Μασκ, μάσκες και εγχώριοι θαυμαστές…
“Μόνο το AfD μπορεί να σώσει την Γερμανία”, απεφάνθη ο Έλον Μάσκ, συνομιλώντας μέσω της πλατφόρμας του X με την Άλις Βάϊντελ, συμπρόεδρο του δεύτερου σε δύναμη κόμματος, ενάμιση μήνα πριν τις πρόωρες εκλογές ως συνέπεια της κατάρρευσης του συνασπισμού υπό τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς.
Το νεοναζιστικό παρελθόν –όχι, άραγε, και συγκεκαλυμμένο παρόν;– των “Εναλλακτικών για την Γερμανία” δεν έπαιξε κανένα ρόλο σε αυτή την επιλογή του μεγιστάνα της Tesla, της Starlink και της Space X, και στενού συνεργάτη του νέου εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ. Ούτε καν ο σφαγιασμός της ιστορίας από την Βάϊντελ, η οποία (στην ίδια συνομιλία) ισχυρίστηκε ότι η ίδια είναι η αυθεντική συντηρητική πολιτικός, σε αντιδιαστολή με τον Αδόλφο Χίτλερ, τον οποίο χαρακτήρισε “κομμουνιστή” και “σοσιαλιστή”!
Άλις Βάϊντελ: «Ο Χίτλερ ήταν κομμουνιστής. Θεωρούσε τον εαυτό του ως σοσιαλιστή. Εθνικοποίησαν όλες τις ιδιωτικές εταιρείες. Ζητούσαν τεράστιους φόρους. Η μεγαλύτερη επιτυχία της χώρας μας ήταν να χαρακτηρίσει τον Αδόλφο Χίτλερ ως συντηρητικό ή ελευθεριακό. Δεν ήταν. Ήταν ένας κομμουνιστής σοσιαλιστής. Τελεία. Το AfD είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι ένα συντηρητικό ελευθεριακό κόμμα. Ο Χίτλερ δεν ήταν «στα δεξιά». Ο Χίτλερ έπαιξε με τον φθόνο των ανθρώπων ο ένας εναντίον του άλλου. Αυτό ήταν ένα σοσιαλιστικό όπλο. Δεν ήταν τίποτα άλλο από έναν αντισημιτικό σοσιαλιστή».
Ως προς τον Έλον Μασκ, η εκστρατεία νομιμοποίησης της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς εντείνεται. Οι FT αποκαλύπτουν ότι ένας από τους στόχους του είναι να ρίξει την κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ στη Βρετανία και να ενισχύσει το ακροδεξιάς υφής Reform UK. Την ίδια ώρα που χυδαιολογεί κατά του Τζάστιν Τριντό, αποκαλώντας τον “κοπελιά”, στο πλευρό του πολιτικού του μέντορα, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επιθυμεί την προσάρτηση του Καναδά στις ΗΠΑ. Κι ενώ συνάπτει συμβόλαιο 1,6 δισ, για προηγμένα συστήματα κρυπτογράφησης με την ιταλική κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι που αναδεικνύεται σε προνομιακή συνομιλήτρια της τραμπικής διοίκησης της Ουάσιγκτον.
Εάν λειτουργούσε η διαδικασία του “fact checking” (που, όμως, καταργείται από την Meta του προσχωρήσαντος στο δόγμα Τραμπ, Μαρκ Ζάκερμπεργκ), δεν θα υπήρχε ανάγκη περαιτέρω διασταύρωσης σχετικά με τις προθέσεις των Μασκ και Τραμπ για την Ευρώπη. Ένα σχέδιο “διαίρει και βασίλευε” με προώθηση του ακροδεξιού λαϊκισμού.
Τα παραπάνω, ωστόσο, δεν φαίνεται να πείθουν για τον κίνδυνο που καραδοκεί τους εγχώριους θαυμαστές του Μασκ- και του Τραμπ. Επικαλούνται ορισμένοι το προηγούμενο της παρέμβασης του Τζορτζ Σορος, το 1992, όταν βύθισε το βρετανικό χρηματιστήριο και προκάλεσε νομισματική κρίση με σκοπό να κερδοσκοπήσει, αναγκάζοντας το Ηνωμένο Βασίλειο να αποσύρει τη λίρα από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ισοτιμιών. Κάτι ανάλογο επιχειρεί, ως φαίνεται, τώρα ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Με την φαραωνική διαφορά ότι πρόκειται για τον εξ απορρήτων του ισχυρότερου πολιτικού στον πλανήτη.
Οι εγχώριοι θαυμαστές του, λοιπόν, τα παραβλέπουν όλα αυτά. Ο Κυριάκος Βελόπουλος, για παράδειγμα, πρόεδρος του τρίτου σε δημοσκοπική κατάταξη κόμματος, επιδιώκει να προσκληθεί ο Έλον Μασκ, επισήμως, για να μιλήσει στο ελληνικό κοινοβούλιο. Και η ευρωβουλευτής, επικεφαλής της ανερχόμενης (με προοπτική εισόδου στη Βουλή στις επόμενες εκλογές) “Φωνής Λογικής”, Αφροδίτη Λατινοπούλου, συναινεί και επαυξάνει- παρά την αβυσαλλέα μεταξύ τους διαμάχη. Η τελευταία, κατά δήλωσή της, έσπευσε, μάλιστα, να συγχαρεί τηλεφωνικά την διορισθείσα ως νέα πρέσβειρα του Τραμπ στην Αθήνα, Κίμπερλι Γκιλφόϊλ.
Συνωστισμός για την εκμαίευση της συμπάθειας του Μασκ και προσφορά ένταξης στη νέα Διεθνή του Τραμπισμού στην Ευρώπη; Ορισμένοι αφελώς θα κατατάξουν αυτές τις πρωτοβουλίες στη σφαίρα του γραφικού. Δεν είναι έτσι, πρόκειται για συντονισμένες κινήσεις στο πλαίσιο των ανακατατάξεων που προκαλεί στην ΕΕ η νέα προεδρία Τραμπ.
Δεν υπάρχουν καν μάσκες, απροκάλυπτα συμβαίνουν όλα. Και όχι μόνο καθ΄ημάς. Απέναντι σε μία ευρωπαϊκή ηγεσία που αμήχανη στέλνει μηνύματα συνεργασίας στο νέο αμερικανό πρόεδρο (“ΕΕ και ΗΠΑ, μπορούν μαζί”, είπαν οι Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν και Αντόνιο Κόστα), αρνούμενη να αντιληφθεί ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν επιθυμεί μία συνεργατική Ευρώπη, αλλά μία διαιρεμένη και χειραγωγούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση που θα τελεί υπό την δαμόκλειο σπάθη των δασμών, θα αγοράζει πανάκριβο αμερικανικό LNG, θα επικουρεί με υπέρογκες αμυντικές δαπάνες το αμερικανικό ΝΑΤΟ, και θα συγκατανεύει σε κάθε επιλογή της Ουάσιγκτον στο ουκρανικό, τη Μέση Ανατολή και τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα.
Οι εγχώριοι θαυμαστές ίσως προσδοκούν σε μία πρόσκληση –αλά Βάϊντελ– για διάλογο στο X, μία υποστηρικτική ανάρτηση του @KekiusMaximus (ο νέος λογαριασμός του υπουργού του Τραμπ), την τιμητική ένταξή τους στον αστερισμό των ακραίων ανά την Ευρώπη. Για να τα περιφέρουν ως τρόπαια στο οργισμένο (δικαίως) και σε πολιτική αναζήτηση 1/3 του εκλογικού σώματος. Κλείνουν τα μάτια, όμως, στις εγκωμιαστικές αναφορές του νέου πλανητικού διδύμου υπέρ του Ταγίπ Ερντογάν και στην ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της Τουρκίας. Της ίδιας Τουρκίας που εκπέμπει εναντίον μας τον αναθεωρητισμό της “γαλάζιας πατρίδας”, το ανάλογο, επί της ουσίας, του νεοτραμπικού αναθεωρητισμού για την Γροιλανδία, τον Παναμά, τον Καναδά κ.ο.κ
Να παίρναμε, έστω, ως αντάλλαγμα ένα εργοστάσιο της Tesla στα Οινόφυτα, ή τη βιομηχανική ζώνη της Θεσσαλονίκης. Ούτε καν αυτό…
SiteDesign