Πολάκης στο libre: Η επάνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ως εναλλακτικός πόλος αποτελεί κοινωνική αναγκαιότητα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης,  ο Στέφανος Κασσελάκης και τα στελέχη της Νέας Αριστεράς,  μπαίνουν στο στόχαστρο του Παύλου Πολάκη στη συνέντευξή του στο libre. Ο κ. Πολάκης, εξηγεί επίσης γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, δεν θα ψηφίσει τον Κωνσταντίνο Τασούλα για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όπως λέει χαρακτηριστικά «ο κ. Μητσοτάκης για μια ακόμη φορά αποφάσισε ότι το κομματικό όφελος αποτελεί προτεραιότητα. Ο κ. Τασούλας έρχεται ως απάντηση στα εσωκομματικά προβλήματα της κυβέρνησης».

Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει επίσης ότι το κόμμα του έχει καθήκον να παλέψει «για την επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο κρίσιμων για την ανάπτυξη της χώρας τομέων», όπως είναι  η ΔΕΗ, τα διυλιστήρια, μια τράπεζα, η Αττική οδός, λιμάνια και αεροδρόμια.

Όσο για την Νέα Αριστερά και την πιθανότητα επανένωσης ή συνεργασίας τονίζει: «Η όποια απόφαση, θα παρθεί σε προγραμματική βάση και όχι με κριτήριο την πολιτική επιβίωση του καθενός».

Συνέντευξη

-Κύριε Πολάκη, η πρόταση του κ. Μητσοτάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας πως σας φάνηκε; Υπάρχει περίπτωση να ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ τον κ. Τασούλα στη δεύτερη ή την τρίτη ψηφοφορία;  Για Πρόεδρο της Βουλής τον ψηφίσατε, γιατί να αλλάξει αυτό τώρα;

Φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεστε πως ανάμεσα στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον πρόεδρο της Βουλής υπάρχει σημαντική απόσταση. Θα είμαι ξεκάθαρος, φυσικά και δεν πρόκειται να ψηφίσουμε τον κ. Τασούλα. Πρόκειται για μια υποψηφιότητα βγαλμένη από την κομματική επετηρίδα της ΝΔ, με σαφές δεξιό πρόσημο. Μια υποψηφιότητα που σπάει πολιτική παράδοση πολλών ετών, η οποία θέλει ο/η πρόεδρος της Δημοκρατίας να αποτελεί πρόσωπο κοινής αποδοχής, με αναφορές στον ευρύτερο χώρο της αντιπολίτευσης. Με βάση τα όσα διαβάζουμε από την ανακοίνωση της υποψηφιότητας και μέχρι σήμερα που μιλάμε, ο κ. Τασούλας κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία ως ο πρόεδρος που εκλέχτηκε με τις ψήφους του κυβερνώντος κόμματος και τη σύμφωνη γνώμη των Σπαρτιατών, ενός ακολουθήματος δηλαδή, μιας εγκληματικής οργάνωσης. 

Ο κ. Μητσοτάκης για μια ακόμη φορά αποφάσισε ότι το κομματικό όφελος αποτελεί προτεραιότητα. Ο κ. Τασούλας έρχεται ως απάντηση στα εσωκομματικά προβλήματα της κυβέρνησης, τα οποία εμφανίστηκαν νωρίς κατά τη δεύτερη θητεία – διαγραφή Αυγενάκη, άβολες ερωτήσεις σειράς βουλευτών της κυβέρνησης για κόκκινα δάνεια και φαρμακευτική δαπάνη συνταξιούχων, κόντρα με Καραμανλή-Σαμαρά κλπ.

Ο κ. Μητσοτάκης που πριν ένα χρόνο είχε “ντυθεί” φιλελεύθερος κεντρώος πολιτικός, ξεπερνώντας τον πειρασμό μιας υποψηφιότητας αλιευμένης από την ανεξάντλητη πηγή των στελεχών της Σημιτικής “εκσυγχρονιστικής” πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ, κατέληξε στην απόφαση να προτείνει για πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν εν ενεργεία βουλευτή της κυβερνητικής παράταξης. Όσες φορές, όμως, και να στρίψει το καράβι ο κ. Μητσοτάκης, πάλι στην ξέρα θα πέσει.  

Ο κόσμος γνωρίζει πλέον ότι η πολιτική της ΝΔ δεν αλλάζει: στήριξη στα μεγάλα καρτέλ σε βάρος του πολίτη (τράπεζες, διυλιστήρια, ενεργειακοί παραγωγοί/πάροχοι, Σούπερ Μάρκετ), πιστή εφαρμογή της έκθεσης Πισσαρίδη και κατεύθυνση των πόρων του ΤΑ στις μεγάλες εταιρείες με τελικό στόχο να αφανιστούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Με αυτό το σχέδιο εκλέχθηκε ο κ. Μητσοτάκης και ο κόσμος γνωρίζει πια, ότι θα το ακολουθήσει πιστά.

–Τις τελευταίες ημέρες έχετε πει και έχετε κάνει πολλά επικριτικά σχόλια εις βάρος του κ. Κασσελάκη. Εκείνες τις αναρτήσεις με τις οποίες καλούσατε από τα κοινωνικά δίκτυα τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, να τον επιλέξουν για Πρόεδρο τις έχετε αποσύρει ή τις έχετε διατηρήσει στο προφίλ σας;

Δεν έχω σβήσει άλλες και άλλες αναρτήσεις, λέτε να σβήσω αυτές στις οποίες αναφέρεστε; Άλλωστε, δεν έχω να κρύψω απολύτως τίποτα. Δημόσια έχω παραδεχθεί ότι η απόφαση μου να στηρίξω τον κ. Κασσελάκη αποδείχθηκε στο τέλος της ημέρας λανθασμένη. 

Με τον καιρό, στις διάφορες πολιτικές διαφωνίες που είχαμε (σ.σ με τον Κασσελάκη), προστέθηκε η αλαζονική του συμπεριφορά, η αδρανοποίηση όλων των συλλογικών μας οργάνων και η χωρίς προηγούμενο για κόμμα της αριστεράς εμμονική προβολή της προσωπικής του ζωής, του πλούτου του, της καθημερινότητας του.

Όλα αυτά μαζί, είχαν ως αποτέλεσμα να μην ακούγονται στην κοινωνία οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ καθώς τις σκέπαζε διαρκώς ο θόρυβος Κασσελάκη. Το “κερασάκι στην τούρτα” ήταν τα στοιχεία που ήρθαν στα χέρια μου, σύμφωνα με τα οποία, ο κ. Κασσελάκης ενώ ήταν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, είχε ιδιοκτησιακή ή διοικητική σχέση με αρκετές εταιρείες οι οποίες εδράζονταν σε φορολογικούς παραδείσους όπως είναι τα νησιά Marshall. Είναι δυνατόν να είσαι πρόεδρος κόμματος που θέλει να ορθώσει ανάστημα απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και την ίδια στιγμή να έχεις σχέση με εταιρείες που εδράζονται στα νησιά Marshall; Η απάντηση είναι εύκολη: όχι δεν είναι δυνατόν. 

-Ο κ. Φάμελλος πως τα πάει στη θέση του Προέδρου του κόμματος; Ποια νομίζετε ότι πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ;

Ο Σωκράτης, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ανέλαβε την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ σε μια πολύ δύσκολη εποχή για το κόμμα καθώς η απόφαση του Αλέξη να παραιτηθεί μετά τις εκλογές του 2023, ανέδειξε με βίαιο τρόπο όλες τις παθογένειες του κόμματος. Στις δύσκολες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί ο Σωκράτης επιδεικνύει αξιοθαύμαστη εργατικότητα, υπομονή, πείσμα και διάθεση για συλλογικότητα και είμαι σίγουρος ότι όλοι μαζί με συντροφικότητα, θα κάνουμε σύντομα τον ΣΥΡΙΖΑ ξανά πρωταγωνιστή, σε μια δύσκολη οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά συγκυρία, τόσο για την Ευρώπη όσο και για τη Ελλάδα.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για την ανάδειξη νέου προέδρου, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο διατύπωσα την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να συσπειρωθεί εκ νέου και να ανακάμψει, θα πρέπει πρώτα από όλα να εκπέμψει ένα πρόγραμμα το οποίο θα είναι λαϊκά κατανοητό και κοινωνικά αναγκαίο. Ένα πρόγραμμα στο οποίο θα γίνεται σαφές σε ποιες κοινωνικές ομάδες απευθυνόμαστε, με τρόπο που να πείθει γιατί είναι προς το συμφέρον τους να συνταχθούν μαζί μας. Ακριβώς, το ίδιο πιστεύω και τώρα. Αυτό που προέχει σήμερα συνεπώς, είναι η προσυνεδριακή συζήτηση που ξεκινά άμεσα, να έχει ως αποτέλεσμα ένα μαζικό συνέδριο στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα διατυπώσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις θέσεις του, οι οποίες θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να θέτουν σε αμφισβήτηση τις παγιωμένες από την κυβέρνηση Μητσοτάκη μνημονιακές πολιτικές.

Έχουμε καθήκον να παλέψουμε για την επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο κρίσιμων για την ανάπτυξη της χώρας τομέων (ΔΕΗ, διυλιστήρια, μια τράπεζα, Αττική οδός, λιμάνια και αεροδρόμια). Μόνο έτσι θα ενεργοποιήσουμε ξανά όλους εκείνους τους ψηφοφόρους, που μετά το 2019, για διάφορους λόγους, έπαψαν να μας ακολουθούν. 

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επαναλειτουργήσουμε τις οργανώσεις μας οι οποίες μετά από δυο διασπάσεις μέσα σε 1,5 μόλις χρόνο, βρίσκονται διαρκώς σε αναταραχή. Άμεσα, θα πρέπει να προχωρήσουμε στις απαιτούμενες καταστατικές αλλαγές, με κύρια την περιφερειακή συγκρότηση του κόμματος, έτσι ώστε να παραχθούν τοπικά σχέδια ανάπτυξης τα οποία θα εξειδικεύουν τις γενικές προγραμματικές κατευθύνσεις του κόμματος, “γειώνοντας” μας έτσι με την τοπική κοινωνία.

-Τα στελέχη της Νέας Αριστεράς τα θέλετε πίσω στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, τώρα που έφυγε ο κ. Κασσελάκης;

Τα στελέχη της Νέας Αριστεράς πήραν τις αποφάσεις τους πριν ένα χρόνο, λίγο μετά την ήττα της κ. Αχτσιόγλου στις εσωκομματικές εκλογές. Τότε, έκαναν την επιλογή, αντί να μείνουν στο κόμμα που τους ανέδειξε και να δώσουν τη μάχη για τις ιδέες τους μέσα από τα συλλογικά μας όργανα, να τραβήξουν έναν δικό τους, ξεχωριστό δρόμο. Ταυτόχρονα, αποφάσισαν να μην παραδώσουν τις έδρες τους προχωρώντας στο σχηματισμό νέας κοινοβουλευτικής ομάδας. Έφτιαξαν νέο κόμμα, έκαναν το πρώτο τους συνέδριο και πορεύονται κατά πως νομίζουν. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν από που πηγάζει αυτή η κουβέντα. 

Τώρα, αν όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία που σας περιέγραψα προηγουμένως, βρεθούν στελέχη της Νέας Αριστεράς τα οποία κρίνουν ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ τους καλύπτει και για το λόγο αυτό εκφράσουν την επιθυμία να επιστρέψουν, τότε εδώ είμαστε να το συζητήσουμε. Σε κάθε περίπτωση, η όποια απόφαση, θα παρθεί σε προγραμματική βάση και όχι με κριτήριο την πολιτική επιβίωση του καθενός. 

-Συνολικά το σύστημα των κομμάτων είναι ρευστοποιημένο. Στις δημοσκοπήσεις τα περισσότερα κόμματα έχουν υποχωρήσει στα ποσοστά εκτός από εκείνα που βρίσκονται δεξιά της ΝΔ. Αυτό πως οφείλουν να το διαχειριστούν τα κόμματα της Αριστεράς;

Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, δημοκοπικά τουλάχιστον, εμφανίζει μια σημαντική πτώση σε σχέση με τις εκλογές του 2023, η οποία πλησιάζει το 10%. Η δημοκοπική αυτή υποχώρηση με βάση τα όσα έχουν γίνει από το καλοκαίρι του 2023 μέχρι σήμερα, θα έλεγα ότι είναι αναμενόμενη. Το ίδιο, όμως, συμβαίνει και με τη ΝΔ. Αυτό το 20% κάπου πρέπει να μοιραστεί και υπό αυτή την έννοια, η τρέχουσα εικόνα που δίνουν οι δημοσκοπήσεις δημιουργεί μια πρόσκαιρα στρεβλή, κατά την άποψη μου, εικόνα. 

Την ίδια στιγμή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει συγκεκριμένο ταβάνι καθώς αδυνατεί να εκφράσει τη δεδομένη δυσαρέσκεια του κόσμου για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η επάνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του εναλλακτικού πόλου απέναντι στη ΝΔ, αποτελεί υπό αυτή την έννοια, κοινωνική αναγκαιότητα και είμαι σίγουρος ότι αυτό σύντομα θα αποτυπωθεί και στις δημοσκοπήσεις. 

-Αν η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές τι οφείλουν να κάνουν τα κόμματα που βρίσκονται απέναντι της; Μήπως να ενωθούν; Θα ήταν μια λύση;

Αν σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο σήμερα που συζητάμε, θα πρέπει να το κλείσουμε το μαγαζί και να πάμε όλοι σπίτι μας. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλη μια τετραετία Μητσοτάκη και εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ έχουμε υποχρέωση να δώσουμε μάχη για να μπει ένα τέλος στο ξεπούλημα της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να βγει μπροστά και να παλέψει, έτσι ώστε να σταματήσει η χωρίς προηγούμενο αναδιανομή πλούτου που υλοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η οποία έχει οδηγήσει σε φτωχοποίηση σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας, προς όφελος λίγων και εκλεκτών. Έχουμε υποχρέωση να παλέψουμε για την ανατροπή του επιτελικού κράτους της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με όραμα μια αριστερή προοδευτική κυβέρνηση που θα θέσει ως βασικό στόχο την ανάταξη της μισθωτής εργασίας, της αγροτιάς και της μικρομεσαίας επιχείρησης και την επανάκτηση υπό δημόσιο έλεγχο στρατηγικών πυλώνων της οικονομίας. Κάθε άλλη κουβέντα αυτή τη στιγμή κρύβει για εμένα άλλες προσδοκίες.