Σημίτης:Τα μεγάλα έργα και οι δύσκολες στιγμές-Ο εκσυγχρονισμός και η σταθεροποίηση της Οικονομίας
Η Συντακτική ομάδα του Libre
Ο Κώστας Σημίτης άφησε το δικό του αποτύπωμα στη σύγχρονη Ελλάδα, υπηρετώντας ως πρωθυπουργός από το 1996 έως το 2004, μια περίοδο σημαντικών αλλαγών για τη χώρα. Κατά τη θητεία του, η Ελλάδα προχώρησε σε μεγάλα έργα υποδομής, υιοθέτησε το ευρώ και ενίσχυσε τη θέση της στον πυρήνα της Ευρώπης, ενώ σημειώθηκε η επιτυχία της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.
Ο Σημίτης ξεχώρισε ως αντιστασιακός, πανεπιστημιακός και πρωθυπουργός, γνωστός για τη σταθερότητα των ιδεών και της πολιτικής του πορείας. Θεωρείται ο αρχιτέκτονας του εκσυγχρονισμού και συνδέθηκε άρρηκτα με την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 23 Ιουνίου 1936. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Γερμανία και στην Αγγλία, όπου γνώρισε τη σύζυγο του Δάφνη Σημίτη, το γένος Αρκαδίου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Φιόνα και τη Μαριλένα.
Συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα (1967-1974), το 1970 στη Γερμανία έγινε μέλος του ΠΑΚ (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα) και το 1974 ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, συμβάλλοντας καθοριστικά και στην διατύπωση της «Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη». Συμμετείχε στο πρώτο Εκτελεστικό Γραφείο και στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ.
Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία μετά από ψηφοφορία της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ. Στο 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρόεδρος τους ΠΑΣΟΚ έναντι του ‘Ακη Τσοχατζόπουλου. Στο 5ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το Μάρτιο του 1999 επανεκλέχθηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Στις εθνικές εκλογές της 9ης Απριλίου 2000 επανεκλέχθηκε πρωθυπουργός, με αύξηση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ και στο 6ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησε, τον Οκτώβριο του 2001, εκλέχθηκε για τρίτη φορά πρόεδρος του Κινήματος.
Στις 7 Ιανουαρίου 2004, με στόχο την ομαλή πολιτική διαδοχή, ανακοίνωσε την παραίτησή του από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, παραμένοντας όμως πρωθυπουργός μέχρι τη λήξη και της δεύτερης θητείας του και τη διενέργεια των κοινοβουλευτικών εκλογών στις 7 Μαρτίου 2004.
Η οκτάχρονη θητεία του συνδέθηκε με την περίοδο εκσυγχρονισμού της χώρας, όπως ονομάστηκε, με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, τα μεγάλα έργα για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων και την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ακολουθούν από την επίσημη ιστοσελίδα του πρώην πρωθυπουργού οι σημαντικότεροι σταθμοί της πρωθυπουργίας του:
– Κρίση στα Ιμια (1996)
Πρόκειται για τη δυσκολότερη στιγμή της πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη.
Μετά από δύο κρίσιμες ημέρες για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και μετά τη συνομιλία του με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ο πρωθυπουργός την Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 1996 ενημέρωσε τη Βουλή και ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για τη συμβολή τους, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων ακόμα και από ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ.
– Ενταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ (2001)
Με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ την 1η Ιανουαρίου 2001, ολοκληρώθηκε η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η Ελλάδα απέκτησε νομισματική σταθερότητα, ισχυρό νόμισμα και ένα σταθερό μακροοικονομικό πλαίσιο αναφοράς.
– Εισαγωγή στο ευρώ (2002)
Η εισαγωγή στο ευρώ πραγματοποιήθηκε την 1η Ιανουαρίου 2002 και ήταν το επιστέγασμα της ένταξης στην ΟΝΕ.
Οπως σημειώνεται στην επίσημη σελίδα του Κώστα Σημίτη, με την ένταξη στο ευρώ, η ελληνική οικονομία πέτυχε αφενός σταθεροποίηση των δημοσιονομικών μεγεθών και αφετέρου (για πρώτη φορά ύστερα από πολλές δεκαετίες) καλύτερες επιδόσεις από αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες – στον ρυθμό ανάπτυξης, τον περιορισμό του πληθωρισμού, το ύψος των επενδύσεων, τη βελτίωση του κοινωνικού κράτους.
– Ενταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση (2004)
Η προσχώρηση της Κύπρου στην Ε.Ε. με την υπογραφή της Πράξης Προσχώρησης στη Στοά του Αττάλου στις 16/4/2003 υπήρξε μια κορυφαία στιγμή της εθνικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κώστα Σημίτη.
Οπως αναφέρεται στην επίσημη σελίδα του, εκείνο που έμοιαζε ακατόρθωτο, για το οποίο υπήρχαν επί πολλά χρόνια έντονες αντιρρήσεις και αμφιβολίες, έγινε πραγματικότητα. Τονίζεται μάλιστα ότι η Αθήνα πέτυχε ειρηνικά, κάτι για το οποίο η Αγκυρα απειλούσε με «αντιδράσεις χωρίς όρια».
– Προετοιμασία Ολυμπιακών Αγώνων (1996-2004)
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανατέθηκαν στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1997. Το μέγεθος του εγχειρήματος ήταν πολύ μεγάλο σε σχέση με τις οργανωτικές ικανότητες, την τεχνογνωσία, την αποτελεσματικότητα των διοικητικών μηχανισμών αλλά και το επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν με ιδιαίτερη επιτυχία, όπως διεθνώς αναγνωρίστηκε, με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος, όπως αποδεικνύει έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (2016).
– Αττικό Μετρό (2000)
Οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες διέθεταν υπόγειο Μετρό ήδη έναν αιώνα περίπου. Το Μετρό της Αθήνας ήταν όχι μόνο ζήτημα εικόνας και εντυπώσεων για τη χώρα, αλλά και θέμα ποιότητας ζωής για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Τέθηκε σε λειτουργία το 2000 με 18 χλμ. γραμμές και 19 σταθμούς. Κατά την έναρξη της λειτουργίας του είχε ημερησίως 400.000 επιβάτες. Το δίκτυο επεκτάθηκε στα χρόνια που ακολούθησαν.
– Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» (2001)
Το νέο διεθνές αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ολοκληρώθηκε και λειτούργησε στα Σπάτα. Κατά τον οργανισμό ΙΑΤΑ, το «Ελευθέριος Βενιζέλος» «είναι το καλύτερο διεθνές αεροδρόμιο του μεγέθους αυτού» (χωρητικότητας μέχρι 15 εκατ. επιβατών ανά έτος).
– Εγνατία Οδός (2001)
Με την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας, μήκους 519 χλμ., επετεύχθη η σύνδεση της Ηγουμενίτσας με τους Κήπους (στα ελληνοτουρκικά σύνορα). Επίσης, χάρη στη βελτίωση του υφιστάμενου οδικού δικτύου στις περιοχές Νέστου, Γρεβενών και Μετσόβου, συνδέθηκε η βόρεια ανατολική με τη βόρεια δυτική Ελλάδα, εξυπηρετώντας πολύ αποτελεσματικά τις περιοχές της Θράκης, της Μακεδονίας και της Ηπείρου.
– Αττική Οδός (2001)
Στην Αθήνα κατασκευάστηκε η Αττική Οδός και η δυτική Περιφερειακή λεωφόρος Υμηττού – υποδομές με τεράστια σημασία για τη βελτίωση του κυκλοφοριακού προβλήματος της πρωτεύουσας, τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, την εξοικονόμηση εκατομμυρίων «χαμένων» ωρών στην καθημερινότητα των κατοίκων του Λεκανοπεδίου και εκατομμυρίων λίτρων καυσίμων κατ΄ έτος.
– Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου (2004)
Η γέφυρα για τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου υπήρξε ένα τεχνολογικό και αισθητικό επίτευγμα. Το έργο – για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας – ήταν πρωτοφανούς μεγέθους, πραγματοποιήθηκε χωρίς υπερβάσεις κόστους και παραδόθηκε νωρίτερα από τον προκαθορισμένο χρόνο
Την Πέμπτη η κηδεία του – Κήρυξη τετραήμερου εθνικού πένθους
με απόφαση της Κυβέρνησης, η κηδεία του Κώστα Σημίτη, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου στη Μητρόπολη Αθηνών, θα γίνει δημόσια δαπάνη, θα αποδοθούν τιμές εν ενεργεία Πρωθυπουργού και θα κηρυχθεί τετραήμερο εθνικό πένθος.
Ο Κώστας Σημίτης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών σήμερα κατά τις πρώτες πρωινές ώρες. Σύμφωνα με πληροφορίες, βρισκόταν στο εξοχικό του στους Αγίους Θεοδώρους.
Οπως ανέφερε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο διοικητής του Νοσοκομείου Κορίνθου, ο πρώην πρωθυπουργός διακομίστηκε στις 07:31 χωρίς τις αισθήσεις του και ο θάνατός του διαπιστώθηκε στις 8 παρά 10, μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάνηψης.
Ο Κώστας Σημίτης διετέλεσε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τις 30 Ιουνίου 1996 έως τις 8 Φεβρουαρίου 2004 και επίσης πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 18 Ιανουαρίου 1996 έως τις 10 Μαρτίου 2004.
Μητσοτάκης: Η παρακαταθήκη του διατρέχει και σήμερα, ως κοινή διεκδίκηση, τα ζητούμενα της πατρίδας
Στο συλλυπητήριο μήνυμά του για τον Κώστα Σημίτη, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρει: «Με θλίψη και σεβασμό αποχαιρετώ τον Κώστα Σημίτη. Τον άξιο και ευγενή πολιτικό αντίπαλο. Αλλά και τον πρωθυπουργό που συνόδευσε την Ελλάδα στα μεγάλα εθνικά της βήματα: την ένταξη στην Ευρωζώνη και στο Ευρώ και την είσοδο της Κύπρου στην Ευρώπη. Μία προσωπικότητα η οποία, αναμφίβολα, αφήνει το δικό της αποτύπωμα στην εξέλιξη του τόπου, όλες τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε συνεπής αγωνιστής κατά της δικτατορίας και, αργότερα, ιδρυτικό μέλος, ηγετικό στέλεχος και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ένας ικανός ακαδημαϊκός δάσκαλος και μετριοπαθής κοινοβουλευτικός άνδρας. Κυρίως, όμως, ένας καταλύτης της δημόσιας ζωής, που έθεσε με τόλμη στο επίκεντρό της τη μεγάλη προσπάθεια του εκσυγχρονισμού της χώρας.
«Ο εκσυγχρονισμός δεν έχει ημερομηνία λήξης», πίστευε ο ίδιος. «Είναι μια διαρκής διεργασία, έχοντας βάση τις αξίες της Δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της διαρκούς διεύρυνσης των δυνατοτήτων του ατόμου. Αποτελεί όρο με περιεχόμενο και πολιτική αξία. Ένα εργαλείο δράσης για την αλλαγή της κοινωνίας όσο υπάρχει παρελθόν που καθορίζει το παρόν και εμποδίζει την προσαρμογή στο μέλλον».
Ανεξάρτητα από πολιτικές διαφορές, νομίζω ότι αυτή η παρακαταθήκη του διατρέχει και σήμερα, ως κοινή διεκδίκηση, τα ζητούμενα της πατρίδας. Κάτι που σηματοδοτεί το μερίδιο προσφοράς του Κώστα Σημίτη σε αυτήν. Επιτρέποντάς του, στο εξής, να διατηρεί μία ξεχωριστή θέση στη μνήμη και στην Ιστορία. Τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια στη γυναίκα του Δάφνη, τις κόρες και τους δικούς του ανθρώπους».
SiteDesign