης… Κάθε μέρα το ίδιο πράγμα. Ένα πρωί ο φροντιστής εμένα δεν μου έφερε φανέλα. Στο σαλόνι ήταν μαζεμένοι οι περισσότεροι παίκτες και ο προπονητής. Κατεβαίνοντας εγώ τις σκάλες, γυμνός από τη μέση και πάνω, μου φωνάζει ο Νταν Γεωργιάδης: «Γιατί δεν είσαι ντυμένος εσύ;». «Δεν μου ‘φερε ο φροντιστής φανέλα», του απαντάω εγώ. «Να πας εσύ να τη βρεις» μου λέει με ύφος, γιατί φαίνεται αυτό ήταν το ύφος του Ασλανίδη. «Εγώ θα πάω; Ο φροντιστής να πάει», του λέω εγώ. Αγριεύει και μου πετάει: «Σήκω και φύγε». «Κανένα πρόβλημα — του λέω εγώ, θα φύγω». Και έφυγα από την αποστολή», είχε πει ο Δομάζος σε συνέντευξή του.

Το θέμα, όμως, δεν έκλεισε εκεί… Ο Κώστας Ασλανίδης, ο άνθρωπος που είχε τοποθετήσει η χούντα στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, τον καλεί στο γραφείο του και εκεί γίνεται ο… κακός χαμός. «Μου είπε φράσεις που, πώς να το πω, με μείωναν σαν άνθρωπο και σαν ποδοσφαιριστή. Γιατί εγώ τότε ήμουνα ίσως ένας απ’ τους τρεις καλύτερους παίχτες της εθνικής, μια δύναμη μέσα στην Εθνική Ομάδα. Μου είπε πολύ άσχημα πράγματα. Βριστήκαμε. Βριστήκαμε άγρια γιατί εγώ δεν υπολόγιζα κανέναν Ασλανίδη. Μόνο τα πόδια μου υπολόγιζα. Το τίμημα ήταν να μου αφαιρέσει ένα πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ που είχα μαζί με ένα καφέ-μπαρ στην πλατεία Βικτωρίας. Μου το πήρε παρότι δεν μου το ‘χε δώσει η χούντα. Τέλος πάντων, εκείνο το παιχνίδι παίχτηκε χωρίς εμένα και ήρθε 2-2».