Η Βουλή ψηφίζει ΠτΔ: Ποιοι εξελέγησαν από το 1975-Τι προβλέπει το Σύνταγμα, αναλυτικά η διαδικασία

Στις 8 Ιανουαρίου ανοίγουν και πάλι οι εργασίες της Βουλής μετά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές με κοινοβουλευτικό έλεγχο, ωστόσο το μείζον ζήτημα που θα κληθεί να αποφασίσει η Ολομέλεια, στην πιο κορυφαία ίσως κοινοβουλευτική διαδικασία, είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς στις 12 Μαρτίου ολοκληρώνεται η θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου και μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία. Η θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας υπήρξε στις περιόδους 1924-1935 (προεδρική δημοκρατία) και από το 1974 έως σήμερα (προεδρευομένη δημοκρατία). Την περίοδο 1924-1935 ο ΠτΔ εκλεγόταν με άμεση λαϊκή ψήφο. Από το 1975, όμως ο ΠτΔ εκλέγεται από τη Βουλή των Ελλήνων με πενταετή θητεία και έχει δικαίωμα επανεκλογής μία μόνο φορά.

Σύμφωνα με το άρθρο 31 του Συντάγματος Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκλεγεί όποιος είναι Έλληνας πολίτης πριν από πέντε τουλάχιστον έτη, έχει από πατέρα ή μητέρα ελληνική καταγωγή, έχει συμπληρώσει το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας του και έχει τη νόμιμη ικανότητα του εκλέγειν. Η θητεία είναι πενταετής και έχει δικαίωμα επανεκλογής μία μόνο φορά.

Από το 1975 έχουν εκλεγεί 8 Πρόεδροι της Δημοκρατίας, εκ των οποίων ο Κ. Καραμανλής, ο Κ. Παπούλιας και ο Κ. Στεφανόπουλος δύο πενταετίες και συγκεκριμένα:

– Πρώτος ΠτΔ αν και προσωρινός μέχρι να καταρτιστεί και να τεθεί σε ισχύ το νέο Σύνταγμα της χώρας, ο Μιχαήλ Στασινόπουλος. Στην εκλογή του, στις 18 Δεκεμβρίου 1974, έλαβε 206 ψήφους, 74 ψήφισαν “όχι”, ενώ υπήρξαν εννέα απουσίες, οκτώ ψήφισαν λευκό και βρέθηκαν και τρία άκυρα ψηφοδέλτια.

– Στις 19 Ιουνίου 1975 τον Μ. Στασινόπουλο διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος. Εξελέγη στο αξίωμα με 210 ψήφους, υποστηριζόμενος από τη Ν.Δ. που είχε 215 έδρες. Ο αντίπαλός του Παναγιώτης Κανελλόπουλος, που υποστηρίχτηκε από την Ένωση Κέντρου, έλαβε 65 ψήφους. ΠΑΣΟΚ και Ενωμένη Αριστερά ψήφισαν λευκό, ενώ πέντε βουλευτές απουσίαζαν.

– Το 1980 ήταν η σειρά του Κωνσταντίνου Καραμανλή να ανέλθει στο ύπατο αξίωμα. Χρειάστηκαν τρεις ψηφοφορίες για να το καταφέρει. Στην πρώτη (23 Απριλίου) συγκέντρωσε 179 ψήφους (175 έδρες είχε η Νέα Δημοκρατία), στη δεύτερη (29 Απριλίου) έλαβε 181 και στην τρίτη (5 Μαΐου) 183 ψήφους. Το ΠΑΣΟΚ απείχε και από τις τρεις ψηφοφορίες, ενώ το ΚΚΕ ψήφισε λευκό. Υπέρ του Κ. Καραμανλή ψήφισαν οι πέντε βουλευτές του εθνικιστικού και φιλοβασιλικού κόμματος “Εθνική Παράταξη” με επικεφαλής τον Σπύρο Θεοτόκη, καθώς και τρεις από τους βουλευτές της ΕΔΗΚ.

– Το 1985 ενώ όλοι περιμένουν να επανεκλεγεί με μεγάλη πλειοψηφία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει την έκπληξη και προτείνει για το ανώτατο πολιτειακό  αξίωμα τον αρεοπαγίτη Χρήστο Σαρτζετάκη, ο οποίος και εκλέγεται στην τρίτη ψηφοφορία με 180 ψήφους. Η επιλογή του Ανδρέα Παπανδρέου προκάλεσε πολιτική θύελλα όχι μόνο λόγω της επιλογής του προσώπου, αλλα και γιατί υπήρξαν διαφορετικού χρώματος ψηφοδέλτια στη δεύτερη ψηφοφορία και αφετέρου επειδή ψήφισε και ο πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς, ο οποίος όμως ασκούσε χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας λόγω της πρόωρης παραίτησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

– Το 1990 το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρνει να επανεκλέξει τον Χρήστο Σαρτζετάκη. Στη δεύτερη και την τρίτη ψηφοφορία αντί του Σαρτζετάκη προτείνεται ο Γιάννης Αλευράς. Ούτε κι αυτός όμως εκλέγεται. Η Βουλή διαλύεται και η Ν.Δ. προτείνει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος καταφέρνει τελικά να εκλεγεί με 153 ψήφους. Είναι η πρώτη και μοναδική φορά που χρειάστηκε να διαλυθεί η Βουλή για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μάλιστα με σχετική πλειοψηφία. Οπως είναι και η πρώτη φορά που ο Πρόεδρος εκλέγεται με ονομαστική και όχι μυστική ψηφοφορία. Η αλλαγή στον τρόπο εκλογής έγινε με τη συνταγματική αναθεώρηση του 1986.

– Το 1995 εξελέγη, στην τρίτη ψηφοφορία, ο Κωστής Στεφανόπουλος. Υποστηρίχθηκε από το ΠΑΣΟΚ και την Πολιτική Άνοιξη, το κόμμα που είχε ιδρύσει το 1993 ο Αντώνης Σαμαράς. Και στις τρεις ψηφοφορίες ο Κ. Στεφανόπουλος συγκέντρωσε 181 ψήφους. Ο υποψήφιος της Ν.Δ., Αθανάσιος Τσαλδάρης, έλαβε 109 ψήφους, ενώ 10 ψήφισαν “παρών”.

– Ο Κωστής Στεφανόπουλος επανεκλέγεται το 2000 με ρεκόρ ψήφων. Τον ψήφισαν 269 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.

– Το 2005 ο Κάρολος Παπούλιας καταρρίπτει το ρεκόρ συναινετικής εκλογής αφού λαμβάνει 279 ψήφους και χωρίς αντίπαλο.

– Το 2010 ο Κάρολος Παπούλιας επανεκλέγεται με 266 ψήφους.

– Στις 17, 23 και 29 Δεκεμβρίου 2014 η Βουλή δεν κατάφερε να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Σταύρο Δήμα που πρότεινε η Ν.Δ. και έτσι η χώρα οδηγήθηκε σε βουλευτικές εκλογές στις 25 Ιανουαρίου. Στις 18 Ιανουαρίου εξελέγη Πρόεδρος ο Προκόπης Παυλόπουλος. Τον ψήφισαν 233 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της Ν.Δ. και των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου. Το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι πρότειναν τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο, ο οποίος έλαβε 30 ψήφους, ενώ 37 ψήφισαν “παρών” ή απείχαν. Να σημειωθεί πως στην εκλογή του Πρ. Παυλόπουλου ο βουλευτής της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν απών.

– Το 2020 όντας πλέον πρωθυπουργός δεν ήθελε επανεκλογή του Πρ. Παυλόπουλου και προτείνει την Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Την πρόταση υπερψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ (Κίνημα Αλλαγής τότε) και η κ.  Σακελλαροπούλου,  εξελέγη με 261 ψήφους, ως η πρώτη γυναίκα ΠτΔ.

• Το ερώτημα που κυριαρχεί πλέον είναι αν ο πρωθυπουργός Κυριάκος  Μητσοτάκης  ενόψει της νέας εκλογής θα επαναπροτείνει την Κατ. Σακελλαροπούλου.

Μέχρι πρότινος η απάντηση ήταν αρνητική, εξαιτίας αντιδράσεων που έχουν καταγραφεί στο εσωτερικό της Κ.Ο. της Ν.Δ. για το πρόσωπο της ΠτΔ, ωστόσο μετά από δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη και του Βαγγέλη Μεϊμαράκη το σενάριο επανεκλογής έχει επανέλθει, καθώς όπως λέγεται στο κυβερνών κόμμα το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση θα το αντιμετωπίσουν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ που την είχαν υπερψηφίσει το 2020.

Ωστόσο παράλληλα με βάση την τρέχουσα πολιτική συγκυρία υπάρχουν ζυμώσεις και διεργασίες στα κόμματα της κεντροαριστεράς για το ενδεχόμενο στήριξης κοινού υποψηφίου, με τη πρώτη απόπειρα πάντως από τη πλευρά της Νέας Αριστεράς στο πρόσωπο Χρήστου Ράμμου να πέφτει στο κενό, αφού ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δε συναίνεσαν και ο ίδιος πρόεδρος της ΑΔΑΕ τελικά αρνήθηκε το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του.

Το σενάριο στήριξης κοινού υποψηφίου δεν θεωρείται πλέον πολύ πιθανό και δεν αποκλείται, όπως είχε γίνει στην εκλογή ΠτΔ το 1980 κάθε κόμμα να προτείνει τον δικό του υποψήφιο. Τότε σε άλλες πολιτικές συνθήκες βέβαια, η ΝΔ είχε προτείνει τον Κ. Καραμανλή, το ΚΚΕ Εσωτερικού το Λ. Κύρκο, η ΕΔΑ τον Ηλία Ηλιού, η διασπασμένη ΕΔΗΚ, Γιάννη Ζίγδη και Νικήτα Βενιζέλο αντίστοιχα, το ΚΟΔΗΣΟ τον Γιώργο Μυλωνά και ο Στέλιος Παπαθεμελής κατέβηκε ως ανεξάρτητος! Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε απείχε από τις ψηφοφορίες, το Κ.Κ.Ε. ψήφισε λευκό, ενώ η Εθνική Παράταξις στήριξε τον Κων. Καραμανλή.

• Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όπως και το 2020 αναμένεται να πάρει τις τελικές αποφάσεις του στις χριστουγεννιάτικες διακοπές και να τις ανακοινώσει όπως και τότε περίπου στα μέσα Ιανουαρίου. 

“Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου είναι μία πρόταση ενωτική, υπερκομματική, προοδευτική. Και έχει όλες τις προϋποθέσεις να ψηφιστεί από το σύνολο των βουλευτών”, είχε τονίσει τότε ο πρωθυπουργός και στην εκλογική διαδικασία στη Ολομέλεια από τους 294 παρόντες βουλευτές, “παρών” ψήφισαν 33 και 6 βουλευτές απουσίαζαν.

Με επιστολή εξέφραζαν την πρόθεση ψήφου τους υπέρ της κ. Σακελλαροπούλου, ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς (βρισκόταν σε ταξίδι στο εξωτερικό), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τρύφων Αλεξιάδης (ασθενής), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Συρμαλένιος (ασθενής) και η Κωνσταντίνα Αδάμου από το ΜέΡΑ 25 (ασθενής) είχε ενημερώσει ότι αν βρισκόταν στην αίθουσα θα ψήφιζε “παρών”. Αυτές οι ψήφοι ωστόσο, δεν προσμετρήθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα, ενώ οι  άλλοι δύο απόντες που δεν γνωστοποίησαν πρόθεση ψήφου και θεωρήθηκαν “αδικαιολογήτως” απόντες και ήταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζουράρις και Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος.

Μέχρι στιγμής ο πρωθυπουργός σεβόμενος τον θεσμό δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, ούτε καν για το προφίλ του υποψηφίου. Ωστόσο η προεδρολογία-ονοματολογία έχει πάρει διαστάσεις και μέχρι τώρα τα ονόματα που έχουν ακουστεί, γραφτεί και προταθεί φτάνουν τα 26! Και συγκεκριμένα οι:  Κατερίνα Σακελλαροπούλου, Κώστας Τασούλας, Κώστας Καραμανλής (είπε όχι με αφομή την πρόταση του Α Σαμαρά), Νίκος Δένδιας (δηλώνει ότι δεν ενδιαφέρεται), Λίνα Μενδώνη, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Γιάννα Αγγελοπούλου, Παναγιώτης Πικραμμένος, Ιωάννης Σαρμάς, Λουκάς Παπαδήμος, Ευάγγελος Βενιζέλος, Νίκος Αλιβιζάτος, Αλέκος Παπαδόπουλος, Μαρία Δαμανάκη, Αννα Διαμαντοπούλου, Γιάννης Δραγασάκης, Νίκος Κοτζιάς, Γιάννης Στουρνάρας, Λούκα Κατσέλη, Χρήστος Ράμμος (αρνήθηκε την πρόταση της Νέας Αριστεράς) και η ιστορικός Μαρία Ευθυμίου.

Με την τελευταία Αναθεώρηση του Συντάγματος το 2019, η πιο σημαντική αλλαγή και η οποία θα ισχύσει από την προσεχή εκλογή ΠτΔ ήταν η αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής, η οποία σημειωτέον υπερψηφίστηκε μόνο από τη ΝΔ (158 ψήφους). Έτσι με βάση το αναθεωρημένο άρθρο 32 του Συντάγματος από τρεις ψηφοφορίες για τη εκλογή ΠτΔ με πλειοψηφίες 200-200-180 και ακολούθως διάλυση της Βουλής και εκλογή με 151 ψήφους, πλέον θα διεξάγονται 5 ψηφοφορίες για την εκλογή ΠτΔ με απαιτούμενες διαδοχικές πλειοψηφίες: 2/3 (200), 2/3 (200), 3/5 (180), απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (151) και σχετική πλειοψηφία (πλειοψηφία επί των παρόντων, όχι όμως κάτω από 120).

Είναι προφανές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επιθυμεί μια εκλογή ΠτΔ με “απόλυτη” ή “σχετική” πλειοψηφία, δηλαδή επί της ουσίας μόνο από βουλευτές της ΝΔ, ωστόσο αυτό θα εξαρτηθεί από το πρόσωπο που θα προτείνει, αν είναι κεντροδεξιάς, κεντροαριστερής ή εκτός πολιτικής υποψηφιότητα.

Αναλυτικά τα άρθρα 30-31-32-33-34 του Συντάγματος αναφέρουν σχετικά με τον Πρόεδρος της Δημοκρατίας:

Άρθρο 30 – Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρυθμιστής του πολιτεύματος

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ρυθμιστής του Πολιτεύματος. Εκλέγεται από τη Βουλή για περίοδο πέντε ετών, όπως ορίζεται στα άρθρα 32 και 33.

2. Το αξίωμα του Προέδρου είναι ασυμβίβαστο με οποιοδήποτε άλλο αξίωμα, θέση ή έργο.

3. Η προεδρική περίοδος αρχίζει από την ορκωμοσία του Προέδρου.

4. Σε περίπτωση πολέμου, η προεδρική θητεία παρατείνεται έως τη λήξη του.

5. Επανεκλογή του ίδιου προσώπου επιτρέπεται μία φορά μόνο.

Άρθρο 31 – Προσόντα εκλογιμότητας

Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκλεγεί όποιος είναι Έλληνας πολίτης πριν από πέντε τουλάχιστον έτη, έχει από πατέρα ή μητέρα ελληνική καταγωγή, έχει συμπληρώσει το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας του και έχει τη νόμιμη ικανότητα του εκλέγειν.

Άρθρο 32 – Εκλογή

1. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή γίνεται με ονομαστική ψηφοφορία και σε ειδική συνεδρίαση, που συγκαλείται από τον Πρόεδρο της Βουλής έναν τουλάχιστον μήνα πριν λήξει η θητεία του εν ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας, κατά τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής.

Σε περίπτωση οριστικής αδυναμίας του Προέδρου της Δημοκρατίας να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, κατά τους ορισμούς του άρθρου 34 παράγραφος 2, καθώς επίσης και σε περίπτωση που ο Πρόεδρος παραιτηθεί, πεθάνει ή κηρυχθεί έκπτωτος κατά τις διατάξεις του Συντάγματος, η συνεδρίαση της Βουλής για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας συγκαλείται μέσα σε δέκα ημέρες το αργότερο αφότου έληξε πρόωρα η θητεία του προηγούμενου Προέδρου.

2. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας γίνεται σε κάθε περίπτωση για πλήρη θητεία.

3. Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των βουλευτών.

Αν δεν συγκεντρωθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες (σ.σ. απαιτούμενη πλειοψηφία 2/3)

Αν δεν επιτευχθεί ούτε στη δεύτερη ψηφοφορία η οριζόμενη πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φορά ύστερα από πέντε ημέρες, οπότε εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.

4. Αν δεν επιτευχθεί ούτε και στην τρίτη ψηφοφορία η αυξημένη αυτή πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.

Αν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία.

Σε περίπτωση ισοψηφίας, εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων στην πρώτη ψηφοφορία της προηγούμενης παραγράφου.

5. Αν η Βουλή είναι απούσα, συγκαλείται εκτάκτως για να εκλέξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατά τους ορισμούς της παραγράφου 4.

Αν η Βουλή έχει διαλυθεί με οποιονδήποτε τρόπο, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αναβάλλεται ώσπου να συγκροτηθεί σε σώμα η νέα Βουλή και μέσα σε είκοσι ημέρες, το αργότερο, από τη συγκρότησή της, σύμφωνα με όσα ορίζονται στις παραγράφους 3 και 4, αφού τηρηθούν και οι ορισμοί της παραγράφου 1 του άρθρου 34.

6. Αν η διαδικασία για την εκλογή νέου Προέδρου, που ορίζεται στις προηγούμενες παραγράφους, δεν περατωθεί εγκαίρως, ο ήδη Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντά του και μετά τη λήξη της θητείας του ώσπου να αναδειχθεί νέος Πρόεδρος.

Άρθρο 33 – Έναρξη θητείας, όρκος, χορηγία

1. Ο εκλεγόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναλαμβάνει την άσκηση των καθηκόντων του από την επομένη της ημέρας που έληξε η θητεία του απερχόμενου Προέδρου· σε όλες τις άλλες περιπτώσεις από την επομένη της εκλογής του.

2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πριν αναλάβει την άσκηση των καθηκόντων του, δίνει ενώπιον της Βουλής τον ακόλουθο όρκο:

«Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να φυλάσσω το Σύνταγμα και τους νόμους, να μεριμνώ για την πιστή τους τήρηση, να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Χώρας, να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού Λαού».

3. Νόμος ορίζει τη χορηγία που καταβάλλεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τη λειτουργία των υπηρεσιών που οργανώνονται για την εκτέλεση των καθηκόντων του.

Άρθρο 34 -Αναπλήρωση

1. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν απουσιάζει στο εξωτερικό περισσότερο από δέκα ημέρες, αν πεθάνει, παραιτηθεί, κηρυχθεί έκπτωτος ή αν κωλύεται για οποιονδήποτε λόγο να ασκήσει τα καθήκοντά του, τον αναπληρώνει προσωρινά ο Πρόεδρος της Βουλής· αν δεν υπάρχει Βουλή, ο Πρόεδρος της τελευταίας Βουλής και, αν αυτός αρνείται ή δεν υπάρχει, η Κυβέρνηση συλλογικά.

Κατά την περίοδο της αναπλήρωσης του Προέδρου δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις για τη διάλυση της Βουλής, με εξαίρεση την περίπτωση του άρθρου 32 παρ. 4, καθώς και οι διατάξεις για την παύση της Κυβέρνησης και την προσφυγή σε δημοψήφισμα, κατά τις διατάξεις του άρθρου 38 παράγραφος 2 και του άρθρου 44 παράγραφος 2.

2. Αν η αδυναμία του Προέδρου της Δημοκρατίας να ασκήσει τα καθήκοντά του παρατείνεται πέρα από τριάντα ημέρες, συγκαλείται υποχρεωτικά η Βουλή, ακόμη και αν αυτή έχει διαλυθεί, για να αποφασίσει με την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του συνόλου των μελών της, αν συντρέχει περίπτωση εκλογής νέου Προέδρου. Σε καμία πάντως περίπτωση η εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπορεί να καθυστερήσει περισσότερο από έξι συνολικά μήνες, αφότου άρχισε η αναπλήρωση του που προκλήθηκε από αδυναμία του.